De familie Pinarello hoort bij de koers als Ferrari bij de Formule 1. Italiaans in hart en nieren. Al sinds 1952. En Pinarello sponsort ook al jaren wielrenners die met regelmaat grote rondes winnen op de Dogma’s. Met de Dogma F8, toen de F10. Ondertussen is er ook een F12, maar in deze test nemen we de F10 mee op pad.

Materiaal is net als bij de F8 Torayca T1100 1K carbon. De Pinarello Dogma F10 heeft de Onda-ronding gekregen – daardoor kan de wind makkelijk doorstromen en dat is goed voor de aerodynamica. De onderbuis is oversized en voorzien van een wat ander profiel. Waar dan vooral de ‘inkeping’ vlak boven de bidonhouder te zien is. Daar zit ook een kastje waar de EW-RS910 junction in zit. Daar laad je ook de batterij – in de zadelpen – op. Verdwenen is de junction onder de stuurpen. Gebleven zijn zaken als de standaard remmen – geen direct mount: geen aero voordeel en het voegt alleen maar gewicht toe –, de mogelijkheid om zowel mechanische groepen als ‘e’ te monteren en het bracket met klassiek Italiaans schroefdraad.

Onze testfiets in rood/zwart met witte decals met onder meer Dura-Ace 9170 Di2, Fulcrum Speed en Vittoria Corsa 25 millimeter bandjes woog net geen 7,00 kilo. Als-ie stilstaat is-ie al indrukwekkend, maar het beste komt pas als je opstapt. Dat ik zo’n fiets niet eerder heb gekocht, nu is het te laat, denk je al snel. Nee hoor. Het kan gewoon nog.

Deze F10 is een echte, eerlijke allround racefiets. Niet te licht, niet nerveus ook. Stijf, maar toch ook weer voldoende comfortabel. Met een pittige prijs, al zal die wat dalen door de F12.

De F10 is er in 13 maten (van 48 tot en met 62 centimeter).