Zadels worden niet gemaakt, ze worden gebouwd –en niet meer op één locatie. Het Italiaanse Selle Italia gooide tijdens de officiële introductie van de nieuwe Monolink in Caselle d’Asolo de deuren open. We liepen even rond en werden verrast.

Wie dacht dat de zadels compleet op de Viale E.Fermi nummer 2 gemaakt worden heeft het mis. Het overgrote deel van het werk gebeurt buiten de fabriek. Bij zogenaamde ‘sub contractors’, een systeem wat in het noorden van Italië gemeengoed is. Vaak familiebedrijven die werk aannemen van een van de vele fabrikanten in de streek.En veelal uit de sport sector. Schoenenfabrikanten als Gaerne, Sidi, Alpinestar en kledingfabrikanten als Giessegi hebben in de streek rond Venetië hun basis. Voor Selle Italia gaat het op dat een groot deel van het werk buiten de fabriek gebeurt. Negen tot tien handelingen zijn er nodig voordat een zadel klaar is. En niet alleen in Italië, ook over de grens in landen als (voormalig) Joegoslavië en Roemenie. Daar waar de kennis is en de lonen toch wat minder hoog zijn.  Het maken van de dekjes, het stikken, het lijmen en het kleuren bijvoorbeeld. In de fabriek worden nog wel de rails aan de zadels bevestigd. En Selle Italia besteed veel tijd aan kwaliteit controle en testen.

Een eigen test-laboratorium hebben ze natuurlijk. Er is een crash-test, een flex-test, zadels worden bij temperaturen van + 40 graden en – 10 graden getest…. Zo is er een apparaat wat minimaal 250.000 keer een gewicht van 100 kilo laat neerdalen op een zadel. Dat representeert een leven van pakweg 15 jaar ‘su la strada’. Selle Italia sponsort nogal wat atleten en een gebroken zadel midden in de Tour is geen prettig vooruitzicht. Ook de nieuwe Monolink onderging een aantal testen. In FIETS 7 staat een test van de Monolink, waarvan er voorlopig een versie van is. Basis vormt het SLR zadel wat in verschillende varianten ( met GelFlow bijvoorbeeld) te koop zal zijn. Echter, later dit seizoen zal op de Eurobike ook een  Monolink uitvoering van de ‘mid range’ Selle Italia SL te zien zijn. En met een keuze uit een carbon zadelpen en een aluminium zadelpen. Verder hebben firma’s als bijvoorbeeld FSA en Ritchey de vrijheid gekregen om ook hun versie van de Monolink zadelpen te construeren. Wordt vervolgd!