Van de meeste hardtails gaat mijn hart niet echt meer sneller kloppen. Maar reken maar dat ik een klein sprongetje maakte bij het zien van deze BH Ultimate. Het Spaanse merk probeert met een vederlicht frame een plekje te bemachtigen in het rijtje van de nieuwe super-hardtails 800 tot 900 gram zware frames met een moderne geometrie en idioot wendbaar gevoel. Aan mij om te testen of de praktijk deze stelling bevestigd.

BH, een Spaans merk uit Eibar, gelegen tussen Bilbao en San Sebastian draait al even mee. Sinds 1909 wordt er in eigen fabriek gewerkt. Vanaf de jaren 30 rollen er fietsen van de lopende band en in de hedendaagse collectie vinden we een breed assortiment terug. Van E-racer tot enduro bike. De BH Ultimate is een belangrijke fiets voor de lage landen. Daar waar wij wonen, willen we vaak toch een snel, licht karretje met ‘racefiets-feelings’.

Frame en Geometrie

De testfiets die ik ter beschikking krijg is de Ultimate Evo 8.5. Met €3699,- niets de goedkoopste fiets op de markt, maar met deze afmontage zeker niet verkeerd. De Ultimate is verkrijgbaar vanaf €2999,- tot bijna 7k voor de Evo 9.8. Bekijken we het frame, dan zien we direct dat de BH anders dan anders is. Veel nieuwe hardtails met een ultra-licht frame worden uitgevoerd met dikke, vaak ronde buizen. Hierdoor blijft het frame ondanks de dunne wanddikte toch stijf. Denk hierbij aan de Specialized Epic en Cannondale F-SI.
Dit frame is vooral geconstrueerd met platte, dunne buisjes. Het versterkt het beeld van de langere geometrie en ziet er erg slick uit. Om de fiets zo goed mogelijk te laten rijden is er gekozen om de achtervork zo kort mogelijk te maken. De liggende achtervorken zijn 420 millimeter lang. Een centimeter korter dan gemiddeld. De reach is met 448 millimeter (large) bijna een centimeter langer dan gemiddeld. De 68 graden balhoofdhoek sluit hier zeer goed bij aan. Lekker modern! BH monteert een zadelpen zonder setback zodat je berg op genoeg naar voren kunt zitten. Een 76 centimeter breed carbon stuur moet dan bergaf weer voldoende controle bieden.

Het frame is natuurlijk van carbon. Dat kan ook niet anders wanneer je claimt dat het frame 840 gram weegt. Alles is zeer luxe afgewerkt. Door de lak blinkt de structuur van carbon, de scherpe hoeken in de bovenbuis geven het geheel een wat futuristische look. Om ervoor te zorgen dat die bovenbuis ook netjes blijft heeft het merk een Across BlockLock in het balhoofd gemonteerd. Dit voorkomt dat het stuur in de bovenbuis slaat bij een crash.

Er is gekozen voor een PF92 bracket waardoor het3 met name geschikt is voor Shimano cranks. Licht, maar ook gevoelig voor kraakjes. Alle kabels lopen binnendoor met ruimte voor een interne dropperpost. Een voorderailleur is door de keuze van de extreem korte achtervorken niet meer mogelijk. Volledig minimalistisch is de keuze voor flat mount remmen aan de achterkant. Tot op heden had enkel Sram Flat Mount remmen voor XC gebruik in het gamma. BH monteert dan ook braaf een adapter. Zonde. De rem zit hierdoor wel mooi in de achterste driehoek weggewerkt.

Onderdelen

BH kiest er duidelijk voor om niet te besparen op ‘onzichtbare’ onderdelen. Echt alles aan de fiets is Shimano XT. Ook de cassette, ook de remmen. Dit maakt de fiets direct zeer degelijk en onderhoudsarm. Wanneer het goed is afgesteld werkt XT nu eenmaal altijd.

Qua componenten kiezen de Spanjaarden voor veel eigen onderdelen. Een korte aluminium stuurpen en bijbehorend licht carbon stuur. De veelvuldig flexende carbon zadelpen wordt vastgezet met een minimalistische zadelpen van Bike Yoke. Gaaf! Tuning vanuit de fabriek. Een degelijk Prologo zadel maakt het geheel compleet. Enkel de grips zijn stug en hard, deze kunnen een upgrade gebruiken.

Net als veel merken zien we bij BH eigen wielen. Een aluminium setje met 25 millimeter binnenbreedte, straight pull spaken en een niet al te harde ratel in het freewheel body. De Evo Alloy wielen voelen prima, maar weinig bijzonders aan. De keuze voor Maxxis Ardent Race en Ikon banden zijn prettig. Snel rollend en voldoende grip. Lekker allround.

Rijtest

Groesbeek, Tilburg, De ronde van Vlaanderen, Limburg. De BH heeft behoorlijk wat meters mogen maken. Vanaf de eerste meters voelde ik mezelf thuis op dit ding. Waarom? Mijn voorgevoel dat een erg licht frame en platte buizen weleens zou kunnen zorgen voor een niet al te stijf frame blijken waar. Het bracket is knalhard. En ook de balhoofdbuis lijkt dik voor elkaar. De verbinding tussen deze twee flext echter alle kanten op. Geen stijve fiets. De platte bovenbuis doet me denken aan de Specialized Stumpjumper S Works uit 2012 waar ik in vervlogen tijdens eindeloos kilometers op heb gemaakt. Dit was ook geen erg stijve fiets. Maar wel een heel prettige fiets. Een voorspelbare fiets. Smijt je stuur naar links en de fiets volgt. Niet te direct, geen overhaaste beslissingen. Ditzelfde geldt voor de BH. Een race-ready hardtail, maar met veel comfort en prettig te manoeuvreren. De flowertrials verteerd de fiets goed. Lekker hangen en schuiven op het losse zand. De banden bieden ruim voldoende grip.

Tijdens een inmiddels uniek dagje over de grens in het Vlaamse land mag ik aan de bak berg op. Uit het zadel gebruik ik continue de lock-out. Aan de voorzijde is een Fox 32 Step Cast met Grip demper gemonteerd. Dit is nog nooit mijn favoriet geweest. De demper functioneert goed, maar is erg gevoelig op invloeden van bovenaf. Met de vork uit klimt de fiets bijna als een racer. lekker strak. Op de gortdroge stoffige trails rondom de Hotond en zijn bekende uitlopers ben ik weer blij dat deze fiets niet stijf als een plank is. We dalen, rap. Een foutje is snel gemaakt. De ultimate kan wel wat hebben en straft je niet direct af wanneer je een spoor mist. Doordat het frame vrij ver afloopt, steekt de zadelpen aardig uit. Nog steeds binnen de marge, maar na een paar ritten begint de boel toch te kraken.

Inmiddels is wel duidelijk dat ondanks dat de fiets geen achtervering heeft het een zeer comfortabele fiets is. Voor mij zou dit de perfecte schotterpad-marathon-bike zijn. De Duitse highway racer. Een lekkere doortrek fiets met inderdaad een zeer laag gewicht.

Conclusie

BH heeft zich prima genesteld tussen de grote namen als het gaat om het maken van een high-end moderne hardtail. Zoek je een rocksolid racer, dan is de BH niet stijf genoeg. Persoonlijk vind ik de flex niet erg, zeker omdat hij prima bestuurbaar en juist heel comfortabel is. Het was wel even schrikken toen ik merkte dat de wanddikte zo verschrikkelijk dun is dat je het frame gewoon kan indrukken! Ook is het zonde dat de staande achtervorken zo enorm breed uitlopen dat mijn schoenen continue contact maken met het frame. Stiekem best een paar aandachtspuntjes. Toch staat hij hoog in mijn lijstje favoriete XC-rammers. Mooi, slank, comfortabel en zeer degelijk afgemonteert.