Als ik naar Zuid Europa reis doe ik dat altijd s'nachts. Dus allebei gewoon woensdag gewerkt en even na 23:00 gingen we op pad.
Wandelspullen, fietsspullen, fotospullen en ......................wie mij kent weet niet beter: een goed gevulde koelbox.
Op doordeweekse dagen in de nacht rijden is een heerlijkheid. Nergens file. 1 keer gestopt om te tanken en daarna pas gestopt in Italie voor koffie.
Op de Bernardino is dat onze vaste koffie stop.
Perfecte cappuccino en een heerlijke croissant. Italiaans krantje erbij.............prima
En - we zijn immers Hollanders - het kost hier ook nog eens niks. In Zwitserland stoppen we uit Principe niet meer. Als kind gewoond maar dit land is zo idioot duur geworden dus die verdienen niks meer aan ons.
Aan de Italiaanse kant van de Bernardino is een feestje voor de ogen
Feestje
Bestemming voor de eerste dagen was Chianale.
Een prachtig oud bergdorpje op de flanken van de Colle dell'Agnello. Deze pas zou in de Giro van dit jaar de Cima Coppi zijn. Een eretitel die ieder jaar aan de hoogste door of aankomst wordt gegeven.
Om circa 13:00 zat de 1300km erop. Even de tassen uitpakken en snel de bergschoenen aan om de autobeentjes even los te maken.
Eten doe je in Italië toch niet voor 8 uur en genoeg tijd voor een knappe bergwandeling.
Slapen doen we thuis wel weer.
Twee dingen vielen op: er stonden al veel campers terwijl de renners pas in de loop van de volgende dag zouden langskomen.
Het tweede wat opviel was de vele sneeuw op de hellingen. Dus het zou niet makkelijk worden.....................................