Depressie topic

rchv · rchv 22 mar 2015 20:08

Een tijdje heb ik het idee laten bezinken; een topic openen voor fietsers met depressie. Niet iets waar ik direct te koop mee loop maar volgens mij is het goed ervaringen met elkaar te delen, met het fietsen als positieve uitlaatklep (hopelijk!)

Over mijzelf; ik ben nu 38 en ken mijzelf sinds de pubertijd als zware en moeilijke denker, sinds ongeveer een jaar ben ik dan aan de anti-depressiva. Volgens mij niet te maken met een trauma oid maar puur een karakterding. 1 ding is zeker; na niets voel ik me zo goed als een goed stuk fietsen op thuisbasis de Utrechtse Heuvelrug - zowel mtb als racefiets.

Hoe is het met anderen op dit forum, meer depressievelingen?

robbebopper 22 mar 2015 20:12

Gelukkig heb ik hier nooit mee te maken gehad.

Wel stoer van je om dit onderwerp zo open te bespreken. Wel nuttig ook denk ik.

Zorro 22 mar 2015 20:39

Meer dan goed om je persoonlijke gevoelens te delen en je zoekt hulp met lotgenoten zo lijkt.

Ik kan me nog zo goed goed herinneren dat Tumtumtum zo moedig was op hier publiekelijk mede te delen dat ze aan het asperger syndroom leed.

http://www.fiets.nl/forum/viewtopic.php ... t=asperger

Ik weet niet hoe diep je depressies gaan en tevens ben ik geen psygologg/psychiater maar het feit dat je zegt dat fietsen je er weer helemaal bovenop doet komen zegt mij dat je beter wat meer kunt fietsen dan die anti depressieva rotzooi slikken.

Is meer fietsen mogelijk?

Veel respect (klote woord) voor je openheid.

Graham · Graham 22 mar 2015 20:40

Inderdaad stoer dat je die post. Ik kan me wel aansluiten bij de positieve ervaring na een rondje fietsen (of sporten in het algemeen) op je gemoedstoestand naast de lichamelijke ervaring die ook zeker positief is uiteraard. Mijn hoofd is er ook altijd een stuk rustiger van na afloop en ik ben ook best een denker. Al heb ik geen ervaring met depressie, iedereen heeft wel eens zijn ups en downs en vooral bij de downs biedt sporten een zeer goede ontspanning cq uitlaatklep. Verder heb ik ook het idee dat alles even wat beter in je hoofd georganiseerd worden tijdens/na sporten. Vaak schieten er allerlei ideeën en oplossingen mij te binnen.

Bij hardlopen (dat ik naast wielrennen) doe had ik in het begin wel muziek op maar ik heb veel positievere ervaring, die aansluit bij het bovenstaande, sinds ik dat niet meer doet. Veel meer focus en dan bedoel ik niet alleen op de omgeving.

nijkie 22 mar 2015 22:27

Fijn dat je iets heb gevonden wat je leven verlicht,Ben er wel van overtuigd dat je het waarschijnlijk helemaal zelf moet gaan doen.Maar ga vooral door met wat je leuk vindt om te doen en hopelijk help het je in de toekomst.Probleem is vaak iedereen geeft zijn eigen visie op de zaak en niet indenk in jou denk en leefwijze.suc6 and keep going strong.
En altijd eerlijk naar jezelf blijven kom je het verste mee....enne de Heuvelrug is een prachtige omgeving geniet daar ook van.

TumTumTum · TumTumTum 22 mar 2015 22:28

rchv schreef: Hoe is het met anderen op dit forum, meer depressievelingen?

Helaas wel ja. Ik leid al sinds mijn kindertijd in meerdere en soms mindere mate aan depressies, hoewel dat pas heel laat (veel te laat) werd geconstateerd en behandeld. Een deel is waarschijnlijk erfelijk, een ander deel door omstandigheden. Ik heb behoorlijk wat beschadigingen opgelopen in mijn jeugd en pubertijd, oa doordat ik Asperger heb en daardoor de wereld voor mij af en toe behoorlijk onbegrijpelijk en angstig is/was en vice versa (ik ook voor de wereld;) met navenante reacties daarop).
Ik schaam me er niet voor om er wat over te vertellen hoewel ik heb gemerkt dat sommige mensen er aanstoot aan nemen.

Sport is inmiddels voor mij een van de middelen om er tegen te vechten cq mee om te gaan. Oa door de afleiding die het geeft...dat je ergens naar toe te werken. Alleen al omdat het lekker aanvoelt om na een tijdje bijvoorbeeld iets te bereiken wat eerder gewoon niet lukte. Je gaat je ook fysiek beter voelen en dat werkt ook weer door in hoe je je mentaal voelt. Ik voel me bijna altijd beter na een rondje hardlopen of fietsen hoewel het soms als je je heel slecht voelt en je het het hardst nodig hebt het moeilijkst is om je over die drempel heen te trekken en je sportpakkie maar weer aan te trekken. Vooral het complete gebrek aan energie als het duister in je hoofd te groot is kan het soms letterlijk fysiek onmogelijk maken om op de fiets te stappen.

Ik vind het goed van je dat je dit topic begint; ik heb zelf soms moeite met wat ik ervaar als het taboe bij veel sporters dat er bestaat om vrijuit over zwaktes of beperkingen te kunnen praten. Het gegeven is dat je om goed te kunnen presteren in sport mentaal ijzersterk moet zijn. Meestal zijn sporters dat ook, ze zijn niet alleen fysiek gezond maar mentaal ook praktisch onverwoestbaar. Daarom zijn ze ooit ook aan sport begonnen en er na een tijdje redelijk succesvol in geworden. Als je mentaal niet zo onverwoestbaar bent lever je soms een behoorlijk eenzame dubbele strijd.
Ik heb bijvoorbeeld soms best vragen hoe andere mensen over bepaalde zaken heen stappen...maar daar kan je eigenlijk bijna nergens mee terecht, want die andere mensen hoeven helemaal niet over die zaken heen te stappen dus ze hebben geen idee. Ik weet niet of jij dat ook zo ervaart of andere vragen en ervaringen hebt?

louise · louise 23 mar 2015 10:55

Interessant en dapper onderwerp! Ik denk over mijzelf dat sporten mij helpt om uit de depressie te blijven. Depressie zit in de familie (vader, zeer zwaar en jarenlang, nooit goed opgelost) en ik ben qua denken bepaald niet de luchtigste. Ik heb in '99 een burn-out gehad, die aangegrepen om eens wat dingen goed uit te zoeken (vandaar ook geen pillen), en sindsdien (a) gaat het veel beter met me en (b) ben ik veel meer gaan sporten. Wat oorzaak en gevolg is, weet ik niet, maar het hoort zeker bij elkaar!

Eén dingetje nog: mijn beeld is niet dat zo veel sporters zo mentaal onverwoestbaar zijn. Ze zijn er wel, zeker, maar je waarneming is niet representatief (die met een slechte periode zie je niet, want die doen niet mee, of je hoort ze niet), en er is ook veel facade. Of de zwakte uit zich op een andere manier: er is een relatie tussen duursport en controlebehoefte die kan doorslaan in dwangmatigheid. Zo van: 2 uur trainen op het programma, en dan niet na 1u58 kunnen stoppen, ook al ben je moe, koud, moet je nog weg, en zit je partner te wachten. Vorig jaar heb ik meegemaakt hoe iemand over de rooie ging omdat haar hardloop-trainingsgroep 1 seconde per kilometer te langzaam had gelopen. Die dwangmatigheid is misschien op een bepaalde manier wel 'sterk', maar mentaal gezond is het niet. En wat zit eronder - misschien ook wel een zwart gat?

Louise

JM_H · JM_H 23 mar 2015 11:36

Goed onderwerp!

Een depressie herken ik bij mij zelf niet. Somber gestemd voel ik mij wel regelmatig, daarnaast wel al geruime periode (vanaf begin 2013) stress / burnout gerelateerde klachten; hoofdpijn / stress-gevoel / enorm moe.

Die vermoeidheid is met name geestelijk; ik zou namelijk prima een hele dag kunnen gaan fietsen. Ik ben sowieso augustus 2013 na de aanschaf van een racer begonnen met woon/werk fietsen om meer energie in het leven te krijgen.

Ook ik ben van nature een denker; op de fiets kom ik tot rust en maak ik mij over het algemeen nergens druk over. In het begin wilde ik "presteren" en bijvoorbeeld minimaal 30 km/h gemiddeld fietsen. Nu doe ik vooral en alleen maar waar ik op dat moment zin in heb.

Ik merk ook dat ik chagerijnig wordt als ik te lang geleden heb gefietst (lees bewogen; hardlopen als alternatief in de winter werkt ook).

Kortom; geen depressie, maar wel baat bij het fietsen!

NicoNB · NicoNB 23 mar 2015 20:36

Geweest, nooit officieel gediagnosticeerd maar na een opleiding waar klinische psychologie onderdeel van was geloof ik dat ik riant in aanmerking was gekomen voor de diagnose klinisch depressief.

Zelf heb ik 2 perioden met diepe dalen meegemaakt.
Het eerste dal ben ik uitgekomen na 2 maanden fietsen door Nieuw Zeeland.
Het tweede dal was veel dieper en heeft zowel fysiek als mentaal een enorme impact op mij gehad.

De sleutel daar was psycho educatie en wandelen op de hei. Fietsen had beter geweest maar ik had mijn fietsen toen even niet bij de hand door allerlei perikelen rondom de echtscheiding.

Anyway, de tweede keer heb ik mij helemaal uitgeleefd op de menselijke psyche, wilde van alles het hoe en waarom weten vooral voor mijzelf. In die periode veel contact gehad met mede lotgenoten.
Door het vele leeswerk dat ik deed stuitte ik ook op artikelen waarin werd aangegeven dat depressie deels tot gevolg heeft dat bepaalde stoffen die depressie versterken in grote mate aanwezig zijn in het lichaam. Deze overschotten kunnen voor een deel worden 'opgebrand' door jawel, fysieke inspanning. Uit de arikelen kwam naar voren dat overschotten door de spieren verbrand worden.

Sporten zoals fietsen hebben daarnaast ook een rustgevende werking. Waar mensen eeerst nog wel in hun hoofd zitten komen veel fietsers naarmate ze langer fietsen langzaam tot rust.
Het maakt dat je meer afstand kunt nemen van dagelijkse zaken.

Persoonlijk ben ik van mening dat sporten een betere antidepressiva is dan de pillen die mensen nu voorgeschreven krijgen. Middelen die de pijn verlichten maar het probleem niet oplossen.

Naast sporten pleit ik zelf voor goede psycho educatie wat zoveel inhoud als mensen helpen meer inzichten te geven in hun eigen denken en doen. En ook bij dat proces kan een fietstocht wonderen doen doordat fietsen rustgevend is en helpt zaken te relativeren en tevens dagdromen de ruimte geeft.

Het positieve effect van sport heeft mij er een aantal jaren terug toe gezet om een online sportvereniging voor mensen met een depressie op te zetten. Na een testperiode met een e-mailgroep die goed verliep ben ik een platform gaan bouwen.
Jammer genoeg is de online sportvereniging nooit goed geactiveerd.
Maar er gloort licht aan de horizon, recent nam een forummer van Fiets contact met mij op en de afspraak staat om binnenkort eens te buurten.

Ook in mijn ogen is sporten met een psychische uitdaging toch iets anders als gewoon sporten. Een forum laat mensen zien dat ze niet de enige zijn die tegen problemen aanlopen waar in de samenleving vaak weinig tot geen begrip voor is.
Een online sportgroep maakt het daarnaast ook mogelijk om samen te sporten zonder per se lid te hoeven zijn van een sportverniging.

spook · spook 23 mar 2015 20:46

Ik sportte altijd al, maar sinds ik een korte periode heb gehad met somberheidsklachten, is sporten in een heel ander daglicht komen te staan. Naast dat ik het gewoon lekker vind (de belangrijkste reden), heb ik het ook zeker nodig om me goed te voelen. Ik loop, zwem en fiets. Het voelt goed dat ik me gezond en sterk voel.

Als ik door tijdgebrek een week niet kan sporten, voel ik me een stuk minder goed. Een week niet sporten komt dus ook nauwelijks voor.

rchv · rchv 23 mar 2015 22:51

Het zetje voor het openen van dit topic komt nav een artikel in Esquire over zangeres Selah Sue die openhartig is over haar depressie/medicatiegebruik (niets met fietsen te maken maar wel een leuke vrouw

), de inhoud komt min of meer overeen met dit: http://www.overjekop.nl/blog/muziek/sel ... depressie/

Net als haar gebruik ik anti-depressieva (in mijn geval cymbalta). Helaas is het in mijn ervaring zo dat er niet tegen de depressie op te fietsen valt, voor zover dat al mogelijk is naast werk, gezin etc. Bij mij zit het depressie probleem vooral in ontzettend complex denken waarmee ik mijzelf voor mijzelf onmogelijk maak (volgt u mij nog

). Feitelijk heb ik een hoop mee maar de moeite zit onderhuids. Ik merk bij anderen dat ze zich hier moeilijk een voorstelling van kunnen maken, veronderstellend dat het af te leren is. Een tijdlang ben ik nav een burnout bij een psycholoog in therapie geweest waar ik ontzettend veel geleerd heb, maar helaas hield ik mentaal mijn hoofd nog steeds vaak niet boven water.

Mbt tot fietsen; hier ben ik juist mentaal erg sterk, ik houd bv. van klimmen waar je vaak door punten van opgeven heen gaat (herkenbaar, iemand

?). Als het me naast de fiets net zo goed zou afgaan als op de fiets, dan zou het wel goedkomen. Maar het 'echte' leven is zoveel complexer dan het fietsen, zoveel invloeden en factoren dat ik er psychisch in verzuip. De oppepper van het fietsen is er niet minder van, maar is van beperkte duur. Wel is het altijd verfrissend en de motivatie om te fietsen altijd sterker dan de neiging om thuis te blijven.

TumTumTum · TumTumTum 23 mar 2015 23:02

Is het mogelijk dat je naast depressie nog een andere klacht hebt die depressiviteit veroorzaakt of versterkt? Het lijkt er nu op of je medicijnen en therapie hebt gehad voor je depressie maar niet voor een eventuele onderliggende oorzaak.