Tijdrijden, zitpositie bij profs

wido · wido 13 aug 2014 16:58

Wat mij al een aantal jaren opvalt is het feit dat profs tijdens een tijdrit vaak of zelf héél vaak (iedere vijf omwentelingen, vandaag weer gezien in de Eneco Tour) hun zitpositie corrigeren. Met name: hun kont weer naar achteren zetten op het zadel.
Dit lijkt me toch echt een fout in de afstelling van de positie (zadelstand, positie achter het bracket, zadelhoogte, zadelhoek ??) .
Je kunt je ideale positie bepalen in een windtunnel maar als je iedere 10 seconden je zitpositie moet corrigeren is er toch iets goed mis.
Misschien zie ik iets over het hoofd ?
Graag jullie reacties....

Gerboon · Gerboon 13 aug 2014 17:05

Het gaat over profs die volle bak gaan. Dan doen je bovenbenen zo'n zeer dat je naar voren kruipt om met op of over het bracket te komen zodat je meer naar achteren kunt wegtrappen. Tevens trekken ze vele malen harden aan het stuur dan je zou denken om zoveel mogelijk kracht uit de onderrug en de billen te genereren.

Dit alles i.c.m. gladde zadels en gladde broeken zorgt voor het schuiven op het zadel. En vergeet niet dat er tip regels zijn van de uci mbt afstelling waardoor er altijd compromissen gesloten moeten worden.

wido · wido 13 aug 2014 17:16

@Gerboon, helemaal mee eens, maar waarom zie/zag je dit dan niet bij (OK, ik ben oud.... Breukink, Indurain) Cancellara en Dumoulin ?

Gerboon · Gerboon 13 aug 2014 17:19

wido schreef:@Gerboon, helemaal mee eens, maar waarom zie/zag je dit dan niet bij (OK, ik ben oud.... Breukink, Indurain) Cancellara en Dumoulin ?

specialisten vs hardrijders

en je moet het maar net kunnen. Der Tony kan bijvoorbeeld ook niet stilzitten en gaat voor de schuurpapiermethode. Logisch omdat hij wil winnen.

Maar voor 90% van de renners vandaag is zoiets pure onzin omdat ze niks hebben aan 10 seconden winst maar wel pakken slopen en wellicht hun eigen zitvlak.

wido · wido 13 aug 2014 17:29

Inderdaad een goed voorbeeld: Tony Martin. Hij wint, al dan niet met het bloed tussen de benen....
Maar zelfs dan zou ik denken dat de afstelling "gewoon" niet goed was/is. Toch? Het blijft speculeren......

Gerboon · Gerboon 13 aug 2014 17:47

Als je wint is het altijd goed.

dc · dc 13 aug 2014 19:04

Zoals aangegeven, een belangrijke reden is de eisen van de UCI. Om ee rechte rug te krijgen kantel je je positie naar voren, dus zou je voor tijdritten je de zitbuis steiler willen en geen (of zelfs negatieve) setback. Maar dat mag dus niet. Het resultaat is dat renners naar voren schuiven tot het puntje, maar dat zit weer heel vervelend, dus corrigeren dat weer.

Dit kan je deels verbeteren door training (of door voor een minder diepe zit te kiezen!), maar helemaal vermijden is lastig. Je geheugen laat je ook een klein beetje inde steek. Hier is een foto van de grootste tijdrijder aller tijden:

Afbeelding

Indurain ging ook altijd naar de punt.

Ik heb niet veel fotomateriaal, maar Breukink lijkt wat mooier te zitten. Het lijkt erop dat de hoek die Breuknk met zijn romp maakt dieper is dan die van Miguel.

Afbeelding

Dan hebben we Cancellara: Ook die zit continue op de punt van het zadel.

Afbeelding

Wat Indurain en Cancellara blijkbaar goed konden was de neiging om van de punt terug te schuiven te onderdrukken. Kwestie van oefenen en doorbijten. Leuke sport dat profwielrennen... een uurtje met je hol op een punt zitten^^

wido · wido 13 aug 2014 19:10

Mooi verhaal "dc" !! en onderstaand kon wel eens waar zijn... !!
"Wat Indurain en Cancellara blijkbaar goed konden was de neiging om van de punt terug te schuiven te onderdrukken."

De foto van Indurain vind ik wel trouwens illustrerend in dit verhaal. Zo te zien zit die wel een cm of 10 ACHTER zijn bracket !

Gerboon · Gerboon 13 aug 2014 20:22

Die frame !?!?!?! Vooral die knik in de toptube van breukink is haast eng.

dc · dc 13 aug 2014 23:38

Ik merk dat ik wat ouder ben, want het viel me niet echt op toen ik net die plaatjes poste. Het delta frame is zoals vrijwel alle tijdritfietsen eruit zagen tot +/- 1997. Daarna ging bijvoorbeeld Ulrich een Pinarello gebruiken met ovalen buizen, maar een meer traditionele bouw. Kort daarna kwamen de Walzer fietsen of derivaten.

Maar dat boeit natuurlijk nauwelijks, de winst zit hem vooral in de houding. Ik vind dat Breukink zonder windtunnels en andere grappen heel aerodynamisch zit, qua stroomlijn beter dan Miguel en vergelijkbaar met Fabian. Dat is uiteraard giswerk, want echt verstand heb ik er niet van. Daarentegen heeft Miguel door de kleinere romphoek meer power, dus Cruyfiaans: Elk voordeel heb zijn nadeel.

dc · dc 13 aug 2014 23:43

wido schreef: De foto van Indurain vind ik wel trouwens illustrerend in dit verhaal. Zo te zien zit die wel een cm of 10 ACHTER zijn bracket !

Ik ben superslecht in dat soort schattingen, ik zou namelijk zeggen dat vooral Breuk ver achter zijn bracket zit. Indurain is natuurlijk erg lang en hoe hoger het frame hoe verder je achter het bracket komt, dus je zal absoluut gelijk hebben.

Canc zit het meest recht boven de bracket, maar ik vind zijn houding weer enorm lijken op die van Breukink en dat kan geometrisch niet kloppen omdat de setback verschilt. Oftewel, ik ben gewoon heel slecht in dit soort inschattingen.

Ik mag blij zijn dat ik geen auto heb, inparkeren zou een feest zijn.

Dat gezegd hebbende: Ik kan gelukkig nog wel zien hoe ze op hun zadel zitten (als je dat zitten kan noemen... auw auw auw).

razenderoeland · razenderoeland 14 aug 2014 15:24

Hier is een foto van de grootste tijdrijder aller tijden:

Afbeelding

Indurain ging ook altijd naar de punt.

De grootste tijdrijder die er ooit geweest is, is mijns inziens Jaques Anquetil. Helaas is er geen mogelijkheid de diverse tijdrijders van verschillende generaties te vergelijken. Te veel verschil in materiaal en trainingsmethoden, alsook het gebruik van diverse verboden middelen.