Vreemd zaakje Steven van Dijk

[nils]

Dit stukje is gekopieerd van Sportone.nl
Ik vind dit een vreemd zaakje. in de reacties op deze mail op de site (sportone.nl) maak ik op dat er nogal wat verschillende meningen over dit verhaal zijn. Mijn mening is dat de arts nooit als arts van een ploeg en arts van de bond kan handelen in deze functie, hij gaat namelijk alleen op zoek naar de renners, mijn mening is dat er op z'n minst een agent mee zou moeten, zodat er twee personen zijn die de constatering maken.
Ik zie graag jullie reacties toegemoed
 
 




color=#0000ff Stefan van Dijk heeft op zijn eigen website uitgebreid uitgelegd waarom hij niet in hoger beroep is gegaan tegen zijn schorsing wegens het vermeende ontlopen van een dopingcontrole, wat gelijk staat aan een positieve test. De 29-jarige sprinter werd onlangs voor een jaar geschorst. We drukken zijn verhaal hieronder volledig af.

 






Van Dijk: ‘Het begon allemaal toen ik op zondag 12 juni terug kwam uit Nederland en mijn voicemail afluisterde (wat ik normaal nooit doe). Een of andere dokter Comans had ingesproken dat ik hem zo spoedig mogelijk moest terugbellen. Ik die dokter teruggebeld en die meldde mij dat hij bij mij langs was geweest voor een out of competitie controle. Hij dacht mij gezien te hebben op woensdag 8 juni. Ik zei dat dat niet kon omdat ik al de hele week in Nederland was. Ik gaf ook aan dat ik juist die dag allemaal afspraken had gehad. Hij zei dat hij dan zeker roze olifanten gezien had en dat het proces verbaal de deur al uit was.’‘Na een aantal weken kreeg ik dat proces verbaal dan ook in de brievenbus. Hier heb ik dan ook samen met mijn zaakwaarnemer op gereageerd dat ik het niet geweest kon zijn en dat ik te allen tijden bereid zou zijn om een out of competitie controle te ondergaan. Hierna hoorde ik er niks meer van totdat er opeens vier man aan mijn deur stond om half 9 in de ochtend voor een huiszoeking. Die kwamen natuurlijk voor niets.’‘Op 8 augustus kreeg ik een brief van de Vlaamse gemeenschap dat ik moet verschijnen voor een commissie over het voorval. Op dat moment besloot ik toch maar naar een advocaat te gaan om mij te laten bijstaan. De advocaat zei direct dat het moeilijk zou worden om de commissie te overtuigen dat ik daar niet geweest was, want ze zouden mij toch nooit geloven. Dat vond ik toen nogal vreemd want ik had toch getuigen van waar ik geweest was.’‘Het blijkt dus anders te gaan. Een getuige is een tweedegraads bewijsstuk en de enige getuige die misschien geloofd zou worden, is een arts van een ziekenhuis in Leeuwarden als ik daar op de intensive care zou hebben gelegen. Die dokter Comans is een beëdigd ambtenaar en heeft de bevoegdheid van een agent. Dus als iemand door rood rijdt en een agent constateert dat terwijl hij zich vergist dan kan je alsnog die boete betalen. Een getuige is een tweedegraads bewijsstuk. Dus je kan hoog en laag springen zo`n commissie gelooft dus eerder die dokter dan mijn getuigen.Bovendien zal die commissie die dokter Comans nooit afvallen want ze hebben dezelfde werkgever: de Vlaamse gemeenschap. ndertussen heb ik ook nog vernomen dat die dokter Comans nog eens de dokter is van color=#0000ff Landbouwkrediet, de concurrent van mijn ploeg. Als je dat hoort dan ga je toch wel twijfelen aan zo iemand. Hij is naar mijn idee dan toch niet echt onafhankelijk, wat zo iemand toch zou moeten zijn.’‘Met het oog op wat hierboven staat beschreven is mijn advocaat de verdediging ingegaan. Hij heeft in de verdediging dan ook primair aangegeven dat ik daar niet geweest kan zijn en dat secundair, mochten jullie dat niet geloven, hij zijn excuses aanbiedt met het oog op een niet te zware straf. ndertussen ben ik dus op vakantie gegaan in Australie (lang van te voren geboekt) met het gevoel op een goede afloop.’‘In Australië kreeg ik het slechte nieuws te horen van de uitspraak. Een jaar schorsing. Dit betekent dus dat ik mijn tweejarig contract kwijt ben met geen zicht op een verdere carrière. Hierop heb ik mijn advocaat laten weten dat ik in hoger beroep wilde gaan. Thuis weer aangekomen ging ik vol goede moed weer met mijn advocaat om de tafel zitten. Hij liet me dan ook direct weten dat hoger beroep waarschijnlijk geen zin had omdat het geval hetzelfde blijft en er groot risico is dat ik straks twee jaar schorsing krijg. Hier schrok ik toch wel van want dit had ik niet verwacht. Na een gesprek ook nog met een andere advocaat, die mij hetzelfde vertelde, besloot ik hierop het hoger beroep in te trekken want ik heb geen zin om twee jaar langs de kant te staan.’‘Helemaal niets gedaan, toch geschorst worden en het gevoel hebben dat je jezelf niet kan verdedigen.’

[zombie]

nu vertelt hij in ieder geval een HEEL ANDER VERHAAl dan op het moment van 'de feiten'... Toen zei VD dat hij uit een soort paniekreactie weg weggereden toen hij het gele busje (anti-doping bus) zag staan....???Nu blijkt hij er zelfs helemaal niet geweest te zijn (bij hem thuis bedoel ik dan terwijl die bus er stond...)Ik heb het donker vermoeden dan VD en zijn advocaat een nieuw en juridisch sluitend verhaal hebben willen ophangen dat niet gewerkt heeft...
Als hij echt onschuldig is laat hij het hier niet bij, zie het geval Beke, die is echt tot het uiterste gegaan...Als je echt onschuldig bent dan doe je toch alle moeite vande wereld om je naam te zuiveren..
Deze straf zomaar aanvaarden lijkt me dan ook verdacht, gegeven zijn feiten...

[trekoclv]

ik vind het een heel raar verhaal.. 2 verhalen van hem zelf die tegen spreken..

[ilfalco2004]

Meen dat hij bij een van de eerste interviews zei dat ie uit paniek was weg gefietst. En nu dit verhaal. STRANGE!