Zaterdag ben ik gaan fietsen in de Ardennen (GF Eddy Merckx) De eerste 70km liepen vlotjes. Bij het klimmen ging steeds de hartslag de hoogte in. Na de 70 voelde ik me plots niet meer al te best. Bij het klimmen kreeg ik men hartslag niet hoger dan 140. k'ben dan maar stilletjes aan verder gefietst. Maar heb me nooit meer al te best gevoeld.Met men benen had ik geen enkel probleem, enkel het bovenlichaam wildde niet meer.
Hoe kan dit komen?Te weinig gegeten of gedronken?Wie heeft dit ook al een mee gemaakt?
hartslag niet meer naar boven te krijgen
-
amclassic-fan
- Forum-lid HC
- Berichten: 24317
- Lid geworden op: 23 jun 2004 17:56
- Locatie: Leende
amclassic-fan
13 jun 2006 01:34
Warmte kan probleem zijn geweest. Misschien last gehad van hoorkoorts? een wolk van iets verkeerds ingeademt waardoor je longen niet meer zo wilden.
‘Whatever you do, those other fuckers are doing more.’
53x11
13 jun 2006 13:10
Ja hoor, weleens meegemaakt! Hongerklop!?
Simplistisch gezegd: Als de opgeslagen koolhydraten in je lichaam op zijn, dan *moet* je lichaam overschakelen op vetverbranding. Dit kan echter alleen op een veel lager pitje, maximaal 70% van je max-inspanning, oftewel hartslag 140.
Weinig gegeten misschien?
Simplistisch gezegd: Als de opgeslagen koolhydraten in je lichaam op zijn, dan *moet* je lichaam overschakelen op vetverbranding. Dit kan echter alleen op een veel lager pitje, maximaal 70% van je max-inspanning, oftewel hartslag 140.
Weinig gegeten misschien?
"Niet-wielrenners. De leegheid van die levens schokt me." T.Krabbé
baanfiets kopen?
baanfiets kopen?
scepticus
13 jun 2006 13:16
Kan ook gewoon vermoeidheid zijn.
Ik heb ook wel vaak zoiets. Als ik dan even een half uurtje ga zitten en goed eet fiets ik weer veel beter en wil mn hf wel weer goed omhoog.
Ik heb ook wel vaak zoiets. Als ik dan even een half uurtje ga zitten en goed eet fiets ik weer veel beter en wil mn hf wel weer goed omhoog.
"Shirtje korte mouwen € 200, c'est pas normal!"
-
amclassic-fan
- Forum-lid HC
- Berichten: 24317
- Lid geworden op: 23 jun 2004 17:56
- Locatie: Leende
amclassic-fan
13 jun 2006 15:38
Hongerklop ervaar ik altijd als de benen die ik niet meer willen. Alle kracht verdwijnt uit m'n benen, m'n hartslag krijg ik niet meer omhoog. Maar het is bij dus niet het boven lichaam wat dan niet meer wil maar de benen.
‘Whatever you do, those other fuckers are doing more.’
53x11
13 jun 2006 16:37
Quoten: Origineel geplaatst door W0uter op 13 Juni 2006
Als ik een hongerklop heb heb ik zelfs moeite om op de fiets te blijven zitten. Mijn armen doen het dan ook niet meer. Een teken dat de brandstof toch echt op is..
Hongerklop is een niet duidelijk gedefinieerd begrip natuurlijk. Maar, Chelleke, het komt er volgens mij idd gewoon op neer dat de brandstof op is. Heb dat zelf ook wel eens gehad bij langere ritten icm met weinig eten. Voelt niet eens als vermoeidheid, maar je komt gewoon niet meer vooruit en de Hf komt idd niet boven de 140. Snel iets eten helpt goed dan.
Als ik een hongerklop heb heb ik zelfs moeite om op de fiets te blijven zitten. Mijn armen doen het dan ook niet meer. Een teken dat de brandstof toch echt op is..
Hongerklop is een niet duidelijk gedefinieerd begrip natuurlijk. Maar, Chelleke, het komt er volgens mij idd gewoon op neer dat de brandstof op is. Heb dat zelf ook wel eens gehad bij langere ritten icm met weinig eten. Voelt niet eens als vermoeidheid, maar je komt gewoon niet meer vooruit en de Hf komt idd niet boven de 140. Snel iets eten helpt goed dan.
"Niet-wielrenners. De leegheid van die levens schokt me." T.Krabbé
baanfiets kopen?
baanfiets kopen?
De omstandigheden maakten het afgelopen zaterdag moeilijk goed te eten. 30 graden en constant klimmen en dalen.
Ik heb zaterdag een vergelijkbare verschijnselen gehad met 120km op de teller. Tot die tijd ging het goed (29,0 gem.), uiteindelijk bij finish net geen 28 gemiddeld meer...dus geen goud. Gewoon omdat de tank leeg was.
Als veel-eter op de fiets kwam ik door de warmte niet aan mijn 'brood'-nodige brandstof. Volgende keer zorg ik voor meer 'makkelijke' voeding voor de laatste helft van de tocht (Bananen en gelletjes). Zo hoop ik in plaats van terug te vallen juist mijn slag te slaan in de tweede helft van de tocht.
Ps. ik vond de GF Eddy Merckx zeer goed georganiseerd en absoluut een aanrader!
Ik heb zaterdag een vergelijkbare verschijnselen gehad met 120km op de teller. Tot die tijd ging het goed (29,0 gem.), uiteindelijk bij finish net geen 28 gemiddeld meer...dus geen goud. Gewoon omdat de tank leeg was.
Als veel-eter op de fiets kwam ik door de warmte niet aan mijn 'brood'-nodige brandstof. Volgende keer zorg ik voor meer 'makkelijke' voeding voor de laatste helft van de tocht (Bananen en gelletjes). Zo hoop ik in plaats van terug te vallen juist mijn slag te slaan in de tweede helft van de tocht.
Ps. ik vond de GF Eddy Merckx zeer goed georganiseerd en absoluut een aanrader!
-
fitseflitser
- Forum-lid
- Berichten: 690
- Lid geworden op: 21 dec 2004 19:14
Biologisch gezien zit het zo: op het moment dat je benen "op" zijn, kunnen ze geen aerobe verbranding meer toepassen van koolhydraten. Ze gaan dus anaerobe verbranding gebruiken om energie vrij te maken uit koolhydraten maar vormen daarbij dus ook melkzuur: de benen verzuren. Omdat je spieren nu anaeroob werken, vragen ze geen extra zuurstof meer aan het hart en het hart zal daardoor minder hard gaan rondpompen, oftewel, je hartslag gaat niet meer (zo sterk) omhoog.
I want to ride my bicycle, I want to ride it where I like.. (Queen)
scepticus
13 jun 2006 19:02
Not true. Iets met klok en klepel
Bij anaerobe verbranding wordt glucose afgebroken tot uiteindelijk melkzuur (omdat er zuurstoftekort is, bij zeer intensieve inspanningen dus). Hierbij krijg je zere benen (wat in de volksmond verzuring wordt genoemd, hoewel de pijn niet veroorzaakt wordt door het melkzuur, en de pH-daling in de spier in vivo ontzettend meevalt)
Bij een lage intensiteit is dit niet aan de orde. Als na een aantal uur fietsen je benen 'leeg' voelen en je hartslag niet meer omhoog wil komt dat eerder doordat je glycogeenvoorraad op is.
Bij anaerobe verbranding wordt glucose afgebroken tot uiteindelijk melkzuur (omdat er zuurstoftekort is, bij zeer intensieve inspanningen dus). Hierbij krijg je zere benen (wat in de volksmond verzuring wordt genoemd, hoewel de pijn niet veroorzaakt wordt door het melkzuur, en de pH-daling in de spier in vivo ontzettend meevalt)
Bij een lage intensiteit is dit niet aan de orde. Als na een aantal uur fietsen je benen 'leeg' voelen en je hartslag niet meer omhoog wil komt dat eerder doordat je glycogeenvoorraad op is.
"Shirtje korte mouwen € 200, c'est pas normal!"
53x11
13 jun 2006 19:28
Quoten: Origineel geplaatst door fitseflitser op 13 Juni 2006
Biologisch gezien zit het zo: op het moment dat je benen "op" zijn, kunnen ze geen aerobe verbranding meer toepassen van koolhydraten. Ze gaan dus anaerobe verbranding gebruiken om energie vrij te maken uit koolhydraten maar vormen daarbij dus ook melkzuur: de benen verzuren. Omdat je spieren nu anaeroob werken, vragen ze geen extra zuurstof meer aan het hart en het hart zal daardoor minder hard gaan rondpompen, oftewel, je hartslag gaat niet meer (zo sterk) omhoog.
G E N I A L E theorie! (Al klopt er geen hout van...)
Biologisch gezien zit het zo: op het moment dat je benen "op" zijn, kunnen ze geen aerobe verbranding meer toepassen van koolhydraten. Ze gaan dus anaerobe verbranding gebruiken om energie vrij te maken uit koolhydraten maar vormen daarbij dus ook melkzuur: de benen verzuren. Omdat je spieren nu anaeroob werken, vragen ze geen extra zuurstof meer aan het hart en het hart zal daardoor minder hard gaan rondpompen, oftewel, je hartslag gaat niet meer (zo sterk) omhoog.
G E N I A L E theorie! (Al klopt er geen hout van...)
"Niet-wielrenners. De leegheid van die levens schokt me." T.Krabbé
baanfiets kopen?
baanfiets kopen?