Ik heb afgelopen zaterdag tijdens een MTB toertocht mijn elleboog gebroken. Zacht gezegd; zwaar balen. Elleboog is operatief hersteld dmv plaatje/schroeven en zo gefixeerd. Helaas hebben ze daarbij een zenuwbaan naar de ringvinger/pink moeten verleggen (de bekende zenuw van je telefoonbotje) en heb daar nu het meest last van. Uiteraard naast een gezwollen arm van de operatie. Gelukkig geen gips. Kan dus al heel voorzichtig oefenen.
Mijn vraag; zijn hier mensen die zelf of via bekenden/vrienden weten wat de herstel ervaringen zijn met deze fractuur zoals tijd van herstel (on)volledig functieherstel? Heel graag jullie reacties, in ieder geval vast bedankt!!!
Gr. Enrico
Elleboog breuk
-
enrico-s-works
- Forum-lid
- Berichten: 211
- Lid geworden op: 04 jul 2007 22:40
- Locatie: Ede
enrico-s-works
12 nov 2008 12:15
Volgens mij een linke breuk omdat je zenuwen bij de elleboog opp en dus kwetsbaar liggen. Ook is je elleboog aanhechting van triceps en daardoor waarschijnlijk gefixeerd omdat die het anders los kan trekken. Mag aannemen dat het , mede dankzij de operatie, allemaal wel los zal lopen. Zal maar ff rustig aan doen en het de eerste dagen/weken niet te gek maken met oefenen.
Iemand die ik ken had wel gips na operatie, maar dan duurt het kunnen strekken van je elleboog wel lang(er). Sterkte!
Alstublaft.
Belasten op geleide van de klachten. Zeer langzame opbouw van beweging en kracht.
Not done: piekbelasting (zeer kort zeer intensief) en volumebelasting (laag intensief maar heel lang doorgaan).
Ik zou eerst rustig oefenen, daarna evt met kleine gewichtjes. Later, bij goede beweeglijkheid, kracht en weinig klachten weer eens gaan fietsen op de weg. MTB zou ik als laatste stap zien, zeker in minder gecontroleerde omgeving.
In tijd moet je eerder aan maanden denken dan weken. Afhankelijk van de breuk kan een bepaalde houding nog langer (bv 6-24 maanden) klachten geven.
Succes!
Not done: piekbelasting (zeer kort zeer intensief) en volumebelasting (laag intensief maar heel lang doorgaan).
Ik zou eerst rustig oefenen, daarna evt met kleine gewichtjes. Later, bij goede beweeglijkheid, kracht en weinig klachten weer eens gaan fietsen op de weg. MTB zou ik als laatste stap zien, zeker in minder gecontroleerde omgeving.
In tijd moet je eerder aan maanden denken dan weken. Afhankelijk van de breuk kan een bepaalde houding nog langer (bv 6-24 maanden) klachten geven.
Succes!
-
henrimarkelo
- Forum-lid
- Berichten: 51
- Lid geworden op: 17 mei 2005 14:52
Beste Enrico,
ik heb zelf 3 jaar geleden mijn ellepijp en mijn spaakbeen gebroken tijdens het hardlopen met een val, toen ik mijzelf probeerde op te vangen omdat ik struikelde. Ik ben destijds ook geopereerd en en ook bij mij zijn er zenuwen omgelegd (precies dezelfde als bij jou, namelijk pink-ringvinger). In mijn linker arm zitten momenteel nog 3 platen, 9 schroeven en 21 hechtingen. De pijn moest ik maar verbijten maar het niet kunnen fietsen is natuurlijk nog veel erger, ook al was het nog begin maart toen ik viel. Ik was ook bang dat er (bijv. tijdens het fietsen) iets met mijn zenuwen was zodat ik niet voluit kon. Maar na een tijdje ,om precies te zijn 3 maand, zat ik weer op de fiets en was ik volledig hersteld. Ik heb de belasting op mijn arm langzaam weer opgebouwd, met behulp van gewichtjes en oefeningen. Ik weet niet precies hoe het met jou blessure zit, maar bij mij is het gelukkig volledig genezen. Alleen als de pink-ringvinger spier/pees vaak gebruik of zwaar belast, krijg ik soms kramp, maar dat stelt niks voor!
Beterschap.. groeten
ik heb zelf 3 jaar geleden mijn ellepijp en mijn spaakbeen gebroken tijdens het hardlopen met een val, toen ik mijzelf probeerde op te vangen omdat ik struikelde. Ik ben destijds ook geopereerd en en ook bij mij zijn er zenuwen omgelegd (precies dezelfde als bij jou, namelijk pink-ringvinger). In mijn linker arm zitten momenteel nog 3 platen, 9 schroeven en 21 hechtingen. De pijn moest ik maar verbijten maar het niet kunnen fietsen is natuurlijk nog veel erger, ook al was het nog begin maart toen ik viel. Ik was ook bang dat er (bijv. tijdens het fietsen) iets met mijn zenuwen was zodat ik niet voluit kon. Maar na een tijdje ,om precies te zijn 3 maand, zat ik weer op de fiets en was ik volledig hersteld. Ik heb de belasting op mijn arm langzaam weer opgebouwd, met behulp van gewichtjes en oefeningen. Ik weet niet precies hoe het met jou blessure zit, maar bij mij is het gelukkig volledig genezen. Alleen als de pink-ringvinger spier/pees vaak gebruik of zwaar belast, krijg ik soms kramp, maar dat stelt niks voor!
Beterschap.. groeten
-
enrico-s-works
- Forum-lid
- Berichten: 211
- Lid geworden op: 04 jul 2007 22:40
- Locatie: Ede
enrico-s-works
13 nov 2008 11:40
In ieder geval degene die hebben gereageerd, vast bedankt!! Dat het tijd gaat kosten, maakt me niet zo veel uit. Als het resultaat maar weer daar is; kunnen fietsen.
@HenriMarkelo; hoe kon jij slapen? Ik lig, of ik wil of niet, op die zenuw en dan begint na een seconde of tien m'n pnk/ringvinger te tintelen, 30 seconden later gaat het 'irriteren' en paar minuten later wil ik maar één ding; m'n arm verleggen en begint het feest opnieuw.
Ik ga zo voor een controle naar het ziekenhuis. Deze zelf wat naar voren gehaald door die ellende met die zenuw. Goede nieuws; zwelling begint af te nemen; ik herken m'n pols weer.
Mochten er nog mensen zijn met eravringen; heel graag!
Gr. E.
@HenriMarkelo; hoe kon jij slapen? Ik lig, of ik wil of niet, op die zenuw en dan begint na een seconde of tien m'n pnk/ringvinger te tintelen, 30 seconden later gaat het 'irriteren' en paar minuten later wil ik maar één ding; m'n arm verleggen en begint het feest opnieuw.
Ik ga zo voor een controle naar het ziekenhuis. Deze zelf wat naar voren gehaald door die ellende met die zenuw. Goede nieuws; zwelling begint af te nemen; ik herken m'n pols weer.
Mochten er nog mensen zijn met eravringen; heel graag!
Gr. E.
-
henrimarkelo
- Forum-lid
- Berichten: 51
- Lid geworden op: 17 mei 2005 14:52
Ja slapen is een krimp, maar dat was na een week over, toen kon ik gelukkig weer beetje fijn slapen. Maar veel pijnstillers erin wil ook nog wel is helpen! Die tinteling herken ik heel goed, had precies hetzelfde gevoel.. Ik denk dat het allemaal wel goed komt als ik het zo hoor, en dat je nu gewoon tijdje rustig aan moet doen. Gelukkig is de nieuwe WielerRevue vandaag uit 
Gr.
Gr.
Ik heb met een val op het werk nu 15 weken geleden mijn radius botje gebroken in men elleboog, mijn arm zal ik nooit meer echt recht kunnen krijgen helaas, op dit moment is dat nog zeer lastig met fietsen omdat het pijnlijk is. Ik ben niet geopereerd, in het ziekenhuis zegt men dat ik wel tot twee jaar pijn kan houden, maar er in principe alles mee mag doen, fietsen is pijnlijk, maar ja is even niet anders ik maak er niks mee kapot.
gr,
Koos
gr,
Koos
-
sjefjanssen
- Forum-lid
- Berichten: 450
- Lid geworden op: 29 feb 2008 22:44
Ik heb jaren geleden mijn elleboog gebroken met sporten.Het was zo ernstig dat ze het verbrijzelde gewricht hebben moeten verwijderen.Mijn arm kan ik nog maar gedeeltelijk gebruiken.Minder gevoel heb ik aan de buitenkant van de arm en de pink plus ringvinger.
Mijn arm kan ik niet meer volledig strekken en ook niet meer volledig buigen.Een verdere operatie was te riskant i.v.m. zenuw beschadiging.Maar fietsen lukt nog tamelijk.
Ik wens je van harte beterschap en hoop op volledig herstel.Wel 100% procent inzet tijdens de therapie,dat is namelijk een must.
Groet,
Sjef
P.S. Het gedeeltelijke herstel duurde enkele jaren.Nog altijd is het pijnlijk,vooral als de arm tijdens het slapen in een verkeerde houding komt.Daardoor raken zenuwen knel en ben je meteen wakker.
Mijn arm kan ik niet meer volledig strekken en ook niet meer volledig buigen.Een verdere operatie was te riskant i.v.m. zenuw beschadiging.Maar fietsen lukt nog tamelijk.
Ik wens je van harte beterschap en hoop op volledig herstel.Wel 100% procent inzet tijdens de therapie,dat is namelijk een must.
Groet,
Sjef
P.S. Het gedeeltelijke herstel duurde enkele jaren.Nog altijd is het pijnlijk,vooral als de arm tijdens het slapen in een verkeerde houding komt.Daardoor raken zenuwen knel en ben je meteen wakker.
-
enrico-s-works
- Forum-lid
- Berichten: 211
- Lid geworden op: 04 jul 2007 22:40
- Locatie: Ede
enrico-s-works
15 nov 2008 23:06
Even een korte update; dinsdag a.s. gaan de hechtingen (krammen) eruit. 21 stuks met een totale 'ritssluiting'-lengte van zo'n 18cm. Donderdag a.s. start de fysiotherapie. Ik ben in ieder geval erg blij dat er geen gips aan te pas is gekomen. Liep vandaag de chirurg tegen het lijf bij ons in het centrum en heb nog even met hem staan praten; gaf aan dat de fixatie van de verschillende botdelen erg goed geslaagd is en verwacht, mits goed begeleid tijdens therapie en inzet bij de oefeningen, volledig herstel mogelijk moet zijn.
Nou, over inzet ben ik niet bang. Die is er altijd geweest. Volledig herstel hoop ik mee te gaan maken.
Nog meer ervaringen?
p.s. bestaat er nog interesse voor de rontgenfoto voor een situatie zoals je die MOET zien te voorkomen (indien mogelijk.....)?
Nou, over inzet ben ik niet bang. Die is er altijd geweest. Volledig herstel hoop ik mee te gaan maken.
Nog meer ervaringen?
p.s. bestaat er nog interesse voor de rontgenfoto voor een situatie zoals je die MOET zien te voorkomen (indien mogelijk.....)?
Hoi,
Ook ik heb hiermee helaas ervaring:
Ik heb begin november 2007 de kop van de radius (bovenste gedeelte van het draaibot v.d. onderarm, in de eleboog dus) in 7 stukjes gebroken. Ging over de kop van m'n Atb af nadat ik plotseling erg hard moest remmen. Gevolg elleboog gebroken, dankzij m'n helm verder geen letsel. Dezelfde dag geopereerd (plaatje en schroeven ingeplaatst) en na twee dagen het ziekenhuis uit zonder gips maar met een spalk. Na bijna twee weken spalk eraf en gips erom.
Na weer twee weken gips eraf en flink verband.
Al die tijd mocht ik mijn arm niet belasten wat erg moeilijk was want drie weken na de val was ik ook nog aan mijn knie geopereerd (was vooraf al gepland).
Uiteindelijk heeft het nogal lang geduurd voor ik mijn arm mocht belasten omdat de botdeeltjes aanvankelijk niet aan elkaar wilden groeien.
Pas in maart van dit jaar kreeg ik groen licht van de specialist om mijn arm te belasten omdat e.e.a voldoende aan elkaar zat en dus ook om te gaan werken en fietsen.
Ondertussen ook al maanden naar de fysio gelopen om de omliggende gebieden (schouder, pols en hand) op verantwoorde wijze te trainen.
Inmiddels ben ik in oktober jl. opnieuw geopereerd: plaatje en schroeven uit de elleboog omdat deze de beweeglijkheid van de elleboog belemmerden en omdat ik continue pijn bleef houden bij elke beweging.
Op dit moment, 4 weken na de tweede ingreep kan ik mijn arm al veel verder strekken, buigen en draaien vergeleken met de situatie voor de laatse operatie.
Helemaal op het oude niveau zal het niet komen ondanks nagenoeg dagelijkse (pijnlijke) behandelingen door de fysio maar de meeste pijn is weg en ik kan toch bijna elke beweging weer maken.
Advies: als het kan erg veel en intensief oefenen na zo'n blessure onde begeleiding van een goede fysiotherapeut. En neem vooral de tijd om te genezen, je lichaam geeft heel duidelijk aan wat wel of niet kan.
In ieder geval veel beterschap en succes.
Ook ik heb hiermee helaas ervaring:
Ik heb begin november 2007 de kop van de radius (bovenste gedeelte van het draaibot v.d. onderarm, in de eleboog dus) in 7 stukjes gebroken. Ging over de kop van m'n Atb af nadat ik plotseling erg hard moest remmen. Gevolg elleboog gebroken, dankzij m'n helm verder geen letsel. Dezelfde dag geopereerd (plaatje en schroeven ingeplaatst) en na twee dagen het ziekenhuis uit zonder gips maar met een spalk. Na bijna twee weken spalk eraf en gips erom.
Na weer twee weken gips eraf en flink verband.
Al die tijd mocht ik mijn arm niet belasten wat erg moeilijk was want drie weken na de val was ik ook nog aan mijn knie geopereerd (was vooraf al gepland).
Uiteindelijk heeft het nogal lang geduurd voor ik mijn arm mocht belasten omdat de botdeeltjes aanvankelijk niet aan elkaar wilden groeien.
Pas in maart van dit jaar kreeg ik groen licht van de specialist om mijn arm te belasten omdat e.e.a voldoende aan elkaar zat en dus ook om te gaan werken en fietsen.
Ondertussen ook al maanden naar de fysio gelopen om de omliggende gebieden (schouder, pols en hand) op verantwoorde wijze te trainen.
Inmiddels ben ik in oktober jl. opnieuw geopereerd: plaatje en schroeven uit de elleboog omdat deze de beweeglijkheid van de elleboog belemmerden en omdat ik continue pijn bleef houden bij elke beweging.
Op dit moment, 4 weken na de tweede ingreep kan ik mijn arm al veel verder strekken, buigen en draaien vergeleken met de situatie voor de laatse operatie.
Helemaal op het oude niveau zal het niet komen ondanks nagenoeg dagelijkse (pijnlijke) behandelingen door de fysio maar de meeste pijn is weg en ik kan toch bijna elke beweging weer maken.
Advies: als het kan erg veel en intensief oefenen na zo'n blessure onde begeleiding van een goede fysiotherapeut. En neem vooral de tijd om te genezen, je lichaam geeft heel duidelijk aan wat wel of niet kan.
In ieder geval veel beterschap en succes.
-
enrico-s-works
- Forum-lid
- Berichten: 211
- Lid geworden op: 04 jul 2007 22:40
- Locatie: Ede
enrico-s-works
17 nov 2008 21:02
Okay... Knap beroerd gebeuren voor jou geweest. Blij te lezen dat het nu dan echt weer de goeie kant op gaat. Ben heel benieuwd wat de arts morgen te zeggen heeft. En als er intensief geoefend moet worden; geen probleem. Ik wil maar één ding en dat is weer:
FIETSEN!!
FIETSEN!!
-
enrico-s-works
- Forum-lid
- Berichten: 211
- Lid geworden op: 04 jul 2007 22:40
- Locatie: Ede
enrico-s-works
24 feb 2009 21:08
Ik moet ff kwijt dat ik eindelijk zicht heb op mijn tweede operatie waarbij een aantal pennen en een stuk staaldraad uit mijn elleboog zal worden gehaald! Botherstel kun je niet versnellen, maar wat duurde dit voor mijn gevoel lang zeg. Heb afgelopen drie weekenden al weer korte ritjes op de MTB gedaan, geweldig.
Ik hoop dat jullie dit nooit zullen meemaken, maar wanneer onverhoopt wel; een geweldige chirurg, inzet, heel veel oefenen en door de moed erin te houden is er over heen te komen.
Wanneer je binnenkort een rijder ziet met een enorme glimlach op z'n bakkus; dan is de kans groot dat ik dat ben :d. Bedankt mannen die me een berichtje hebben gestuurd!!
Ik hoop dat jullie dit nooit zullen meemaken, maar wanneer onverhoopt wel; een geweldige chirurg, inzet, heel veel oefenen en door de moed erin te houden is er over heen te komen.
Wanneer je binnenkort een rijder ziet met een enorme glimlach op z'n bakkus; dan is de kans groot dat ik dat ben :d. Bedankt mannen die me een berichtje hebben gestuurd!!