Echt, echter, echtst - De Volkskrant

[b-ram]

Echt, echter, echtst
uit De Volkskrant 11 maart 2009
http://www.volkskrant.nl/sport/article1 ... er,_echtst

Wilma de Rek
gepubliceerd op 11 maart 2009 13:08, bijgewerkt op 11 maart 2009 13:36

Er zijn speciale vrouwentrainingen, vrouwenzadels, er is speciale vrouwenkleding. Nog even en ook op de fiets zijn man en vrouw elkaars gelijke. Of toch niet?

Scène 1. Op een dag ging Maria Jaspers met een groepje mannelijke collega’s fietsen. Ze waren tien minuten onderweg toen één van de mannen zijn kilometerteller verloor. Hij stopte om hem op te rapen. Stapten de andere leden van het groepje ook af? Controleerden ze bezorgd of de teller het nog wel deed? Nee hoor, ze fietsten gewoon verder. ‘De koers stopt voor niemand’, riep een van de mannen nog smerig grijnzend, en hij schakelde snel een tandje bij.

Zo fietsen mannen. Of eigenlijk fietsen mannen niet, ze ‘koersen’, gekleed in een ‘koerstrui’ waar met grote vette letters RABOBANK op staat, of COFIDIS, of CRÉDIT AGRICOLE. Niet dat ze bij de Rabobank of Cofidis of Crédit Agricole werken. Evenmin krijgen ze geld om al fietsend reclame voor die banken te maken. Waarom trekken ze die spullen dan aan?

Wielrennertje
Rodrick de Munnik: ‘Mannen spelen wielrennertje. Daarom dragen ze koerstruien met Rabobank erop, en scheren ze hun benen. Je hoort wel eens dat wielrenners hun benen scheren omdat dat ‘handig is voor als ze vallen’, maar dat is gelul. Tim Krabbé zegt: Als je lid wilt zijn van een club, dan moet je bereid zijn de clubkleuren te dragen. En zo is het. Dat is de enige reden. Als jij wielrenner wilt zijn, dan moet je wielrenner doen.

‘Vrouwen hebben die clubbehoefte minder. Dus trekken ze ook geen clubkleren aan. Vrouwen die wielrennen, dragen bij voorkeur zwart of roze. En als de zon schijnt, zitten ze het liefst halfnaakt op hun fiets want dan worden ze tenminste mooi egaal bruin. Het ritsje helemaal omlaag, de mouwen eraf. En graag een klein broekje, zodat ze niet een streep op de benen krijgen die het wit van het bruin scheidt. Mannenwielrenners zijn juist gek op hun streep. Als wij onze wielerbroek aantrekken, leggen we de naad heel netjes en zorgvuldig precies óp die streep. Mannenwielrenners, zoals wij hier van de redactie Fiets, gaan in de zomer met een korte broek aan in de lift staan, met geschoren benen, en dan laten we elkaar trots onze streep zien. Het is een geuzenstreep.’

Gemêleerd
Nelly Voogt: ‘Zwart of roze? Dat is helemaal niet waar! Wat vrouwen dragen is heel gemêleerd. Je ziet ons inderdaad niet zo snel in truien met namen van banken erop, maar dat is omdat de meeste vrouwen het nergens voor nodig vinden reclame te maken en er ook nog voor te betalen. We willen er wel verzorgd uitzien, maar dat kan in alle kleuren. Vrouwen dragen graag móóie shirts, en dat zijn natuurlijk geen shirts met schreeuwende reclame erop.

‘Vroeger was er niet zoveel keus, nu is er heel goede vrouwenkleding, en die wordt goed verkocht. Dat we halfnaakt op de fiets zitten is onzin. Goed, veel vrouwen vinden die streep op hun been niet zo mooi, dat klopt. Ik leg mijn broek niet precies op de naad, nee. En ik zeg ook niet dat ik ga koersen als ik een stukje ga fietsen. Dan zeg ik gewoon: ik ga een stukje fietsen.’

Gesoigneerd
Rodrick de Munnik: ‘Als je wielrent, moet je er gesoigneerd uitzien. Kijk maar eens naar een profwielerpeloton: dat zijn echt nichten. Je moet het juiste sokje aanhebben, de goeie koersbroek. Van welk merk, dat maakt niet zoveel uit, als het maar een echt wielermerk is. Een A-merk, dan is het goed. Soigneren is de ultieme wielerterm. ‘Niet gesoigneerd’ betekent dat je er niet uitziet. En als je er niet uitziet, ben je een prutser. Niet gesoigneerd, dat is bijvoorbeeld als je fiets niet schoon is of je een koersbroek met gaten erin draagt, dus dat degene achter je zó de echoput inkijkt.

‘Iemand die niet gesoigneerd is, is in een wielerwedstrijd bovendien een risicofactor. Stel nou even dat je in een koers zit en in een waaiertje rijdt, en er komt eentje van kop die niet gesoigneerd is. Dan denk je toch: kent hij de regels wel? Je wéét het niet. Misschien heeft hij wel niet getraind! Straks laat je hem voor en moet hij lossen, maar zó dat jij het gat niet meer kan dichtrijden! Dat risico neem je dus niet. Daarom moet je er gesoigneerd uitzien als je wielrent. Punt.’

Wielerclub
Scène 2. Het was een zachte zondagochtend in november, en opgewekt fietste Maria naar de wielerclub in haar woonplaats. Op de site van de club had ze aardige, wervende teksten gelezen: ‘Word geen eenzame fietser! Ontdek hoe gezellig fietsen in een groepje kan zijn!’ Toen ze de deur van de kantine van de wielerclub opendeed, staarden dertig mannen van middelbare leeftijd Maria welwillend, maar ook een tikje achterdochtig aan. 28 kilometer lang hield Maria het vol gemiddeld 32 km per uur te rijden en net te doen alsof ze dat normaal vond. Toen zwaaide ze het vrolijk lachende peloton met haar laatste krachten vaarwel en zeeg ze in de berm neer.

Nelly Voogt: ‘Mannen zijn sterker dan vrouwen en ze rijden sneller. Dat is eigenlijk het enige serieuze verschil, de rest is flauwekul. Ik ben tien jaar geleden begonnen met het opzetten van speciale trainingen voor vrouwen, omdat zij bij wielerverenigingen voortdurend stukliepen op het feit dat ze daar voornamelijk met mannen fietsten. Zeker wanneer je net begint, is het niet leuk als die mannen er heel hard vandoor gaan en jij zo’n beetje in je eentje achterblijft. Gelukkig komen er steeds meer vrouwen bij, van alle leeftijden en alle niveaus. Er is een grote, groeiende groep vrouwen die geen zin heeft in echte wedstrijden, maar wel cyclosportieven (lange, zware toertochten, red.) wil rijden. Die vrouwen komen naar onze trainingen. Maar ook beginners.’

Wannabee
Rodrick de Munnik: ‘Je hebt het echte wielrennen en je hebt het wannabee wielrennen. Je hebt echte koersen en je hebt wannabee koersen. En binnen het echte heb je ook nog echter en echtst. Mijn ervaring is dat er twee soorten vrouwen zijn. Vrouwen die het echte werk helemaal niet leuk vinden, en vrouwen die dat wel vinden. De meeste vrouwen die ik ken, zijn begonnen met fietsen, vinden het leuk en gaan dan overal aan ruiken. Ze gaan wat wedstrijdjes doen, proberen de verschillende soorten en varianten een beetje uit. Maar over het algemeen haken ze af bij het echte wielrennen. Want dat is hen te competitief, te fanatiek. Er zijn heel veel vrouwen die fietsen, maar er zijn hooguit 150 vrouwelijke wielrenners. Tegenover achtduizend mannen met een wielrenlicentie.’

Nelly Voogt: ‘Mannen durven meer, nemen meer risico, ze gaan met meer lef door de bochten. In een peloton zitten ze veel meer bij elkaar in het wiel dan vrouwen, ze remmen minder snel. Het gekke is: als je een paar vrouwen in een mannenpeloton zet, rijden ze strak mee; maar zet je diezelfde vrouwen in een vrouwenpeloton, dan is het meteen rommeliger.

Rodrick de Munnik: ‘Geef mannen een eindstreep en ze gaan sprinten. Vrouwen zie ik dat nooit doen. Ze zijn veel minder competitief.’

Nelly Voogt: ‘Onder elkaar zijn vrouwen net zo competitief of prestatief als mannen. Het is maar net in wat voor groepje je zit. Als je als enige vrouw met mannen fietst die 50 km per uur rijden, dan ga je aan het einde niet sprinten, nee. Dan ben je al blij als je mee kunt.’

Pang
Scène 3. Pang!, deed de band van Maria. Ze stopte en haalde haar reserveband uit het tasje onder haar zadel. Eens even kijken. Eerst het wiel eruit, dat was een fluitje van een cent. Of niet? Na een uur tobben gaf Maria haar fiets een harde trap. Klotefiets.

Rodrick de Munnik: ‘Mannen kunnen heel erg van hun fiets genieten. Wij zetten hem gerust naast ons bed. We zijn er ook graag mee bezig, schoonmaken, dingen nakijken, drupje olie in de ketting, lekker. Vrouwen kunnen nog net een band verwisselen, als het meezit, maar meer kunnen ze niet. Het is geen wet van Meden en Perzen, maar alle fietsende vrouwen die ik ken, hebben geen idee hoe hun fiets in elkaar zit. Ik weet wel dat alles wat ik zeg cliché is, maar dat doe ik expres hè. Veel clichés zijn trouwens wel waar.’

Nelly Voogt: ‘We organiseren wel eens een fietsknutselavond. Maar door de bank genomen, hebben vrouwen wat minder met gesleutel aan de fiets dan mannen. Tja, mannen poetsen hun auto’s ook vaker. Ik ken echt wel vrouwen die heel erg kunnen genieten van een prachtige nieuwe fiets en ook weten hoe die fiets in elkaar zit. Maar naast het bed zetten: nee. Daar zijn vrouwen te nuchter voor. Ik denk, al met al, dat vrouwen gewoon wat normaler met fietsen omgaan dan mannen.’

[corniel]

Ik denk dat de slotconclussie van Nelly de spijker op zijn kop slaat:

[quote="Nelly"]Ik denk, al met al, dat vrouwen gewoon wat normaler met fietsen omgaan dan mannen.[/quote]

Hoewel we hier op het forum minstens een vrouw hebben die veel handiger met fietsen is als ik.

[surplomb]

Waarom moet hier toch altijd zo eindeloos over ge-emmerd worden?
Ja, mannen en vrouwen zijn verschillend en gaan dus ook verschillend om met dingen als fietsen, bruine strepen, lekke banden en roze shirtjes. So what

[amateurke]

[quote="surplomb"]Waarom moet hier toch altijd zo eindeloos over ge-emmerd worden?
Ja, mannen en vrouwen zijn verschillend en gaan dus ook verschillend om met dingen als fietsen, bruine strepen, lekke banden en roze shirtjes. So what[/quote]

Het is toch gewoon een leuk verhaal wat lekker leest en waar toch wel een (behoorlijk) beetje herkenbaarheid in zit. Dat is toch geen emmeren?

[amclassic-fan]

Precies, was een leuk stukje leesvoer. En er zit toch op z'n minst een hele grote kern van waarheid in.

[girlinred]

[quote="Amclassic-fan"]Precies, was een leuk stukje leesvoer. En er zit toch op z'n minst een hele grote kern van waarheid in. [/quote]


Ben ik dan een halve vent? :rolleye:

[rob74]

[quote="girlinred"]....
Ben ik dan een halve vent? :rolleye:[/quote]

Ja, misschien wel. Ik ben volgens het stukje dan weer een halve vrouw

[devoorzitter]

En dit is waarschijnlijk nog maar het begin. De Volkskrant kondigt vandaag voor zaterdag een hele extra bijlage aan onder de titel : "de Volkskrant fietst"

[jackbrown]

Zeer amusant artikel. En misschien waar ook nog:). Ik kijk uit naar de editie van zaterdag a.s.

[ever]

[quote="b-ram"]Nelly Voogt: ‘Mannen zijn sterker dan vrouwen en ze rijden sneller. Dat is eigenlijk het enige serieuze verschil, de rest is flauwekul. Ik ben tien jaar geleden begonnen met het opzetten van speciale trainingen voor vrouwen, omdat zij bij wielerverenigingen voortdurend stukliepen op het feit dat ze daar voornamelijk met mannen fietsten. Zeker wanneer je net begint, is het niet leuk als die mannen er heel hard vandoor gaan en jij zo’n beetje in je eentje achterblijft. Gelukkig komen er steeds meer vrouwen bij, van alle leeftijden en alle niveaus. Er is een grote, groeiende groep vrouwen die geen zin heeft in echte wedstrijden, maar wel cyclosportieven (lange, zware toertochten, red.) wil rijden. Die vrouwen komen naar onze trainingen. Maar ook beginners.’
[/quote]

Hier slaat deze Nelly Voogt echt de spijker op z'n kop. En om deze reden is ook de club opgericht waar ik lid van ben: vrouwenwielrenvereniging Langszij uit Nijmegen. By the way, ons clubtenue is blauw met wit (zie m'n avatar), dus geen zwart of roze
Zonder reclame, dat dan weer wel.....

[johanandijk]

de tijd dat vrouwen aan hun fiets kunnen knutsellen zitten ze liever achter een doos nagellak tenminste mijn vrouw

''de fietsenmaker moet ook eten'' is haaruitspraak

[girlinred]

[quote="johanandijk"]de tijd dat vrouwen aan hun fiets kunnen knutsellen zitten ze liever achter een doos nagellak tenminste mijn vrouw

''de fietsenmaker moet ook eten'' is haaruitspraak[/quote]

Na het knutselen zit ik wel vaak met een nagelvijl...