VikingTour 2012

[sibon]

Ben ik weer... Duurde ff voordat ik weer internet had. Na Noorwegen nl doorgevlogen naar Frankrijk. Daar nog de Laurent Fignon Cyclo in de Correze gereden.
Etappe 5:

Etappe was een unicum in de VikingTour. Een geheel vlakke etappe! Tenminste het gedeelte waarop tijden werden geregistreerd. De etappe begon nl. met een geneutraliseerd stuk over een bergtop van >1000mtr, waar de mist net op tijd weggetrokken was om wederom van toverachtige uitzichten te genieten. En ook de laatste 40 kilometer naar Ulvik waren wedrom heuvelachtig, maar omdat daar een Ferry-overtocht tussenzat, hoorde dat dus ook niet meer bij het wedstrijdgedeelte.
Ik stond nog steeds derde en was juist voor deze etappe erg zenuwachtig. De nummer 4 maakte nl deel uit van Team Tjekkas (15 man sterk). Ik was bang dat ik aan de verkeerde kant van een peletonbreukje kwam te zitten. Dus gezorgd dat ik voortdurend op de eerste rij zat. Op een uitvalletje of 15 gereageerd, maar niemand uit de top 10 laten wegrijden. Uiteindelijk kwam alles weer bij elkaar en won Mikko Kokslien (de Nordic Skier) na 45 kilometer koers de eindsprint van het peleton van een man of 80. Ik werd 15de ofzo na een staaltje strijkijzersprinten. Hilarisch hoogtepunt was het duo dat de eindstreep (3 km voor de Ferry) gemist had en vol vuur demarreerde. Ze hebben 3 km gedacht dat ze in de beslissende ontsnapping zaten tot ze de ferry bijna inreden

Dit jaar nam ook een deel van het Engels paralympisch team (2 man sterk) deel aan de VikingTour. In nationale teampakjes en uiteraard op Pinarello's (Sky sponsoring). Beide renners waren in Peking nog goed voor 6 keer goud en 1 keer zilver. Dus niet alleen de reguliere Engelse wielerploeg is erg sterk. Hun sterke man (Cerebrale paralyse/ spastisch) reed rond de 25ste plek mee.

[sibon]

Etappe 6: Osafjell



En dan de Osafjell. De etappe waarvan alleen het plaatje van het hoogteprofiel al voor schrik in de benen zorgde. 1200 hoogtemeters in 12 kilometer klimmen. Waarvan zeker de kilometer 2-8 constant rond de 12-13% omhoog gingen. Voor mij was het de laatste kans om nog een plekje proberen te stijgen in het klassement. En er natuurlijk voor zorgen dat mijn derde plek niet in gevaar kwam. In de aanloop op weg naar de Osafjell heb ik me nog afgevraagd of 39*27 echt voldoende zou zijn om goed boven te komen. Zeker na de eerste 500mtr sloeg de twijfel toe, omdat ik zittend de versnelling nauwelijks rondkreeg, tot ik doorkreeg dat ik nog 53*27 aan het rijden was...
De numero 1 uit het klassement had blijkbaar vooraf wel een taktiek bedacht. Die bestond eruit zo hard mogelijk naar boven rijden in 1 tempo tot er niemand meer in zijn wiel zat. Die opzet slaagde gedeeltelijk. Na een kilometer of drie klimmen waren we met de numero's 1,2,3 en 8 uit het klassement over. Maar toen brak de numero twee. Dat opende voor mij perspectieven. Ware het niet dat ik last had van een extreem gevalletje aan het elastiek hangen. Zeker 4* een gaatje van 15 mtr dichtgereden op zijn Evans. Bij kilometer 6 liet Dag Torp-Hansen het tempo een beetje zakken, waardoor ik op adem kon komen. Juist op dat moment demarreerde Stieven Galle. Deze Belg was duidelijk elke dag beter geworden.
Na de sprint voor de KingOfTheMountain was het nog 5 kilometer klimmen waarin ik me gelukkig steeds sterker ging voelen. Stieven was ondertussen al een meter of 300 verder en ging stug door. In de laatste twee steile kilometers nog een aanvalletje geplaatst, maar ik kreeg hem niet meer uit mijn wiel. Uiteindelijk tweede op de Osafjell. De twaalf kilometer in een minuutje of 46. Ik was er blij mee, zeker omdat ik uiteindelijk 4 minuten op de numero twee pakte en dus een plekkie steeg in het klassement.

Extra mooi was dat het deze dag topweer was. Waar normaal iedereen zo snel mogelijk na een finish op de top van een berg al zijn kleren uit de volgwagen haalde en direct weer wilde afdalen, bleef iedereen nu gezellig hangen op de top en genieten van uitzichten. Na flink wat foto's weer afgedaald naar ons tophotel, waar we direct weer konden rusten met uitzicht op het Fjord.

[sibon]

En nog een leuk filmpje geschoten door een Nederlandse medefietser op de top van de Osafjell

http://www.youtube.com/watch?v=vulWEpN6 ... embedded#!

[sibon]

Etappe 7: terug naar Geilo

Laatste dag. Na een rustig neutraal stukje en een ferrytrip nog 90 kilometer er vol tegenaan. 20 kilometer klimmen a 6-7 en dan op-en-af (mer af gelukkig) naar Geilo en tot slot een laatste klimmetje bergop. De eerste 8 kilometer stonden in het teken van de eindbeslissing in the King of the Mountain, waar theoretisch gezien, zelfs ik nog voor in aanmerking kwam na een derde en twee plek in eerdere KOM-sprints. De Kom werd uiteindelijk binnengehaald door Mikko Kokslien. Zijn verslag hier http://www.youtube.com/watch?v=rkKhDNs0 ... re=related. Door na de KOM sprint flink door te trekken bleven we uiteindelijk met 12 man over. Met deze 12 kop over kop naar de eindstreep gereden en daar het op de laatste klim enigszins laten lopen en vooral ervan genoten dat ik tweede stond en bleef staan. Mijn eigen verwachtingen ruim overtroffen.
' Ochtends ook nog een echt Vinokourov momentje beleefd toen team Kjekkas aan mij kwam vragen of hun kopman vandaag mocht demarreren (aangezien ik toch een minuut of 7 op hem voorstond). Helaas geen bedrag met 5 nullen voor gekregen...
De VikingTour eindigde met een feestmaal in het dr. Holms hotel waar in een bloedhete eetzaal de eindceremonie plaatsvond.

Conclusie: topweek. Fantastisch georganiseerd en een hele week wielrenner kunnen spelen in een overweldigend landschap. De Vikingour is een schitterende wedstrijd en toertocht voor zowel de enigszins getrainde wielrenner als de fanatiekeling. Voor de organisatie is elke deelnemer belangrijk en wordt er met iedereen rekening gehouden. Ik ga zeker de komende jaren nog een terug.

En voor de mensen die enthousiast zijn geworden:

De route VikingTour 2013 is op hoofdlijnen bekend:


of klik hier:
http://vikingtour.org/index.php/downloa ... view/92/1/

[sibon]

Enkele foto's speciaal voor Bottechia later deze week

[bottecchia]

Super! Mooi verslag en je hebt zo te lezen echt heel sterk gereden.

Die Osafjell ziet er geweldig uit. Echt zo'n typische Viking Tour plek. De klim lijkt volgens mij een beetje op de Juvasshytta van vorig jaar. Brr...als ik er aan denk doet het al weer zeer.
M'n agenda voor volgend jaar is alweer behoorlijk gevuld maar ik denk er toch aan om weer eens die kant op te komen. Ik zal het parcours eens bestuderen. Dit jaar was compleet anders t.o.v. vorig jaar en dat is natuurlijk wel leuk als je terugkomt. Ik heb al wel gezien dat Juvasshytta er weer in zit dus waarschijnlijk gaan ze kwa locatie weer een beetje terug naar de route van vorig jaar. Maar goed, daar liggen waarschijnlijk nog genoeg andere mogelijkheden. Het verblijven in hotels spreekt me alvast erg aan!

[Jac]

@Sibon , mooi verslag van een geweldige week , mooi dat jij en je vriendin zo goed hebben gereden , respect.

[ever]

Leuk om te lezen. Kom weer helemaal in de sferen van 2008, toen ik hem gereden heb. Ook toen deelname van Brits paralympisch team overigens.

Voor degenen die hier met name de westrijdkant lezen: het leuke aan de Vikingtour is dat je als wat mindere god(in) prima mee kunt rijden. Zoals @sibon al aangeeft: elke deelnemer is even belangrijk en er wordt idd met iedereen rekening gehouden. Tijdslimieten doen ze niet aan, ze wachten gewoon tot de laatste binnen is.

Maar @bottecchia, een deelname aan de Vikingtour is toch pas compleet als je in het Valhalla geslapen hebt?

[bottecchia]

Ik moet inderdaad toegeven dat het wel degelijk iets heeft toegevoegd aan de ervaring. Ondanks dat ik absoluut geen kampeertype ben had het wel iets. Maar die ervaring heb ik inmiddels binnen dus de volgende keer kan ik gewoon in een hotel.

Meest vervelende vond ik het na natte etappes. Een sporthal vol met natte fietsers die hun kleding moeten uithangen in de ijdele hoop nog iets droog te krijgen. Daar kan iedereen zich wel een voorstelling bij maken. Nee, dan is een hotel toch wel praktisch. Niet wachten bij de douche, even wat meer comfort. Bij een tweede deelname zou ik daar toch wel voor gaan. Hebben de andere deelnemers ook geen last van de geur van de scherpe whisky die ik moest drinken om mijzelf klaar te maken voor de volgende etappe.

[ever]

Ik had gewoon geluk dat het mooi weer was, geen droogsessies voor de kleren nodig. En ik hoefde nooit in de rij voor de douche! Maar wellicht dat dat iets te maken had met het aantal vrouwelijke deelnemers....

[bottecchia]

Dat zal zeker schelen.

Op natte dagen is het echt niet handig in zo'n sporthal. Iedereen hangt z'n natte spullen uit dus het is enorm vochtig en het ruikt ook niet bepaald fris meer. Daarbij krijg je natuurlijk effectief niets droog. Ik was toen wel blij met m'n 2e paar fietsschoenen. Maar op andere dagen had het absoluut wel wat. Je krijgt denk ik meer van de sfeer mee dan wanneer je jezelf terugtrekt in je hotel.