brutus
29 dec 2017 14:52
Ik heb iig iemand in de sloot zien staan, denk niet dat jij het was, vroeg me wel af of het daar beter te fietsen was.
Dooreen slechte voorbereiding waren mijn ambities al niet zo hoog, en ben ik al blij te kunnen fietsen.
Uiteraard te hard van start, gelukkig iets behoudender als andere jaren (maar nog steeds D3/4).
De modder kon ik goed hebben, kwam er overal vrij goed door.
Viel me op dat ik erg snel alleen kwam te fietsen, voor de eerste verzorging was t al lekker rustig.
De dip kwam bij mij vrij vroeg dit jaar (t is m'n 3e D200).
Al voor de 100km.
Tijdens de dip neem ik altijd de tijd om te eten,genieten en een sanitaire stop.
Zie zowaar nog een hert het pad kruisen en over een hek springen !
Dat maakt m'n dag weer aardig goed.
Bij de 100km (Wat was er veel verzorging dit jaar) de fiets ook even schoon gemaakt, had dus weinig nut door waar je daarna meteen doorheen moest....
Dwars over het maisland daarvoor was ook hilarisch trouwens.
Gelukkig zie ik de lol er nog van in.
Net zoals de rest het janpad door geworsteld, had ook van mij niet gehoeven.
Achteraf begrijpelijk, want iedereen heeft het er over.
Het was zwaar en niet leuk, maar op zo'n tocht kan het er evengoed ook nog wel bij.
Als 2.5km op 200 niet te fietsen is valt t wel mee toch ?
Daarna ben je er in mijn ogen al.
Ook de laatste km's aftellen tot het eind, onwijs kouwe klauwen, en nog wat "fietsenpech" (Ik was te schraal om m'n fiets van tevoren in orde te maken, want zonde voor zo'n rit)
Uiteindelijk best genoten van deze heroïsche editie, dit is ook normaal wel mijn ding.
Vorig jaar beviel me slecht, omdat dat in mijn ogen een wielerwedstrijd was.
Achteraf goed stuk, denk dat ik dat nog nooit zo erg gehad heb.
Nu nog steeds weinig gevoel in m'n vingertoppen.
Heb er 11,5 uur over gedaan, 102e geworden.
Hele route gefietst,geen meter afgesneden.
Tijdens de hele rit aan de achterhoede moeten denken.
Wat een bikkels ! Wat zullen die een strijd hebben gehad zeg !