Procedure inname fiets bij fietsenmaker

[bertpleizier]

Ik vraag me af hoe jullie lokale fietsenmaker te werk gaat als je je fiets komt brengen voor onderhoud / reparatie / controle.

Bij mijn lokale dealer wordt er op een kladblokpapiertje je naam en type fiets geschreven en aan je stuur geplakt. Vervolgens wordt er op een papiertje van het planningsbord mijn naam met het gewenste onderhoud geschreven. Tot slot wordt je gebeld als de fiets klaar is.

Bovenstaande werkwijze is een kwestie van (wederzijds) vertrouwen (en dat heb ik in de fietsenmaker). Het feit blijft echter dat ik geen enkel bewijs in handen heb dat ik mijn fiets heb achtergelaten. Brandt het pand af, dan kan ik niet bewijzen dat mijn fiets daar was.

Ik zelf zou het fijn vinden als ik een bewijsje kreeg dat ik een bepaalde fiets heb ingeleverd en dat op dat bewijsje de punten staan die ik heb opgegeven ter controle / reparatie.

Bij het afrekenen krijg ik een handgeschreven bonnetje mee met het bedrag en mijn naam + merk fiets. Ook dit lijkt mij wat karig. Ik bewaar alles wat betrekking heeft op onderhoud en aanschaf van mijn fiets in een aparte map (net als onderhoudsdocumenten van mijn auto). Het is dan wel zo fijn als ik over 2 jaar nog weet wat voor reparatie het geweest is.

Mijn vraag aan jullie: hoe is dat bij jullie fietsenmaker geregeld? Is wat ik graag zou zien een illusie en ongebruikelijk in de branche of zijn er ook winkels die zo werken?

[Lcsmet]

..........

Bovenstaande werkwijze is een kwestie van (wederzijds) vertrouwen (en dat heb ik in de fietsenmaker). ...........
.
Ik zelf zou het fijn vinden als ik een bewijsje kreeg dat ik een bepaalde fiets heb ingeleverd en dat op dat bewijsje de punten staan die ik heb opgegeven ter controle / reparatie........................

Een beetje tegenstrijdig toch?

[bertpleizier]

Nee hoor. Dat je een andere werkwijze fijner zou vinden wil toch niet zeggen dat je met de huidige werkwijze niet akkoord kan gaan.

Dat ik liever een andere groenten dan bloemkool op m'n bord heb wil niet zeggen dat ik het niet op eet.

[zaaf]

Het is inderdaad een kwestie van vertrouwen op deze manier. Maar het kan wel misgaan in sommige situaties. Stel bijv. dat de FM failliet gaat terwijl jouw fiets daar staat. Dan mag jij aan de curator gaan bewijzen dat het toch echt jouw fiets is en dat die niet bij de boedel hoort. (En zo kan ik nog wel wat situaties bedenken). Kortom, altijd een afgiftebewijs vragen waaruit duidelijk blijkt dat het jouw fiets is als je op safe wil spelen.

[sloeren]

Gewoon goed de conditie van je fiets documenteren met foto's en op schrift vóór je de fiets inlevert. Even een recu-tje in elkaar flansen dat de fietsenmaker kan ondertekenen bij het overhandigen. Maak tenslotte een foto van de fiets in de handen van de fietsenmaker.

Vervolgens hopen dat er niet iets bij de fietsenmaker bebeurt waardoor hij failliet gaat want je staat achter in de rij bij de curator.

[zaaf]

Gewoon goed de conditie van je fiets documenteren met foto's en op schrift vóór je de fiets inlevert. Even een recu-tje in elkaar flansen dat de fietsenmaker kan ondertekenen bij het overhandigen. Maak tenslotte een foto van de fiets in de handen van de fietsenmaker.

Vervolgens hopen dat er niet iets bij de fietsenmaker bebeurt waardoor hij failliet gaat want je staat achter in de rij bij de curator.

Tuurlijk, lekker ridiculiseren. Gewoon een recu voor onvoorziene omstandigheden. Hoe moeilijk kan het zijn? Een serieus antwoord op een niet zo'n gekke vraag. Maar blijkbaar moeten we het weer uit z'n verband rukken en de stoere reaguurder uithangen...

[Nee_Nee]

Bel of mail met de bovag. Die moeten daar verstand van hebben. De Bovag geeft ook een universele reparatiekaart uit. De bovenzijde is de bon waar de klachten opgeschreven worden. De onderzijde is het reçu dat jij mee naar huis krijgt. Beide dragen het zelfde nummer.

[bertpleizier]

De staat van je fiets beschrijven zegt niets zolang de fietsenmaker dat niet ondertekend. En een foto laat geen datum zien (deze week nog mij Mr. Frank Visser doet uitspraak. Als je bewijs filmt, eindig dan in hetzelfde shot met een opname van Teletext i.v.m. tijd en datum van bewijs).

Ik kan bij faillissement uiteraard gelijk aantonen dat het mijn fiets is, aangezien ik de aankoopbon met framenummer in mijn bezit heb. Dat de fiets bij de fietsenmaker staat maakt het niet tot zijn eigendom. Ik betaal de rekening en de curator moet de fiets meegeven. Is het een oude fiets of een tweedehands exemplaar dan wordt dat al een stuk lastiger. Dan moet je met foto's komen waarop je op die fiets te zien bent. Helaas kunnen meerdere mensen zo'n fiets hebben en is het te hopen dat je de enige bent die de fiets claimt.

Een ander verhaal is het als er geen bewijs meer is, zoals na een brand of diefstal.

Nogmaals: mijn punt is niet uit wantrouwen tegen mijn / een fietsenmaker, maar gewoon heel zwart-wit bekeken. Je brengt iets van waarde en je krijgt 0 bewijs mee over de staat waarin je het gebracht heb en dat je het afgegeven hebt. Dat is juridisch niet slim.

[ophetkantje]

Heb me dit eigenlijk ook wel eens afgevraagd. Overigens is het met mijn auto voor een beurt niet anders. Lig er zeker niet wakker van, maar heb ook wel eens gedacht wat als.... Bij de LBS waar ik het meeste kom plannen ze alles in de computer en ik heb eens begrepen dat hier een (cloud) backup is voor het geval er brand uitbreekt. Als je een fiets brengt wordt dit bij je reparatie aangegeven, ook als dat al een paar dagen voor de reaparaite (beurt) is. Er zou dan in ieder geval bewijs naar een verzekeraar zijn dat je fiets daar is. Bij faillissement weet ik niet of je hier veel aan hebt overigens, kan de waarde hiervan naar een curator niet inschatten. Bij een andere fietszaak gaat hier ook via een systeem, maar weet niet of daar een backup van is. Bij mijn garage (officiele garage geen merkdealer) gaat het gewoon met een papiertje,ik vertrouw hier altijd maar op de goede gang van zaken en heb ik een leenauto als onderpand, maar inderdaad een klein bewijsje zou eingelijk niet eens zo gek zijn als je ergens iets van waarde achterlaat.

[scottwilko]

Auto doet niet ter zake, want die staat op jou naam geregistreerd met kenteken.
Voor de fiets heb ik het alleen maar meegemaakt dat de ingeleverde goederen via het kassa systeem ingevoerd werden, waar ik dan een afdruk van kreeg met verwachte leverdatum. Mocht er dus iets gebeuren in de tussentijd heb ik bewijs.

[sloeren]

Gewoon goed de conditie van je fiets documenteren met foto's en op schrift vóór je de fiets inlevert. Even een recu-tje in elkaar flansen dat de fietsenmaker kan ondertekenen bij het overhandigen. Maak tenslotte een foto van de fiets in de handen van de fietsenmaker.

Vervolgens hopen dat er niet iets bij de fietsenmaker bebeurt waardoor hij failliet gaat want je staat achter in de rij bij de curator.

Tuurlijk, lekker ridiculiseren. Gewoon een recu voor onvoorziene omstandigheden. Hoe moeilijk kan het zijn? Een serieus antwoord op een niet zo'n gekke vraag. Maar blijkbaar moeten we het weer uit z'n verband rukken en de stoere reaguurder uithangen...

Nee hoor, ik ben bloedserieus. Het probleem is - wat mij betreft - tweeledig: ten eerste wil je een jurudische afdekking die per definitie beperkt is. Hoe nauwkeuriger de de overdracht hoe arbeidsintensiever voor de fietsenmaker. De waarde van een gebruikte fiets is afhankelijk van vereselijk veel details. Zoveel details dat het niet mogelijk is de waarde van een fiets te bepalen binnen een een intake; tezij je er een kwartiertje voor wilt uittrekken. Daar wordt de rekening 10€ hoger van en je weet hoe klanten daarover denken. Uiteindelijk krijg je een betwistbare waardebepaling voor 10 Euro.
Meer pricipiëel is dat het weldegelijk een motie van wantrouwen is. Niet noodzakelijkerwijs alleen van klant naar fietsenmaker maar ook andersom. Op die manier cultiveer je wantrouwen op een niveau waar het volgens mij niet thuis hoort. Als bestaanszekerheid in het geding is vind ik het begrijpelijk maar als het gaat om hobbybeoefening ga je - wat mij betreft - duidelijk de grens van het betamelijke over.

On topic: het verschil tussen afbranden van de zaak en faillissement is best groot. Bij afbranden moet achteraf worden vastgesteld wat de waarde van je fiets is en bij een faillissement is de fiets er nog gewoon. Het administreren van een overdracht zegt feitelijk niets over de waarde van het overgedragen object. Bij brand zou zo'n registratie dus waardeloos zijn. Bij een faillissement is het een ander verhaal maar: je wilt dan dus een administratie die vooral gericht is op een eventueel faillissement. Je wilt dus eigenlijk dat de fietsenmaker verklaart dat hij geen faillissement van zijn bedrijf verwacht.

Meer in het redelijke: het gaat er inderdaad om dat je de fietsenmaker op zijn blauwe ogen vertrouwt. Dat is - wat mij betreft - een goede zaak. Als je de (economische) maatschappij zo ver mogelijk afregelt creëer je een rigide moloch. De economische waarde van een fiets is te gering om een administratie op te tuigen. Dat het gaat om het registreren van wantrouwen ligt op het ethische vlak problematisch, altijd. Ik denk dat het niet voor niets is dat kleine fietsenmakers het niet doen.

[lb117]

Gewoon goed de conditie van je fiets documenteren met foto's en op schrift vóór je de fiets inlevert. Even een recu-tje in elkaar flansen dat de fietsenmaker kan ondertekenen bij het overhandigen. Maak tenslotte een foto van de fiets in de handen van de fietsenmaker.

Vervolgens hopen dat er niet iets bij de fietsenmaker bebeurt waardoor hij failliet gaat want je staat achter in de rij bij de curator.

Haha, hoe de waard is... Welkom in ambtelijk Nederland.

Een beetje vertrouwen in de locale middenstand, dit is ècht over de top!