Het was lang wachten op een opvolger van de oude vertrouwde Canyon Lux, maar na vier jaar is er dan de nieuwe telg in de Canyon-familie. En de nieuwe versie lijkt in geen enkel opzicht meer op zijn voorganger. Oké, de flex stays zijn gebleven, maar verder is de fiets volledig anders geworden. Opnieuw ontwikkeld, met andere inzichten.

Op het eerste gezicht zou het je bijna ontgaan dat het hier om een fully gaat. Canyon heeft het ontwerp zó slim en compact in elkaar gestoken dat de ‘stealth’ link amper nog opvalt. Alleen de enorme metrische demper verraadt dat je met 100 millimeter extra comfort onderweg bent. De Lux, natuurlijk van carbon, is weer helemaal up to date. Een steile zitbuis (74,5 graden) lekkere reach (550 millimeter, maat L) en een 69,5 graden balhoofdhoek. De betaalbaardere versies worden uitgerust met een 110 millimeter vork, waardoor de balhoofdhoek met nog bijna een graden onderuit zakt.

1x

Een bijna volledige SRAM-setup op alle fietsen – de versie met nieuwe XTR-groep is een uitzondering – maakt het logisch dat de fiets 1x specifiek is en dat een voorderailleur niet meer mogelijk is. De kabels lopen zeer slim volledig intern. Ook vanuit het hoofdframe de achtervork in is er geen kabel te bespeuren net als de lock-out kabel voor de demper. Die demper is fors groter dan gebruikelijk bij crosscountry fietsen met een lengte van 210 millimeter. Het voordeel hiervan is onder andere dat de fiets (met in de praktijk zelfs 107 millimeter achter) aanvoelt als zoveel meer dan gewoon een crosscountry fiets.

De demperdruk is wat lager dan gebruikelijk en dat komt de responsiviteit op de kleine oneffenheden ten goede. De demper zal dus veel beter zijn werk doen aan het begin van de veerweg. Door de progressieve veercurve wordt het moeilijker om de gehele veerweg te gebruiken naarmate de demper verder inveert. Tijdens de testrit, met in mijn kielzog gedurende de afdalingen wereldkampioen marathon Alban Lakata, proberen we zo hard mogelijk over de rotsige singletracks rondom Girona te rijden. Alban bouwt de druk op bij mij terwijl ik die van de achterdemper juist af laat. 140 PSI zit er in (rijdersgewicht 72 kilo), ruim 20 procent SAG en de rebound op 70 procent traag. Wat we ook doen, en dat ging voor een crosscountry fiets behoorlijk ver. De demper kregen we amper ‘gebottomed’.

Anti-squad

Voor wat kitscherige marketingtermen kun je altijd wel terecht bij de Duitsers uit Koblenz. Wij noemen het deinen of ‘pompen’. In het slechtste geval halen we er als voorbeeld een ritje op een kameel bij, maar anti-squad houdt zoiets in als; de vering van deze fiets is nauwelijks nog door de trapbeweging te beïnvloeden. Dit is vooral toe te schrijven aan de heel kleine link die behoorlijk verdraaid is en zeer hoog vlak onder de bovenbuis is geplaatst. Hierdoor kan de fiets inderdaad nog maar amper deinen. We gebruiken de lock-out nauwelijks, dat is ook niet nodig. Maar ook omdat door de kleine, misschien iets te compacte ruimte waar de lock-out van de demper is gesitueerd ervoor zorgt dat de lock-out knop (zelfs nagelnieuw) behoorlijk stroef werkt. Het hele anti-squad principe is geoptimaliseerd voor gebruik met een 34 tands kettingwiel. Monteer je een 30, of juist 38 tands kettingwiel, dan zal de fiets voelbaar meer gaan deinen.

Innoveren kun je leren

De nieuwe Lux zit vol met onopvallende slimme oplossingen voor soms kleine maar ook grote ergenissen. Zo passen er in alle maten frames twee 750 milliliter bidons. De eigen bidonhouders maken het makkelijk om je bidon er uit te halen en weet terug te plaatsen, maar worden niet bij de fiets meegeleverd. Omdat een hendel aan je steekas vastmaken wel erg eenvoudig klinkt, bestaat er nu de Quixle. Een steekas die er uitziet als een ‘bolt-on’ variant maar waar je een hendeltje gewoon uit kunt toveren en zo je wiel kan demonteren zonder gereedschap, iets wat we wel zo prettig vinden. De ieniemienie kettinggeleider, vast geschroefd in een bout van het draaipunt, is verstelbaar voor verschillende maten voortandwielen en zit eigenlijk niemand in de weg. Coole gadget!

Bergop voelt de Lux een heel stuk rapper dan de oude variant. De stijfheid is fors hoger en het gewicht is met 9,98 kilogram gewoon laag. Op lage snelheid zijn de verschillen tussen de diverse fietsen echter klein. In het bochtenwerk merken we dat deze Pro Race wel houdt van wat geslinger. Waar je hem ook heen stuurt, afwijken van de perfecte lijn doet hij niet. En als je zelf te slordig bent om hem daar te houden dan is de vorkhoek lui genoeg om foutjes uit te filteren.

Leuk en aardig, maar het meest verraste de Lux ons wanneer we langere echt serieuze afdalingen voor de kiezen kregen. Rotsen, krijtsteen, jumps, hoge wallrides. Allemaal natuurlijk in een serieuze geul. Uitgesleten door jaren van regenval en andere natuurverschijnselen. We beginnen solide, gaan over op de vol gas modus om later in standje ‘Strava prijzenkast’ te belanden. Als er in de beschrijving niet zou staan dat dit de ideale marathonfiets is dan zou je denken dat je op een trailbike zit.