De Scultura figureerde begin april 2016 in een horrorscenario. Tenminste, gezien vanuit de fietsfabrikanten en de voorstanders van schijfremmen. Het was namelijk een schijf van een van de teamfietsen van Lampre-Merida die het been verwondde van de Spanjaard Francisco Ventoso.

Hard bewijs hiervoor is nooit geleverd, maar de toon was gezet. De UCI zette de proef stop. Jammer, want de fiets die Merida toen presenteerde was gewoon klaar. En is dat in 2018 nog steeds. De Scultura is de klassiekerfiets van Merida en is er in een versie met velgremmen en schijfremmen. De carbon Scultura Disc is er in twee types carbon frames; de CF4 en de CF2. Dit is de 7000-E, opgebouwd rond een CF2-frame.

Het verschil tussen CF2 en CF4 zit hem, naast een iets lager gewicht, ook in de geometrie: bij de CF4 is de stack en reach net wat meer hardcore koers. De in zeer chic donkerblauw met zwart gespoten 7000-E heeft een Shimano Ultegra 8000-groep met 8070 Di2, disc shifters, flat mount-remklauwen, 160 millimeter schijven en een FSA 50/34 crankstel, DT Swiss P1800-wielset en Merida-delen. De junction van de Di2 zit standaard onder de stuurpen, de accu huist in de zadelpen. De stroomdraad loopt nogal losjes de onderbuis in.

Comfortabel

De fiets biedt meer comfort dan je zou denken. De ver uitstekende zadelpen, slanke staande achtervorken, 25 millimeter bandjes (daar mogen nog wel soepelere modellen omheen) en de zithouding zorgen voor veel stressvrije kilometers. Oké: tussen een standaard Scultura en een Scultura Disc zit qua gewicht flink verschil. De 7000-E weegt krap 8 kilo, maar dat kunnen we, zeker afgezet tegen de bijna 3800 euro die de fiets kost, niet als licht bestempelen. Koop je pakweg een Scultura Team met Dura-Ace vanwege het gewicht, en een Reacto Team vanwege de aero capaciteiten, de nieuwe 7000-E Disc koop je vanwege de extra stabiliteit, het gemak van Di2, het comfort en de verbeterde remkwaliteiten – ten opzichte van velgremmen.

A 27,2 millimeter zadelpen.
B Di2 junction onder de stuurpen.
C Prologo-zadel.