Of een van de mannen van Ineos over een kleine week op het hoogste trapje in Parijs staat weten ook wij niet. Het wordt nog een mooie week! Wat weten we wel?

F8

…dat Pinarello sinds jaar en dag de fietsen voor -toen- Sky en nu Ineos. Eerst de F8, toen de F10 en nu de F12. Die sneller opdook dan verwacht. Eigenlijk was de introductie van de F12 voorzien begin juni, maar aangezien per 1 mei het stokje overnam van Sky kwamen er ook meteen nieuwe frames. Om nu voor een maand of twee de oude F10 over te laten spuiten was ook zo’n gedoe. De F10 dateert uit begin 2017. Toen er nog totaal geen sprake was van zoiets als schijfremmen… er verscheen ruim een jaar later dan wel een F10 Disc maar die zagen we nooit door de mannen van Sky gebruikt worden.

F12

De nieuwe F12 is er vanaf de introductie al meteen met schijven en zonder schijven. De F12: een Carbon Torayca T1100 1K asymmetrisch frame (volgens opgave 840 gram) met TiCR™ Total Internal Cable Routing en E-Link™ (junction Di2). De schijfremversie heeft 160 mm flat mount aansluiting en er kunnen maximaal 28 mm banden gemonteerd worden. De F 12 is volgens Pinarello aërodynamischer dan de F10, vooral door de kabelvoering. Het levert in vergelijking met de F10 zo’n 8 Watt winst op bij een snelheid van 40 km/h. Optisch lijkt de F12 vanuit de verte op de F10; alleen als je goed kijkt zie je dat de boven- en onder buis wat meer gewelfd zijn dan bij de F10 -daar lopen ze vooral rechtdoor. Die welving aan de bovenzijde van de onderbuis is dan vooral gedaan voor de aerodynamica; de bidonhouder is zo wat meer verdekt opgesteld (dat zie je ook bij de BMC Teammachine bijvoorbeeld). De staande achtervork van de F12 is een stuk wulpser dan op de F10.

Cockpit

Het meest in het oog springend is de cockpit. Er zijn 16 maten aan stuurcombi’s – een geïntegreerde cockpit waar de remleidingen in verwerkt zijn. Bij de versie met velgremmen loopt de kabel voor de achterrem door de stuurhelft en de stuurpen en verdwijnt dan aan de binnenzijde van het balhoofdlager in zijn geheel de bovenbuis in. Om dit werkbaar te maken -je moet toch ook je balhoofdstel kunnen stellen he- is er een compressie ring met uitsparingen; daar lopen dan de kabel(s) en Di2 draad door. Het zit ingenieus in elkaar. Bij deze fiets is er slechts sprake van een kabel en een stroomdraad; als je daar ook ook nog twee derailleurkabels langs moet voeren dan wordt het wel een heel karwei. De spacers tussen balhoofdstel en cockpit zijn deelbaar; dat vergemakkelijkt de zaak enigszins.

Gewicht

De profs hebben alleen de versie met ‘direct mount’ velgremmen gebruikt. De belangrijkste reden: het gewicht. Een F12 met velgremmen in deze team uitvoering weegt keurig 6,90 kilo; een versie met hydraulische Dura-Ace 11-speed weegt 7,50 kilo. Er is ook een F12 X-Light frame; dat is dan weer zo’n 100 gram lichter dan een standaard F12. Bij deze gewichten dien je dan trouwens nog wel zaken als pedalen, crankstel met vermogens meter en het ‘kastje’ op het stuur mee te rekenen. Het gewicht is ook de reden dat Ineos met Lightweight Meilenstein Obermayer wielen rijdt; dat scheelt in vergelijking met de Shimano wielen snel een gram of driehonderd. En ook het zwarte uiterlijk van sommige TdF F12 X-Light racers; geen donkerrode lak scheelt ook weer gewicht he… In FIETS 7 staat meer info over deze Pinarello.