Decathlon? Dat zijn toch van die grote ‘schoenendozen’ op industrieterreinen, waar je veel voor weinig krijgt? Zeker. Maar tegenwoordig verkopen ze ook echt goede racers. Léon test hun snelste model tot nu toe, de Van Rysel RCR Force AXS. Volgend jaar rijden de profs van AG2R op deze fiets!

Denk je aan Decathlon, dan denk je aan degelijk en goedkoop. Maar de Franse winkelketen mikt nu op méér dan degelijk, en zet met de fietsen van hun huismerk Van Rysel de stap richting high end. Nog altijd voor relatief weinig, het blijft Decathlon. Ze gaan er helemaal voor, volgend jaar ruilt WorldTour-team AG2R Citroën hun BMC’s zelfs in voor Van Rysels. Het team gaat zelfs door het leven als Decathlon-AG2R. Nu geloof ik heus wel dat de Fransen graag op Franse fietsen rijden, en geld zal hier ook een rol hebben gespeeld. Maar ik denk niet dat een WorldTour-team genoegen neemt met fietsen van huis-tuin-enkeukenkwaliteit. Ze zullen dus goed genoeg moeten zijn om te presteren op het hoogste niveau.

Decathlon heeft wel een geschiedenis in het profpeloton. Ik zie nog voor me hoe Jaan Kirsipuu een Tour de France-etappe wint op een van hun fietsen. Begin jaren 2000 was Decathlon namelijk ook al de fietsenleverancier van AG2R, de ploeg waar de Est jarenlang voor reed. Dat de keten nu terugkomt, is verrassend en ook wel spannend. Zeker nu ze een nieuwe lijn fietsen hebben uitgebracht, in het hogere segment. Dat Decathlon zijn wielerspullen verkoopt onder de Nederlands klinkende merknaam Van Rysel, is niet zo gek. De winkelketen heeft zijn wortels namelijk in Lille, de Noord-Franse stad die in het Nederlands Rijsel wordt genoemd.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Het valt op dit moment trouwens nog niet mee om aan een Van Rysel RCR te komen. Deze fietsen zijn nieuw, maar ze lijken al meteen in trek en zijn vaak uitverkocht. Dat maakte mij alleen maar nieuwsgieriger, ik kon niet wachten om hem aan de tand te voelen.

Van Rysel RCR Force AXS

De Van Rysel RCR Force AXS Black staat voor me. Mijn eerste gedachte? Dit is geen half werk, het ziet er erg goed uit. De fiets is matzwart met glanzend zwarte decals. Black on black. Niet de verrassendste kleurstelling, maar wel een heel populaire. Zou het er iets mee te maken kunnen hebben dat zwart de ‘lichtste’ kleur is? Omdat carbon van zichzelf donker is, kan de lak heel dun opgebracht worden en dat scheelt gewicht. Een héél klein beetje, maar toch.

https://omny.fm/shows/juke-podcasts/60-fietskoppel-prof-loes-adegeest-en-witten-anthon

Het frame oogt volwassen. “Het is net een Canyon”, zei een fietsenmaker uit de buurt tegen me. Ik moet hem gelijk geven, de Van Rysel heeft wel wat weg van de fietsen van het Duitse merk – maar ook van bijvoorbeeld een Specialized. Dat mogen de Fransen opvatten als een compliment. De buizen hebben een aerovorm. De aanzet van de achtervork valt misschien wel het meest op, die loopt vrij ver naar buiten. De lijnen van het frame zijn mooi en strak. Weinig tierelantijntjes of schreeuwerige details. Het is vooral sober, strak en snel.

Decathlon heeft ook gezorgd voor een piekfijne afmontage. De dikke ZIPP 404-wielen had ik nooit verwacht bij een fiets van deze winkelketen, maar ze zitten er toch echt onder. Dat ziet er niet alleen mooi uit, maar is ook een signaal dat het een serieuze fiets is. De Michelin-banden zijn een staaltje French connection. De SRAM Force-groep met powermeter is bekend en prima. Met 160-millimeterschijven voor en achter ben je verzekerd van goede remkracht. Het Deda-aerostuur, de Deda-stuurpen, het Fizik-zadel: het ziet er allemaal goed uit. Geen gepruts kortom, de Van Rysel is zéér fatsoenlijk afgemonteerd.

Al bij al heb je hiermee gewoon een ‘dikke fiets’. Hij weegt 7,7 kilo zonder pedalen en bidonhouders. Dat is niet extreem weinig, maar op zich prima. Zeker als je weet dat er nog een Pro-versie komt die lichter is en afgemonteerd wordt met de top-groepsets. Dat zal de fiets zijn waar AG2R Citroën volgend seizoen op gaat koersen. ‘Mijn’ frame is qua geometrie hetzelfde, maar is alleen íetsje zwaarder dan de ‘Pro’. In maat M gaat het om 830 gram versus 790 gram.

Niet te snel oordelen

In Maastricht is Oonder de brögk (‘onder de brug’) een bekende trainingsgroep. De naam verwijst naar de plek waar afgesproken wordt voor een stevig potje fietsen: precies, onder de brug. De groep bestaat al sinds de jaren 80 en menig prof heeft met ze meegereden. Een gemiddelde van 40 kilometer per uur is eerder regel dan uitzondering. Ik fiets vandaag met ze mee, voor het eerst. Mocht het me met de gereden snelheden te onveilig worden (waar ik soms een beetje voor vrees bij zulke groepen), dan kan ik tijdens de rit altijd nog de groep verlaten en solo verdergaan.

Als ik van huis vertrek richting ‘de’ brug, heb ik gelijk een goed gevoel bij de fiets. Hij voelt strak aan, niet te nerveus. Hij had zelfs wel iets nerveuzer gemogen, is mijn eerste gedachte. Maar het voelt hoe dan ook aan als een high endracer. “Ho, ik ben de straat nog niet uit, dus nog niet te snel oordelen”, hoor ik mezelf zeggen. Als ik nog even langs de fietsenmaker rijd voor een bandje met extra lang ventiel (ik rijd met binnenbandjes, maar de wielen zijn tubeless ready), is ook hij onder de indruk. Ik hoop altijd op commentaar van andere fietsers over mijn testfietsen, zodat ik ook een idee heb wat anderen ervan vinden.

In dit geval is die hoop vergeefs: de mannen en dame van Oonder de brögk rijden zo snel, dat er weinig gekletst wordt. Ik hou me in het begin wat afzijdig van het kopwerk en volg vooral. Vaak rijden we boven de 45 kilometer per uur, maar mijn zorgen om de veiligheid zijn gelukkig onterecht – hoewel je altijd moet blijven opletten als je met twintig personen op hoge snelheid door het landschap beweegt.

Wat ik wil

De fiets doet het erg goed. Hij stuurt lekker, voelt vertrouwd en stabiel. Het blijft een lekker gevoel om met zulke wielen aan te zetten. Voeg daar het typische geluid van hoge carbon velgen aan toe, en je hebt een héérlijke ervaring. Het frame voelt ook prima. Ik heb eigenlijk geen enkele negatieve ervaring. Vooruit, de Force-groepset voelt wat traag tijdens het schakelen, maar dan ben ik echt aan het speuren naar minpuntjes. Eigenlijk heb ik me er geen moment aan geërgerd.

Intussen groeit mijn vertrouwen en schuif ik naar voren in de groep. Handjes op de remgrepen en de armen in een hoek van 90 graden, lichtjes naar binnen buigend om zo min mogelijk wind te vangen. Ik kom op kop. Mijn hartslag gaat direct omhoog. Elke trap voelt nu intenser, maar ook raak. Ik geniet van mijn kopbeurt, maar in de tussentijd ook van deze fiets. De finale is glooiender en heeft wat meer bochten. En ook hier doet de Van Rysel wat hij moet doen, ik moet me zelfs inhouden om niet iedereen in de bochten te passeren. Dit is precies wat ik van een fiets wil.

Wanneer we Maastricht binnenrijden, vliegt iedereen meteen uit. Geen nazit, geen koffie, gewoon naar huis. Effectief, leuk en snel. Zo zou ik mijn ervaring willen omschrijven – ook met de fiets. Deze Van Rysel RCR voelt niet alleen vlot, maar biedt ook de juiste hoeveelheid comfort. Wat mij betreft dan, want ‘comfort’ is natuurlijk iets persoonlijks. O, en het gevoel dat-ie wel iets nerveuzer zou mogen, dat ik aan het begin van de rit nog had? Dat is inmiddels verdwenen. Deze racer stuurt lekker direct en is stabiel op de rechte stukken, concludeer ik uiteindelijk.

Hoe verder?

Heb ik dan niets aan te merken? Vooruit, misschien zou het gewicht nog iets lager kunnen – maar het zou niet eerlijk zijn om deze fiets hierop af te rekenen. Er komt nog een lichter model aan, en feitelijk is het gewicht van deze racer ook helemaal niet zo verkeerd. En dan is er de Decathlon-prijs: hij kost 4799,99 euro, echt een heel mooi bedrag voor wat je ervoor terugkrijgt. Wordt deze fiets en dit project van Decathlon een succes? Ik denk van wel.

De grootste uitdaging is volgens mij de perceptie van het publiek. Wil je dat geld uitgeven in een groot sportwarenhuis met een ‘budgetimago’, of ga je toch liever naar de fietsenmaker? Die laatste is toch de specialist, ben je geneigd te denken. Dat beseft Decathlon ook, daarom doen ze flink hun best om ervoor te zorgen dat er een degelijke mechanieker werkt in elk filiaal dat deze fietsen verkoopt. Nog iets wat ik me afvraag: moet je deze racer straks tussen de kinderfietsjes uit de rekken halen? Of komt er een ‘high-endhoek’ waar deze fietsen de presentatie krijgen die ze verdienen?

Ik ben heel benieuwd hoe dit verdergaat. Het project lijkt me een hele uitdaging, maar aan de fiets zelf gaat het volgens mij niet liggen. Zeker als je bedenkt dat dit pas eerste versie is. Ik ben onder de indruk, en zou hem zeker aanraden. De looks, de afmontage en de rijervaring waren allemaal super. Wat zullen de profs van AG2R Citroën straks van hun nieuwe fiets vinden? Ik kan me niet voorstellen dat het ze tegenvalt.

Léon van Bon op de Van Rysel

Specificaties Van Rysel RCR Force AXS

Pluspunten: prijs-kwaliteitsverhouding bijna onverslaanbaar, dikke wielen!
Minpunten: Force schakelt niet het snelst
Prijs: € 4.799,-
Frame/voorvork: carbon / carbon
Gewicht: 7,7 kilo (excl. pedalen)
Groep: SRAM Force eTap AXS, 12-speed, 48/35, 10-33, Quarq powermeter
Wielen: Zipp 404 Firecrest
Banden: Michelin Power Cup, 28 mm
Zadel/zadelpen: Fizik Antares / Carbon RCR
Stuur/stuurpen: Superzero RS / Deda Superbox Evo
Maten: XS, S, M, L, XL

Meer informatie vind je op de website van Decathlon