In het voorjaar hebben we al aandacht besteed aan de nieuwe crosser van Merida, tijdens de introductie op Mallorca. Toen keken we al uit naar de winter! En ondertussen zitten we volop in het ‘modder’ seizoen en konden we met de nieuwe Merida ‘aan de slag’. Niet de complete ‘Team’ crossser in groen/zwarte uitvoering, maar een los frame. Zelfde materiaal, maar dan in rood, zwart en wit.Tekst en foto’s Menno Grootjans, actiefoto Heidi Diels.
Het frame is van UD carbon en bestaat uit een deel monococque en losse ‘aanbouw’ delen. Dat moet ook wel omdat een cyclocross frame doorgaans meer ‘haken en ogen’ heeft als een weg frame. De bovenbuis loopt lichtjes naar achteren af, is aan de onderzijde plat. De onderbuis is oversized en komt uit in een monobox bracket. De achtervorken: staand is het een ‘wishbone’, liggend heel erg plat, ‘Flex Stays’ noemt Merida dit. De kabels lopen bovenlangs; het lijkt of ze compleet ingekapseld zijn, maar in werkelijkheid lopen ze onder de bovenbuis door – afgeschermd door een ‘platte’ kunststof deksel. De kabels zijn uit ‘een stuk’: vuil krijgt zo geen kans om binnen te dringen. De achterderailleurkabel loopt wel echt door het frame vanaf de zadelpen ‘lug’.
Het bracket is een BB 30 -wat echter om te bouwen is naar een normaal model. Daarvoor monteer je een meegeleverde bus in het bracket -waar je dan weer een paar BSA lagercups kunt schroeven. Je hebt wel specifieke kennis nodig wil je het e.e.a. ‘aan de praat’ krijgen. Maar nu steeds meer frames een BB 30 bracket hebben, wordt de bekendeheid met dit soort techniek ook steeds groter. Dat geldt ook voor de doorvoer en de ‘routing’ van de kabels. Een leuk werkje! O ja: de technische kanten van de 907. Het frame weegt in een maat 55 1170 gram, de voorvork -met twee maten lagers- 500 gram. De torsiemeting: 93 Nm/. Prima en helemaal up to date. Nu hoeft een crosser niet ‘mega strak’ te zijn aangezien je toch behoorlijk ‘schuift’ op losse ondergrond, maar de behoorlijk hoge torsiestijfheid kan zeker geen kwaad. Nog enkele cijfers: zit en balhoofdhoek 73 graden, wielbasis 1009 mm en een achtervork van 42,5 cm. Lengte bovenbuis bij een 55 cm is 54,7 cm en de staande buis is dan 55 cm.
8,45 kilo in totaal. Onze testfiets had een mix van onderdelen: Shimano Ultegra 6700 derailleurs, 105 ketting en cassette, SRAM Rival crankstel met FSA 46/36 kettingbladen en een stel Ritchey WCS Zeta wielen, stuur en stuurpen. TRP carbon remmen. Banden: voorlopig Racing Ralph’s van Schwalbe. We schrijven voorlopig, omdat waarschijnlijk ergens in januari een stel Challenge Grifo’s eronder ‘geschroefd’ worden. Dit omdat we het WK Masters Cyclocross in Mol zullen gaan rijden. En Mol = Zilvermeer = zand. Of sneeuw…
Super goedkoop is de 907 niet -voor dit geld heb je ook een complete crosser- maar wel helemaal goed. Het zijn jouw benen die het moeten doen, maar deze 907 is een uitstekend ‘high tech’ maatje. Licht en uitgebalanceerd. De 907 kan met gemak mee met frames van ondermeer Ridley, Giant en Stevens. We hebben een paar crossjes bij ondermeer de WBVC gereden. OK, geen podium, maar dat lag toch echt niet aan de Merida… Problemen? Nee, totaal niet. Schakelen en remmen gaat nog steeds goed, het carbon houdt zich prima en de lak blijkt lekker stevig en ‘schuurvast’ te zijn. Mooi zo. De 907 is er als complete crosser met Ultegra voor bijna 3000 euro, het losse frame kost 1799 euro. De 907 is er in vijf maten.
www.meridabikes.com