2008: Basso Viper: toch opgebouwd!

In FIETS 11 van 2007 stond een test van een negental stalen frames: Duell Vogue, Van Herwerden Stealth, RIH 538, Bianchi Pinella, De Rosa Neo Primato, Vittorio Race, Jan Janssen P-R, Gazelle Champion Mondial en de Basso Viper. Na de test kregen we wat opmerkingen over het feit dat we de frames niet hadden opgebouwd. Nu hebben we door de jaren heen al heel wat ervaring opgedaan met stalen frames; van een Gazelle Demax tot een Koga en van een Pegoretti tot een Bianchi. Mede daarom hebben we ons geconcentreerd op de frames. Maar toch konden we het niet laten om de Viper op te bouwen.

Tekst en foto’s: Menno Grootjans, video Edwin Haan

 

Het intro van de test luidde: ‘Het lijkt wel of ze van de aardbodem zijn verdwenen: stalen raceframes. Je moet ze met een lampje zoeken. Bij veel detaillisten zijn de stalen frame verbannen naar de koopjeshoek, producenten hebben ze af en toe nog als een soort ‘rariteit’ opgenomen in de catalogus en als je als rijder met een stalen frame in het peloton begeeft wordt je door de carbon mannen met een frons bekeken en volgt er altijd opemerkingen als: ‘is die fiets van jou niet erreg zwaar?’ en ‘mooie fiets, maar wel een oudje zeker’. Maar ze zijn er echt nog. We hebben een negental stalen raceframes weten te vinden die we onder verdeelt hebben in gloednieuw en ‘retro’ of ‘vintage’. Gloednieuw zijn de frames die anno 2007 nog gewoon te bestellen zijn en ‘retro’ zijn een tweetal -nieuwe! -frames die de tand der tijd doorstaan hebben. We hebben ze gewogen, bekeken en onze stijfheid metingen op toegepast’. Vervolgd door…
 

Basso heeft een naam hoog te houden qua staal. In de jaren ’90 was Basso een van de eerste Italiaanse fabrikanten die veel aandacht besteedde aan anti-roest behandelingen. En Basso liet buizen volgens eigen specificaties maken. Nu is ook Basso vrijwel compleet overgeschakeld op aluminium en carbon maar er is nog steeds één stalen frame: de Viper. Materiaal is Mannesmann triple butted crhoommolybdeen staal, licht oversized –maximale doorsnede 35 mm- en deels lugloos gelast, deels voorzien van een apart bracket en een zadelpenlug.  Vooraan is een 1 inch carbon voorvork van 580 gram gemonteerd middels een klassiek balhoofdstel; op de testfiets een BBB. De bovenbuis loopt licht af, de ‘look’ van het frame is door de rood-witte combinatie lekker fris. Licht is het frame niet -1950 gram voor een maat 58- wel zijn de meetwaarden keurig en is de geometrie sportief. De torsiestijfheid – de doorbuiging van de balhoofdbuis- is 93 Nm/º, de bracketstijfheid 45,  de voorvork kreeg het cijfer 45 mee.

Compleet met een Shimano 10-speed groep bestaande uit onderdelen van de Ultegra, Dura-Ace en Tiagra ( gemodificeerde remmen!), Deda stuur, Fi:zík zadel, Ritchey stuurpen, Continental GP 4000 banden en een wielset van Fast Forward –zie FIETS 2008-8- weegt de Viper krap 9 kilo.

Lastig was het om een zadelpen in de juiste diameter te vinden: 30.0 mm. BBB heeft er een, maar die heeft weinig ‘set back’. In de catalogus van Rose Versand vonden we een mooi model voor circa € 25,- -zie foto. O ja: de decal met de naam van de ‘auteur’ is verkregen middels een ‘media camp’ van Trek… Dat is een van de (vele) voordelen van redacteur bij FIETS zijn…

Basso stelt dat de Viper een ‘klassiek uiterlijk combineert met unieke rijeigenschappen’. Onze eerdere ervaringen met stalen Basso fietsen zijn altijd positief geweest en daar voegt deze Viper een nieuw hoofdstuk aan toe. Echt wel! Kiijk maar even naar de video! De Viper stuurt heerlijk zuiver. Gewoon bochtje in en uit, geen gebonk, wel een stevig geluid onder je. Het is een klassiek gevoel. Het is zeker geen lichte fiets, wel een fiets die meteen als klassiek bestempeld kan worden. Je ziet ze onderweg echt nooit….en dat terwijl het een mooi handgemaakt frame is, waarvan de herkomst bekend is. Jammer hoor. De Viper is er in zeven maten, kost € 1199,-  en kan besteld worden bij de Belgische importeur www.alienwheels.be