Italvega Essere Vivo
De oooh’s en de aaah’s vliegen me om de oren. “Het moet wel een Italiaan zijn met die naam en Campa erop.” “Ik ken het merk niet…” zegt een andere Nederlander. Ik gebruik de lunch op een terrasje van fietshotel La Douce Montagne, in de buurt van de Alpe d’Huez. Deze Italvega valt duidelijk in de smaak van menigeen. Over een paar dagen is Alpe d’HuZes en dus het wemelt het hier van de Hollanders, die mij als oud-prof en/of als fietstester graag aanspreken en als het even kan een preview willen van het volgende testartikel. De Italvega Essere Vivo is inderdaad een heel mooie fiets, maar Italiaanse roots heeft hij niet. Hoewel…![](https://www.fiets.nl/app/uploads/20190522_Leon-van-Bon_Italvega_A79I1101-640x427.jpg)
Open mould
De Irakees Ben Lawee had een fietsenzaak in Californië, waar hij onder andere Bianchi en Raleigh importeerde. In het begin van de jaren ’70 richtte hij zijn eigen merk Italvega op. De frames werden gebouwd in het Italiaanse Padua en daarna naar Amerika getransporteerd. Eind jaren ‘70 stopte Lawee met Italvega en begon met Univega. Italvega heeft dus vanaf de jaren ‘70 tot 2017 niet bestaan, totdat de Nederlander Nicholas Hurenkamp uit Alphen aan den Rijn nieuw leven inblies. Hij was zijn titanium fiets een beetje beu en wilde iets nieuws en unieks. Hurenkamp heeft een achtergrond in de modewereld, dus het moest er gelikt uitzien en klasse uitstralen. Een merk waarbij fietsen en genieten hoog in het vaandel staan. Het logo werd opgepoetst en de oorspronkelijke groene kleur werd als basis genomen.Ondertussen is deze Essere Vivo het derde type frame uit de Italvega-stal. Net als de andere twee is dit een open mould frame. Zo’n frame wordt zonder lak aangeboden en verschillende merken kunnen hier gebruik van maken. Ridley is bijvoorbeeld een fabrikant van zulke frames en die zie je dan ook regelmatig terug met een andere naam erop. Dit betekent natuurlijk wel dat je een hoogwaardig frame hebt en dus een prima fiets. Voor deze Essere Vivo heeft Italvega wel het alleenrecht in de Benelux weten te bemachtigen en komt hij dan ook niet bij Ridley vandaan. Net even iets meer exclusiviteit dan de meeste open moulds.![](https://www.fiets.nl/app/uploads/20190531_Leon-van-Bon_Italvega_1S9A9518-400x267.jpg)
![](https://www.fiets.nl/app/uploads/detail-7-2-400x267.jpg)
– Prijs: €3.199,- frame, vork, stuur, zadelpen
– Frame/voorvoork: carbon/carbon
– Gewicht: 1120/420 gram, 8,05 kilo compleet
– Groep: Campagnolo Record 12-speed, 52/36, 11/28, 160mm
– Wielen: Scope R5 Disc
– Banden: Vittoria Corsa Control 25mm
– Zadel en -pen: Fi’zi:k Arione/Italvega
– Stuur en -pen: Kru K-Class Super Compact cockpit
– Maten: XS t/m XL
– Torsiestijfheid: 99
– Bracketstijfheid: 50
Webadres: www.italvega.cc
Aero
Het is een echt aero frame, maar toch toegankelijk voor velen door de lengte van de balhoofdbuis. Deze is lang genoeg om toch een soort van comfortabele aero houding aan te nemen maar kort genoeg om er mooi en snel uit te laten zien. De vorm van de buizen is gebruikelijk voor aero frames, net als de lage inzet van de achtervork. Het oogt allemaal prima. De bijpassende ovalen zadelpen wordt netjes vastgezet door een klem die wordt weggewerkt met een rubberplaatje. De kabels lopen netjes binnendoor. Ook het aero stuur van Kru met geïntegreerde stuurpen oogt netjes. Aan veel details is gedacht. Het stuur is gedeeltelijk meegenomen in de kleur van het frame met een gouden V van ItalVega erop.![](https://www.fiets.nl/app/uploads/20190531_Leon-van-Bon_Italvega_1S9A9538-640x427.jpg)
Puntjes van kritiek
Het is een mooie fiets, dat is duidelijk. Toch heb ik een paar aanmerkingen. De gebruikte steekassen zijn nu niet bepaald chic en ik had het mooier gevonden als deze met een inbus zouden zijn. Dit is natuurlijk een kwestie van smaak en heeft meer met het uiterlijk te maken dan met gebruikersgemak. Toch vind ik de inbusversie beter op een aero fiets passen. Ook vind ik het jammer dat de steekas uitsteekt aan de kant waar het draad zit. Dat oogt niet zo gelikt als de rest. Nog een klein puntje van kritiek is de witte kleur bij de assen. Laat dit nu net de plek zijn die heel snel smerig wordt, helemaal met schijfremmen. Bovendien heb je daar eerder kans op beschadigingen. Zet je je fiets op de voorvork of je achterwiel gaat er niet gelijk goed in, dan heb je zo een kras te pakken en die valt dan gelijk op. De lak was overigens toch niet zo heel sterk, maar dat kwam door de korte tijd die er zat tussen het spuiten en de levering. Normaal zou dat beter moeten zijn omdat de lak dan uitgehard is.![](https://www.fiets.nl/app/uploads/20190531_Leon-van-Bon_Italvega_1S9A9531-640x427.jpg)
De laatste weken ben ik veel op pad geweest in Nederland, Oostenrijk en Frankrijk en steeds nam ik de Italvega mee op reis. In Nederland deed ik mijn gebruikelijke ritjes en een event, in Oostenrijk verkende ik de wegen rond Innsbruck en in Frankrijk was ik in de buurt van de Alpe d’Huez.Een van mijn eerste tochtjes op de Italvega is een wielerevent met architecten. Een leuk bijeenkomst met een tiental oud-beroepsrenners en 120 architecten of relaties daarvan. Ook hier geniet de fiets veel belangstelling en wordt deze zeer gewaardeerd vanwege zijn uiterlijk. En architecten zouden toch kijk moeten hebben op stijlvolle dingen. Ook de oud-profs kijken met enige jaloezie naar mijn bolide.De eerste meters op een nieuwe fiets geven vaak al een goede indruk. De fiets voelt strak en degelijk. Als ik aanzet voelt dat goed. Elke trap is raak en de fiets wil duidelijk vooruit. Het is geen comfort fiets, maar meer een racer. Hij is niet erg reactief maar wil vooral vooruit, iets wat je wel vaker tegenkomt bij aero fietsen.In Oostenrijk was ik maar heel kort. Ik heb er één mooie rit gereden op de Italvega, wat vooral gericht was op genieten van de omgeving. De actiefoto’s komen dan ook hiervandaan.Dalen als een kogelHet is nu een paar dagen later en ik ben inmiddels aangekomen in de Alpen. Dat is niet bepaald de ideale habitat voor deze aero racer. Met zijn 8,3 kilo inclusief pedalen is het geen lichtgewicht en vind ik hem zelfs aan de zware kant voor een fiets in deze categorie. Nu ben ik zelf ook niet op mijn ideale gewicht, dus moet ik ook niet te kritisch zijn op mijn fiets. Vandaag staan de Col du Solude en de Alpe d’Huez via Villard Reculas op het menu. We starten in Huez dus duiken we gelijk naar beneden. Heerlijk. Het is druk dus dat betekent niet te gek doen. Ik rijd samen met Jelle, die iets meer met de rem erop rijdt. De afdaling is snel en voor je het weet rijd je 70 kilometer per uur. Om door de 21 haarspelden heen te komen moet je dus regelmatig flink in de remmen.
![](https://www.fiets.nl/app/uploads/detail-10-400x267.jpg)
![](https://www.fiets.nl/app/uploads/20190531_Leon-van-Bon_Italvega_1S9A9516-400x267.jpg)
![](https://www.fiets.nl/app/uploads/20190522_Leon-van-Bon_Italvega_A79I1123-640x427.jpg)
Imago: 6,5
Kwaliteit: 8,0
Prijs/kwaliteit: 7,0
Meetwaarden: 7,8
Praktijk: 8,2
– Totaal: 7,7
![](https://www.fiets.nl/app/uploads/20190522_Leon-van-Bon_Italvega_A79I1092-640x427.jpg)