In de reeks Velove hebben we het over, jawel, liefde op de fiets! Want er zijn verrassend veel mensen die hun partner door (of zelfs tijdens) het fietsen hebben leren kennen. 

Deze week het verhaal van Diane en Ludo. Toen ze elkaar letterlijk tegen het lijf liepen, kreeg Ludo er in één klap twee nieuwe liefdes bij: Diane én de racefiets!  

Diane: ”Voor hij mij leerde kennen, had mijn vriend Ludo nog nooit op een koersfiets gezeten. Een kleine vijf jaar geleden liepen we elkaar tegen het lijf op Blues Peer. Letterlijk: we waren beiden op weg voor een hoognodige sanitaire stop. Festivals en voetbal, dat waren eigenlijk zijn hobby’s. Maar, zo bleek achteraf, hij is wel altijd te vinden voor een nieuwe uitdaging.

Een jaar later ging hij met mij mee toen ik Les Trois Ballons ging fietsen in de Vogezen. Ik zat al een 10-tal jaar op de koersfiets en was er ook echt verliefd op. Je weet hoe dat gaat. Schuchter begonnen met het lenen van iemands fiets en vervolgens lid worden van de doortrappers van Meeuwen. En voor je het weet rijd je de Mont Ventoux op en heb je La Marmotte, de Dolomieten Marathon en andere stevige uitdagingen achter de kiezen! Want bergritten en cols zijn toch wel mijn favoriete terrein. Maar, terug naar onze eerste gezamenlijke fietstrip in de Vogezen.

De fiets was een paar maten te klein, de schoenen knelden en ook
het pakje flatteerde hem niet echt

Aangestoken door mijn enthousiasme vergezelde Ludo me tijdens een kort ritje. De geleende fiets was een paar maten te klein, de schoenen knelden wat en ook het pakje flatteerde hem niet echt. Maar dat kon de pret voor hem niet deren. We logeerden aan de top van een afdaling, dus dat afdalen vond hij wel kicken. Tot aan het eerste kruispunt… Ik zie hem nog onwennig proberen uit de pedalen te klikken en angstig rondkijken toen dat niet meteen lukte. Daarna moest er natuurlijk geklommen worden! Hij had wel een redelijke basisconditie door te voetballen en hardlopen, maar dit was voor hem toch andere koek. Eenmaal terug aan ons logement stortte hij zich languit op het gazon. Hij was steendood, buiten adem, pijn in de benen. Welcome to the club, baby!

Smaak te pakken
Een dik halfjaar later kocht Ludo zijn eigen koersfiets. Een Colnago AC-R, met een elektrisch versnellingsapparaat. Dan hoeft hij minder na te denken over het schakelen, zegt hij. Nu was hij écht met het fietsen vertrokken. Niet zo fanatiek als ikzelf – je fiets goed onderhouden, op je voeding letten, planning, voldoende slapen: hij vindt het soms veel gedoe – maar hij is toch ook door de fietsmicrobe gebeten. Sindsdien hebben we samen al heel wat kilometertjes gereden. Vooral toertochten vinden we heel leuk om te doen. Limburgs Mooiste, La Chouffe Classic, Rochefort, Tour de Namur etc. Allemaal prachtige ritten! Samen afzien, samen genieten van het afzien, van de landschappen, de ontmoetingen, de trappist en de spaghetti achteraf op een gezellig terrasje.

Samen afzien, samen genieten van het afzien, van de landschappen, de ontmoetingen, de trappist en de spaghetti achteraf

Op ons gezamenlijk ‘palmares’ staan ondertussen ook een handjevol speciale hoogtepunten. Zoals de Viking Tour 2016 in Noorwegen. Een week lang met nationaliteiten van over de hele wereld fietsen tussen de Noorse fjorden met meer dan honderd mensen slapen in een valhalla (sporthal) op een matje. Je natte kleding drogen aan een touw tussen de sportrekken. Of de Fausto Coppi 2017 in Noord-Italië en de Granfondo Roma in 2018, prachtig allemaal. Onze voorlopig laatste noemenswaardig wapenfeit was onlangs, op 6 april: de We Ride Flanders Classic. 229 km op het parcours van de Ronde van Vlaanderen, de dag voor de echte Ronde. Top!

De volgende challenge? We hebben voorlopig nog niets vastliggen voor, maar de benen gaan vast wel weer snel kriebelen!”