Wat voegt deze Spaanse XC-fiets toe aan het toch al zo grote aanbod? Rob ging met het marathonteam van Megamo op pad, nam de Megamo Track R120 mee en zocht het uit.
Dat Spanjaarden van de koers houden, hebben we met eigen ogen kunnen aanschouwen tijdens de wereldbekerwedstrijd veldrijden in Benidorm. Alle 15.000 tickets vlogen als warme broodjes over de toonbank. Het is dan ook niet vreemd dat het land van flamencodansen, stierengevechten en tapas ook talloze mooie fietsmerken kent. Denk maar aan Mendiz, Berria, MMR of Megamo. Het laatste merk vindt zijn roots in misschien wel dé fietsstad van Spanje, Girona. Er is geen betere plek om deze hagelnieuwe fully te testen dan op zijn eigen geboortegrond. Dus: op naar Spanje, waar de koffie sterker is dan menig klimmer, en waar de trails technischer zijn dan een gemiddeld wereldbekerparcours.
Maatje te groot
De Megamo Track is een fiets met twee gezichten. Hij is verkrijgbaar in zowel een versie met 100 als met 120 millimeter veerweg. Dezelfde fietsen, maar met een andere maat demper en daardoor een net wat andere geometrie. Wij testen de 120 millimeter-versie en kunnen direct al verklappen dat er eigenlijk geen enkele reden is om de ‘gedowngrade’ 100 millimeter-versie te kiezen. Megamo draait al mee sinds de tijd van stalen frames. De overgang naar carbon is voor een relatief kleine onderneming niet eenvoudig. Maak maar eens een carbon frame, hoe kom je aan al die kennis? Niet voor niets zien we in het huidige en oude assortiment diverse frames die we herkennen als open mould-frame. Je zou het ook prima onder een andere merknaam tegen kunnen komen.
Deze Track is echter een product van Megamo’s eigen kennis en kunde. De spicy 120 millimeter-versie van de Track heeft een geometrie met vrij vooruitstrevende hoeken. De vorkhoek is zeker lui te noemen en bedoeld om het dalen controleerbaarder te maken. De reach, die je zithouding in de lengte bepaalt, is modern lang, maar zeker niet extreem. Marktconform, zullen we maar zeggen. Door de wisselende maatvoeringen die merken hanteren is het tegenwoordig belangrijk om de sheets goed te checken. Bij de Track kun je bijvoorbeeld beter een maatje te groot dan te klein kiezen.
Testen op de trails
We rijden met deze fiets op de mooiste trails rondom Girona. Eerst omhoog richting het bekende Els Àngels, waar je op de kronkelende asfaltwegen dagelijks profrenners kunt spotten. Wij kiezen een van de vele offroadbeklimmingen richting de top. Al vrij snel merk ik dat het met de bracketstijfheid van de Megamo Track wel snor zit. Aanzetten gaat gezwind. Het stuur uit eigen stal is echter niet het stijfste. Klimmen uit het zadel voelt met de lock-out uit dan ook een stuk prettiger dan wanneer de vering volledig open is. Dit komt ook doordat het vierpuntssysteem zeer actief is in het begin van zijn veercurve. Het zorgt ervoor dat alles lekker snel wordt aangesproken, maar ook dat er deining ontstaat. Megamo maakt de fiets af met eigen onderdelen. Deels is dat om kosten te besparen. Dat zie je bijvoorbeeld terug aan de grips, die absoluut wel een upgrade zouden kunnen gebruiken.
Niet de stijfste
Op de Megamo Track passen twee bidons. De 120 millimeter-versie is er standaard met dropperpost en extra oversized Fox 34-vork. Hierdoor is de fiets geschikt voor het langere en ruigere werk: onbeperkt zitten en trappen naar boven, dropper naar beneden en die berg af knallen. De Fox 34-vork is voelbaar stijver dan de lichtere 32-uitvoering en dat maakt het insturen van bochten en rijden van technische trails gewoonweg prettiger. Het is absoluut de upgrade en gewichtstoename waard. De fiets is duidelijk niet de stijfste. Ik herken dit gevoel van andere fietsen met een soortgelijke framevorm. De platte bovenbuis zorgt voor een mate van zijdelingse flex die ook bij fully’s van bijvoorbeeld BH en Superior goed voelbaar is.
Minder stijf hoeft echter niet direct minder goed te betekenen. De fiets daalt namelijk zeer prettig. Iets minder direct dan gehoopt, maar je gaat nog altijd rustig en vol vertrouwen naar beneden. Een foutje wordt niet direct afgestraft en de uitgekiende geometrie lijkt te kloppen. Het is niet te extreem en daardoor overal prima bruikbaar, ook op vlakkere trails. Wil je een echt stijve frameconstructie, dan lijkt een ronde of kokervormige framebuis een betere keuze. Dit is enkel gebaseerd op mijn ervaring in de praktijk. Een Specialized Epic met extreem ronde bovenbuis of Norco Revolver die zo rechthoekig is als een dobbelsteen, stuurt een stuk strakker door de bocht. Megamo rust alle mountainbikes uit met remmen van Shimano, ongeacht welke aandrijving er wordt gekozen. En dat is een slimme zet: stoppers van Shimano zijn betrouwbaar, makkelijk in onderhoud en altijd en overal verkrijgbaar.
Onder de indruk
Technisch zit deze Spaanse creatie goed in elkaar. Het veerconcept is voor een XC-fiets inmiddels behoorlijk standaard, maar om het juist uit te voeren is nog niet zo eenvoudig. Alle kabels lopen met een liner binnendoor. Dit maakt het in de onderhoud iets eenvoudiger. Draaipunten hebben grotendeels dezelfde maat bouten, al willen ze nog weleens loslopen. Een druppeltje Loctite doet wonderen. Van het stuur ben ik niet direct fan. De extra knik oogt onrustig. Zeker in combinatie met de behoorlijke spaghetti aan kabels rondom het stuur.
Een raadsel
Op de trails duiken we minutenlang het diepe in, van de ene sketchy passage naar de andere. De Track houdt zich goed en geeft eigenlijk geen krimp. Ik meet me met meerdere renners van het Megamo-team en volg het spoor van de thuisrijders. Het meest onder de indruk ben ik van het veersysteem. Dit voelt gewoonweg echt goed. Megamo kiest qua afmontage louter voor bekende merken: SRAM AXS-schakeling, DT Swiss-wielen en Maxxis-banden. Daarover kunnen we kort zijn: dit zijn echt benchmarkproducten in de markt die altijd goed en probleemloos werken. De 10-52-cassette gebruik ik over de hele range. Hoe ik al die jaren onder de 52 boven ben gekomen, is me inmiddels een raadsel.
Conclusie
Hoewel Megamo in Nederland (nog) onbekend is, zien we in de buurt van Girona de ene na de andere Track opduiken. De fietsen zijn inmiddels ook bij meerdere dealers in ons eigen land verkrijgbaar. Rond december stiekem op de boot springen om mee te liften naar Spanje is dus ook niet meer nodig. De Track is een fiets die zich duidelijk meer thuis voelt bij fietsers van de lange adem dan sprintende pocketrockets. Explosieve sprintertypes uit de XC-wereld zullen de fiets waarschijnlijk niet stijf genoeg vinden. Rijd je uren aan een stuk, maak je dagtrips of fiets je marathons, dan is dat beetje extra comfort hartstikke prettig en totaal geen nadeel. De Track past in die zin prima bij Megamo’s UCI-marathonteam. Megamo probeert de fietsen competitief te prijzen en ik denk dat dit gelukt is. De kwaliteit is degelijk
en met een ander stuur zal ook het rijgevoel in positieve zin bijgesteld worden. Zo blijft er altijd iets te
upgraden.
Specificaties Megamo Track R120
Pluspunten: allround racer
Minpunten: afmontage kon beter, niet al te stijf balhoofd
Prijs: € 8.949,- (frameset)
Frame: carbon
Voorvork: Fox 34 Factory 120
Gewicht: 12,1 kilo
Groep: SRAM XX Eagle AXS 32, 10-52
Remmen: Shimano XT 180/160
Wielen: DT Swiss XRC 1501 Spline
Banden: Maxxis Rekon Race 2.4
Zadel en -pen: Fox Transfer SL / Selle Italia Novus Boost
Stuur en -pen: Megamo
Maten: S t/m XL
Website: megamo.com