De Tour de France is in volle gang. Elke dag een Tourweetje uit de Tourbijlage van Fiets nr. 7-2006. Dit keer over rittenkapers.
6e ETAPPE 7 JULI 189 KM
Rittenkapers
Met een lange tijdrit in het vooruitzicht houden de kopmannen zich vandaag traditioneel rustig en is er ruimte voor rittenkapers. Deze renners kunnen niet winnen in een massasprint, kunnen niet met de besten mee omhoog en hebben ook geen bovengemiddelde tijdrit in de benen. Toch willen ook deze renners een rit winnen in de Tour de France, logisch natuurlijk. Hoe pakken zij dit aan? De meenste lezen voor de start van de Tour het routeboek goed door, geschikte etappes worden alvast aangekruist. Dit is meestal vlak na de start van een tussenetappe te merken, bijna iedereen probeert dan te demarreren. Als je als renner dan met een groepje wegraakt, is het natuurlijk wel van belang een redelijke sprint te hebben om het af te maken. Te veel sprintkwaliteit werkt dan weer in het nadeel: niemand neemt je mee naar de meet. Bluffen hoort ook bij het vak van een rittenkaper. In 2000 liet Erik Dekker zien dit metier goed te beheersen. Samen met Santiago Botero was hij ontsnapt uit het peloton en omdat Botero de mindere sprinter was probeerde hij weg te raken. Dekker counterde constant met een ontspannen gezicht, maar zat in werkelijkheid ‘achterstevoren op zijn fiets’. Botero raakte gedesillusioneerd en de steenkapotte Dekker won toch de etappe.