De 2006-editie van La Marmotte trok zaterdag 8 juli 6500 deelnemers naar het vertrek in le Bourg-d’Oisans. Daarvan kwamen maar liefst 3000 fietsers uit Nederland. De cyclosportieve door de Franse Alpen was goed georganiseerd, werd in prachtig zonnig weer verreden, maar wel opgeschrikt door een drietal valpartijen. Zo meldde Fiets-redacteur Menno Grootjans vanuit Frankijk.

Alhoewel zich onder de eerste twintig in het eindklassement bij de mannen negen Nederlanders nestelden, gingen de plaatsen 1 en 2 naar Italië. Winnaar was Emanuele Negrini in een snelle 5 uur 50. Beste Nederlander wast Bert Dekker op plaats drie in 6 uur 12. Oege Hiddema werd vijfde. Bij de vrouwen ging de zege naar de Francaise Christine Muller-Seiller in 7 uur.
Het merendeel van de deelnemers deed echter mee aan de lange, zware rit (174 km; 5000 hm) over de Col du Glandon, Col du Télégraphe, Col du Galibier en Alpe d’Huez om een overwinning op zichzelf te boeken. En aan de omstandigheden lag het niet, met een lekker zonnetje en (dik) 30°C. Al maakte de warmte het ’s middags wel zwaar.
Gevaarlijk is het elk jaar weer in de allereerste afdaling, wanneer velen nog het idee hebben een supertijd te halen, gestresst zijn en soms veel risico’s nemen. Ook dit jaar gebeurden juist daar enkele ongelukken. Zo botste een fietser op een signaalgever. Beiden kwamen een ‘verdieping’ lager op de berghelling terecht en moesten behoorlijk gewond per ambulance naar het ziekenhuis worden afgevoerd. Door het ongeluk zette de politie lange tijd de weg af en werden fietsers slechts per tiental doorgelaten. Een groot aantal deelnemers heeft daardoor lang moeten wachten boven op de Glandon. Sommigen zelfs twee uur, terwijl anderen daarvoor geen geduld hadden en besloten om te keren. Ook verderop in de afdaling was een ongeval, met een Nederlander, een Deen en een Fransman. Op de Télégraphe moest een motorrijder met een beenbreuk worden afgevoerd na een ongelukkige inhaalmanoeuvre van een groep fietsers.
Overigens was de beveiliging onderweg zeer goed. Alle gevaarlijke punten en doorgangen in dorpjes waren bemand met signaalgevers.

Van de 6500 deelnemers kwam 78 procent uit andere landen dan Frankrijk. Nederland had het grootste aandeel met circa 3000 fietsers. Onder hen dus ook Fiets-redacteur Menno Grootjans (zie ook zijn columns elders op de site). “Iedereen gaat ergens kapot onderweg. En hoe later dat moment is, hoe beter”, constateerde Menno. Voor hem was dat ‘kapot-gaan’ ergens op de Alpe-d’Huez. “Ik heb verder ontspannen gereden, me niet druk gemaakt om de tijd.” Dat was uiteindelijk goed voor een finish na een uurtje of tien. Maar Menno is nog niet klaar, hem wacht op maandag 10 juli nog L’Etape du Tour over de Izoard, Lautaret, en opnieuw Alpe-d’Huez. De finishlocatie daarvan ligt op precies dezelfde plek als bij de Marmotte, want de Marmotte-organisatie had dit keer, anders dan andere jaren, gekozen voor de officiële Touraankomstplek om de tijdregistratiematten uit te rollen. De profs finishen hier op dinsdag 18 juli.

Meer info Marmotte: http://www.sportcommunication.com/newsite/horaire.php?Id=128&langue=2
Foto’s op: www.photobreton.com