Wat hebben de koninklijke Veloclub Panne Sportief vzw, Ijsboerke, de Vierdaagse van Duinkerke en het ondertussen verdwenen hotel Terlinck met elkaar gemeen? Samen lagen ze in 1977 aan de basis van het ontstaan van de KBC Driedaagse van De Panne-Koksijde. Dit jaar is de wielerwedstrijd aan een feestelijke dertigste editie toe. En de 3-daagse geldt als opmaat voor De Ronde!
Een moeilijke start
In de jaren zeventig verbleef de destijds prestigieuze wielerploeg ‘Ijsboerke’ tijdens de Vierdaagse van Duinkerke jaarlijks in hotel Terlinck op de Zeedijk. Dankzij de vriendschapsband die ontstond tussen het management van de ploeg en het hotel, groeide de idee om een rittenwedstrijd te organiseren tussen Tielen, de thuishaven van Ijsboerke, en De Panne. Op maandag 21 maart 1977 was het zover! De allereerste ‘Vierdaagse van De Panne’ ging in De Panne van start met een ploegentijdrit. De organisatie was er zelfs in geslaagd Jan Raas, die de Primavera net gewonnen had, en Tourwinnaar Lucien Van Impe aan de start te krijgen. Roger Rosiers (°26/11/1946) werd de allereerste eindwinnaar van de editie, toen nog de Vierdaagse van de Westkust genoemd. En al heeft zijn naam niet dezelfde weerklank als zijn tijdgenoten Eddy Merckx, Michel Pollentier, Freddy Maertens, Roger De Vlaeminck, Walter Planckaert,…, hij was een échte ‘Flandrien’. Ondanks de geslaagde eerste editie, had de organisatie het financieel moeilijk om de nodige sponsors bijeen te krijgen. De drie daaropvolgende jaren telde de rittenkoers dan ook maar drie ritten. Tijdens de jaren tachtig kon de organisatie rekenen op de steun van de gemeente Herzele en werd het opnieuw mogelijk om als tweede rit een tijdrit te programmeren.
Rumoer in het peloton
De 3 daagse staat elke jaar garant voor spektakel, zowel op de fioets als er naast. In 1993 stond opnieuw een ploegentijdrit van 27 kilometer op het programma, maar ook deze keer was ze geen lang leven geschoren. De renners vonden vier ritten te veel van het goede. Het volgende jaar was er geen ploegentijdrit meer, mede om een degradatie op de internationale kalender te vermijden. Nog eens een jaar later lieten de renners opnieuw hun stem horen. Vlak na de start van de tweede rit vanuit Zottegem begon het enorm te sneeuwen. De renners zetten voet aan de grond en weigerden nog verder te rijden in deze omstandigheden. Na overleg en een telefoontje naar Koksijde, bleek het aan de kust niet te sneeuwen. Bussen werden ingelegd om de volledige karavaan naar Oostduinkerke over te brengen, waar nog tien plaatselijke rondes van tien kilometer gereden werden. 1999 kende eveneens heel wat tumult. Het leek wel een aprilgrap toen op 1 april alle kranten vol stonden over een dopingaffaire binnen de Mapei ploeg. De start werd toch gegeven, maar aan de ‘Ster der Zee’ in Koksijde legde de rijkswacht de wedstrijd lam. Alle Mapei renners moesten de wedstrijd verlaten. Ze konden rekenen op de steun van hun mederenners, die niet meer verder wilden rijden. De rit werd afgelast. Info via en met dank aan www.veloclub-depanne.be.