Nog een paar uurtjes, dan is het Kerstmis. Ik vier het bijna op ‘zijn Lance Armstrongs’. Ik fiets. Niet omdat er iets te winnen valt, maar gewoon, voor de lol. Morgenochtend stap ik met mijn vrienden op de fiets en ga een stukkie rijden over de verstilde wegen van Eerste Kerstdag. ’s Avonds schuif ik aan bij familie. Onder de tafel gloeien mijn benen nog heerlijk na van de inspanning. Wat een genot!
Ik ga hier geen hoogdravend sentimenteel betoog houden over vrede op aarde en dat we elkaar de ruimte geven op de weg. Die handschoen pak je zelf maar op. Maar ik wens je wel van die heerlijke gloeiende benen toe tijdens de feestdagen. Dan komt het verder vast wel goed. Geniet ervan. En o ja, zwaai even als je ons morgen tegenkomt.
Rodrick de Munnik, redacteur
Foto: Baanfoto.nl