Net als vorig jaar! In plaats van de kerstkaart: komende dagen hier onze overpeinzingen van 2008 en nieuwjaarswensen van de redactie van Fiets.Natuurlijk kun je deze laatste dagen van 2008 terug kijken, maar ik kijk dit jaar liever vooruit. Tenminste als het over fietsen gaat…
Want op persoonlijk vlak viel genoeg te vieren. Vooral de geboorte van mijn tweede zoon, Ties, was een absoluut hoogtepunt. Inmiddels is dat al weer een half jaar geleden. Nog even en ook deze rent door het huis. Zijn oudere broer, Luuk, zit inmiddels al op de fiets. Oké, het is een normale fiets, maar zijn racefiets staat al klaar in de schuur. Natuurlijk roep ik dat het mij niet uit welke sport hij gaat doen. Dat meen ik ook echt, al zou ik het uiteraard erg leuk vinden als hij gaat fietsen. Nu wil hij nog zo snel mogelijk gaan voetballen. Koentje, de Feyenoord-mascotte, is zijn grote voorbeeld. Dat giet zijn moeder er met de paplepel in. Uit het hedendaagse wielrennen durf ik hem geen idool aan te praten. Voor je het weet zit dzijn idool op de strafbank. Want ‘het nieuwe wielrennen,’
ik geloof er geen barst van. Daarbij wil ik wel zeggen, dat ik voor geen enkele topsporter mijn hand in het vuur durf te steken. Maar in andere sporten lossen ze deze ‘problemen’ ‘netjes’ op. Een atleet kan zomaar twee jaar geblesseerd zijn. Niemand die vragen stelt. Wielrennen en met name de UCI graaft zijn eigen graf. De controles gaan inmiddels zo ver, dat een privéleven er echt niet in zit. Bij de gedachte daaraan weigeren topvoetballers al deze where-abouts in te gaan vullen en maakt de politiek zich plots druk om de privacy van de sporters. In het wielrennen wordt bij de minste verdenking al je naam bekend gemaakt. Niks privacy! Een sorry, als het blijkt om een vergissing te gaan, is het enige wat je krijgt. De renner blijft echter zijn levenlang een dopingstempel meedragen. En waar blijven bijvoorbeeld die andere 200 namen uit de zaak Fuentes?
Nee, mijn zoon mag best gaan fietsen of een andere leuke sport gaan beoefenen, topsporter hoeft hij echter van mij niet te worden. Gewoon samen nog een keertje de Marmotte rijden of alleen l’Alpe d’Huez is meer dan voldoende. Maar als ik mag kijken naar een balletvoorstelling waarin hij speelt, vind ik dat ook prima. Sporten moet hij doen omdat hij er plezier in heeft.
Dat plezier hoop ik in 2009 ook weer terug te vinden in het fietsen. Mijn teller bleef dit jaar stil staan op een te laag aantal kilometers. Voor mijn gevoel kwam dat mede doordat aan mijn fietsen dit jaar geen doel gekoppeld was. Natuurlijk is fietsen mijn grootste hobby, maar ik heb het blijkbaar nodig om ergens naar toe te leven. Dan kan ik het met plezier opbrengen veel te fietsen. Een mailtje uit Noorwegen over de Vikingtour met een foto als bijlage, was voldoende om het doel voor 2009 al eind oktober te stellen. Bij het zien van deze plaat van wat bleek de beroemde Trollstigen te zijn, was ik al overstag. De zin:"Je hoeft geen 40 kilo meer te wegen, inclusief fiets, om in de top tien te eindigen," in het persbericht bevestigde dat dit een echte tocht is voor mij. Marcel Kruithof, technisch redacteur van Fiets, heeft in 2009 tot doel Viking te worden, samen met collega Edwin Haan. Ik kijk nu al uit naar de benodigde trainingen die ik met plezier zal uitvoeren. Ik weet namelijk waarvoor ik het ga doen. Kan ik deze vakantie alvast opzoek naar een doel voor 2010. Anders rij ik na 24 juli weer doelloos rond. En dat mag niet gebeuren!
Marcel Kruithof
Technisch redacteur