Wat doet een fietser in de kerstvakantie? Volgens ons zowiezo een paar keer op de fiets zitten met zijn maatjes. En er wordt op uit getrokkken. Naar familie uiteraard, naar de kerstshows bij de rijwielspecialisten. En naar de ‘cross’.
Tekst en foto’s Menno Grootjans
Lekker een dagje naar buiten, kijken hoe de profs het er van af brengen en of ze echt zo hard rijden ‘als op televisie’. In de dagen rond kerst en oud en nieuw is het elke dag ‘prijs’. Hofstade, Torhout, Loenhout, noem maar op. En als je zo’n dag ‘in het veld’ doorbrengt snap je ook waarom de cross voor de gemiddelde Vlaming zo telt. Hele families, vriendenclubs, wielrenners, kenners en fanclubs struinden rond. Men moedigt aan, bespreekt de prognostieken en drinkt samen een pintje. Wij Hollanders hebben het schaatsen, zij de cross. En oei, wat gaat dat hard… We stonden op 28 december ‘langs de lijn’ in Loenhout en dan zie je ook in het ècht het verschil tussen mannen als Nijs, Wellens, Boom en mindere rijders als Milan Barenyi, Marco Aurelio Fontana en Aurelien Duval.
De modder spat hoog op als ze langs knallen, het geknars van de tandwielen en de ketting en het schuren van de brei op de dure carbon velgen is duidelijk hoor- en zichtbaar. Niet te ver voorover leunen, anders wordt je ‘aangereden’. Als ze voorbij zijn gedenderd hoefde je je alleen maar om te draaien en kon je op een groot scherm zien hoe de koers zich ontrolde. Toen Nijs de top-drie net niet kon bij benen en Boom uiteindelijk als eerste eindigde was de teleurstelling in het Vlaamse kamp ook hoor-en zichtbaar. Maar ach, de Snackstop werd opgezocht of de tent en men nam er nog maar een. Voor een tientje heb je uren plezier; er zijn vier koersen, -waaronder ook vrouwen die fenomenaal hard kunnen knallen en waar je als man alleen maar jaloers naar kunt kijken-, je ziet topsport, kunt het materiaal goed aanschouwen en de Vlaamse frieten smaken wonderwel goed. Er zijn de komende dagen nog genoeg crossen om te bezoeken!