Hoe haal je dat in je hoofd? Om nu nog aan een WK mee te doen? Nou ja, er is een mogelijkheid om aan een WK mee te doen –en dus doe je mee aan een WK. De komende weken bijdrages over de route naar ‘het’ WK. Niets over ‘bidbooks’, lobbyen of ander ‘high brow’ bezigheden. Wel over modderen, aanmodderen, materiaal, poetsen, trainen en zorgen niet ziek te worden.
Als je kunt doe je aan een WK mee. Beetje cryptische omschrijving. Maar dat verklaart voor een groot deel ook het plan. Om op 22 januari 2011 aan het WK Cyclocross voor Masters in Mol mee te doen. Zo, eerst maar eens een linkje:
http://belgiancyclingselection.be/infowkmol.html. Een WK waar je je niet voor hoeft te kwalificeren, je niet eens voor hoeft voor op te geven. Je kunt tot een uur voor de wedstrijd een rugnummer afhalen, 15 euro betalen en daarna starten. In een van de elf leeftijdsklassen. Die van mij is ‘mannen geboren tussen 1957 en 1961’. Juist, oude mannen, vijftigers… Hoe haal je dat in je hoofd? Eigenlijk is er niks leuker. Crossen doe ik al een paar jaar. Dat kan ook vrij gemakkelijk in Noord-Brabant waar ik woon. Er zijn elk weekend wel een of twee wedstrijdjes en anders kun je nog naar de provincie Antwerpen of Limburg. Lekker baggeren en knallen, maximaal een uurtje. De sterkste wint, profiteren van een ander kan wel, maar veel minder als op de weg. En daarbij train je je hele lijf: zo’n crosser heeft geen vering, alleen bandjes met noppen en daarom is elke boomwortel een aanslag op je gestel. Daarnaast: voor mij is buiten spelen is lekkerder dan binnen. Ik ben niet goed; eindig in de middenmoot, met af en toe een uitschieter.
Trainen kan lekker compact; je hoeft echt geen uren bezig te zijn. De start is mega-belangrijk, het tussen stuk ook –tempo houden!- en je moet ook nog energie overhouden om te koersen, finale te rijden en te kunnen sprinten. Hoe pak je die training aan? Daarover later meer. Alleen nu even: dit weekend twee crosjes gereden. Zaterdag de Vijf Eiken cross in Rijden, zondag in Ossendrecht via de WBVC. En tja, er was wateroverlast dit weekend in het zuiden. Dat was ook te merken in de bossen. Weinig droge stukken, veel modder, af en toe schuiven in de bochten en naderhand heel, heel erg smerig. Zand en modder dringen overal doorheen en ja, dat schuurt. Je kent het gevoel wel van een natte veldtoertocht. Zaterdag tot overmaat lek gereden terwijl het juist net zo lekker ging. Toch maar bandje monteren, fiets afspuien en naar huis trappen. Zondag heel veel op en neer in het bos, elke ronde twee keer van de fiets, liep net wat minder lekker, maar wel op mijn ‘plaats’ geëindigd. Daarnaast: twee wasmachines vol, twee keer een zeer smerige fiets, twee keer moe. Mooi. Op naar volgend weekend. Een kijken of ik nog iets van een groeiende vorm kan krijgen; ik heb ruim twee maanden tot aan Mol.
Er is alleen een probleem: om met de WK mee te doen heb je een UCI licentie nodig. En ik heb alleen een vergunning bij de BWF. Die is dus niet geldig. Dat betekent: een KNWU licentie 2011 bemachtigen. Ik ben al lid van WV Pijnenburg en heb een licentie aangevraagd. Maar dan moet ik zeker ook een sportkeuring ondergaan. Dat wordt een uitgebreide keuring van € 210,-. Prijzig, maar op deze leeftijd kan zo’n keuring geen kwaad…. Deze week onderga ik de keuring. Moet ik wel goedgekeurd worden, anders is de route naar Mol al op voorbaat gestremd…Tekst: Menno Grootjans, foto Joop van der Kaa (1) en Heidi Diels (2)
Hoe haal je dat in je hoofd? Om nu nog aan een WK mee te doen? Nou ja, er is een mogelijkheid om aan een WK mee te doen –en dus doe je mee aan een WK. De komende weken bijdrages over de route naar ‘het’ WK. Niets over ‘bidbooks’, lobbyen of ander ‘high brow’ bezigheden. Wel over modderen, aanmodderen, materiaal, poetsen, trainen en zorgen niet ziek te worden. 
Als je kunt doe je aan een WK mee. Beetje cryptische omschrijving. Maar dat verklaart voor een groot deel ook het plan. Om op 22 januari 2011 aan het WK Cyclocross voor Masters in Mol mee te doen. Zo, eerst maar eens een linkje: http://belgiancyclingselection.be/infowkmol.html. Een WK waar je je niet voor hoeft te kwalificeren, je niet eens voor hoeft voor op te geven. Je kunt tot een uur voor de wedstrijd een rugnummer afhalen, 15 euro betalen en daarna starten. In een van de elf leeftijdsklassen. Die van mij is ‘mannen geboren tussen 1957 en 1961’. Juist, oude mannen, vijftigers… Hoe haal je dat in je hoofd? Eigenlijk is er niks leuker. Crossen doe ik al een paar jaar. Dat kan ook vrij gemakkelijk in Noord-Brabant waar ik woon. Er zijn elk weekend wel een of twee wedstrijdjes en anders kun je nog naar de provincie Antwerpen of Limburg. Lekker baggeren en knallen, maximaal een uurtje. De sterkste wint, profiteren van een ander kan wel, maar veel minder als op de weg. En daarbij train je je hele lijf: zo’n crosser heeft geen vering, alleen bandjes met noppen en daarom is elke boomwortel een aanslag op je gestel. Daarnaast: voor mij is buiten spelen is lekkerder dan binnen. Ik ben niet goed; eindig in de middenmoot, met af en toe een uitschieter.Trainen kan lekker compact; je hoeft echt geen uren bezig te zijn. De start is mega-belangrijk, het tussen stuk ook –tempo houden!- en je moet ook nog energie overhouden om te koersen, finale te rijden en te kunnen sprinten. Hoe pak je die training aan? Daarover later meer. Alleen nu even: dit weekend twee crosjes gereden. Zaterdag de Vijf Eiken cross in Rijden, zondag in Ossendrecht via de WBVC. En tja, er was wateroverlast dit weekend in het zuiden. Dat was ook te merken in de bossen. Weinig droge stukken, veel modder, af en toe schuiven in de bochten en naderhand heel, heel erg smerig. Zand en modder dringen overal doorheen en ja, dat schuurt. Je kent het gevoel wel van een natte veldtoertocht. Zaterdag tot overmaat lek gereden terwijl het juist net zo lekker ging. Toch maar bandje monteren, fiets afspuien en naar huis trappen. Zondag heel veel op en neer in het bos, elke ronde twee keer van de fiets, liep net wat minder lekker, maar wel op mijn ‘plaats’ geëindigd. Daarnaast: twee wasmachines vol, twee keer een zeer smerige fiets, twee keer moe. Mooi. Op naar volgend weekend. Een kijken of ik nog iets van een groeiende vorm kan krijgen; ik heb ruim twee maanden tot aan Mol.Er is alleen een probleem: om met de WK mee te doen heb je een UCI licentie nodig. En ik heb alleen een vergunning bij de BWF. Die is dus niet geldig. Dat betekent: een KNWU licentie 2011 bemachtigen. Ik ben al lid van WV Pijnenburg en heb een licentie aangevraagd. Maar dan moet ik zeker ook een sportkeuring ondergaan. Dat wordt een uitgebreide keuring van € 210,-. Prijzig, maar op deze leeftijd kan zo’n keuring geen kwaad…. Deze week onderga ik de keuring. Moet ik wel goedgekeurd worden, anders is de route naar Mol al op voorbaat gestremd…Tekst: Menno Grootjans, foto Joop van der Kaa (1) en Heidi Diels (2)