Foto’s: Rob Meeuwessen, Hans Becking
Door het stof naar de kasseien
Pladutse. Dat klinkt als een langlopende, slopende klim in de Sloveense Alpen. Maar het is een onbetekenende weg met zicht op de flanken van de Koppenberg. Links een veld met ‘patatten’, rechts de weide waar op 1 november Van der Poel traditioneel zijn offday beleeft in de plaatselijke cyclocross. Collega Hans wacht me op. In de kofferbak liggen ‘sjoekes’, romige eclairs om duimen en vingers bij af te likken. De lekkernij wordt weggespoeld met koffie uit een thermosfles. Straffe renners drinken een straffe bak, het zwarte goud knarst dan ook nog tussen mijn tanden wanneer we aanstalten maken om ‘de Ronde’ te betwisten.![](https://www.fiets.nl/app/uploads/koffie_05.jpg)
![](https://www.fiets.nl/app/uploads/koppenberg_04.jpg)
IJskelder
De route voert ons onverhard naar het volgende obstakel. Het is een vrij eenvoudig concept. Pokkenklim, stukje bergaf, meestal over de weg en daarna vlak tot de volgende klim. Wanneer we de betonplaten baan achter ons laten, rollen we meermaals tussen de patattenvelden over een knoertharde, kurkdroge ondergrond. Meestal in één rechte streep tussen de gewassen door. Zonder noemenswaardige technische passages. We draaien de ‘donderij’ op. Kasseien, zo vlak, zo prachtig gelegd dat je nauwelijks opmerkt dat de betonplaten leggers hier even vrijaf hadden.La Houppe
Even verderop passeren we Brakel en laten de Valkenberg juist links liggen. We passeren een van de vele wit gekleurde molens. Ditmaal de volledig heropgebouwde en zelfs weer in bedrijf zijnde Verrebeek molen. Fietsen we verder dan pakken we en passant een KOM mee bij de klim door het Livierenbos. Het pad loopt dwars door het Natura 2000-gebied en is tevens de taalgrens tussen het Vlaams sprekende Oost-Vlaanderen en Franstalig Henegouwen. De zuidelijke lus van deze rit brengt je van bos naar bos. Veelal over brede paden of tractorsporen. De vaart blijft er zo lekker in en we passeren het Brakelbos.![](https://www.fiets.nl/app/uploads/brakelbos_02.jpg)
Boshyancinten in het brakelbosGedurende de lang lopende klim richting de top van La Houppe fantaseren we over de eindeloze mogelijkheden die de flanken van het Brakelbos ons voorschotelen om de begroeide ondergrond om te toveren in een bikepark. Niets van dit alles zal werkelijkheid woorden. Zeker omdat de bossen in dit jaargetijde vol staan met prachtig bloeiende paarse boshyacint. En dat willen we graag zo houden. Boven op La Houppe, met uitzicht op het gesloten hotel in de zo kenmerkende bocht, houden we halt. Import-Vlaming Hans tovert een verse wafel uit zijn zak. Brabander als ik ben heb worstenbrood over de grens gesmokkeld.
- Het typische hotel ‘op de hoek’
Ronse als middelpunt
Het tweede deel van deze dagtocht is beduidend grilliger dan de warming-up. Het is draaien en keren rondom het noorden van Ronse. We beklimmen onverhard de Kanarieberg en passeren daarbij het Muziekbos. Hans vertelt over een betonnen paal die hij ooit tijdens een Flanders Cup in twee stukken heeft gebotst. En warempel, de paal is er nog, de barst ook. Via de Ten Bergestraat komen we aan bij de Spichtenberg. Zo’n typisch Zuid-Limburgs aandoend puncheur klimmetje waarbij je net een tand te groot staat. Vanaf nu lijkt het enkel nog klimmen en dalen. Waarbij mooie uitzichten afgewisseld worden met pure nostalgie.![](https://www.fiets.nl/app/uploads/rvv_28.jpg)
![](https://www.fiets.nl/app/uploads/hottond_02.jpg)
Taalgrens
Na een gelletje en een rustmoment in de zon, dalen we – opnieuw over de weg – af tot we weer klimmen door het Heynsdaele Bos, naar de top van de Karnemelkbeekstraat. Hiermee doen we opnieuw de taalgrens aan. De straat met die prachtige naam wordt slechts één keer per jaar ‘in koers’ bedwongen, tijdens de E3 Harelbeke. Koersverlangen siert deze regio. Maar er is hier ook mountainbikehistorie geschreven. Zo passeren we het Kluisbos, waar Filip Meirhaeghe in eigen streek de Grote Prijs van België won en waar in 2005 het EK plaatsvond. Na enig zoeken kom je talloze prachtige singletracks tegen.![](https://www.fiets.nl/app/uploads/rvv_02.jpg)
Pironpad
Nog één bekende klim ligt op ons te wachten. De scherprechter in de meerdaagse mountainbikewedstrijd Mountainbike van Vlaanderen: het Pironpad, Vernoemd naar de kunstschilder Leo Piron. Hij had beter zijn stenen eens netjes gerangschikt in plaats van vegen te maken op een doek. We harken naar boven over de afgebrokkelde restjes kassei richting de top van de paardenwei. Het Pironpad is een van de weinige technische passages in deze rit. Gevolgd door een leuk kronkelige afdaling door het Spijkerbos.![](https://www.fiets.nl/app/uploads/rvv_01.jpg)
![](https://www.fiets.nl/app/uploads/sfeer_12.jpg)
Reisinfo
RouteDe route kan eigenlijk overal worden opgepakt. Vanuit Ronse met als startpunt de Hotond. Vanuit Brakel, of zoals wij deden meer richting het westen. Oudenaarde en het Centrum Ronde van Vlaanderen ligt zo’n 5 kilometer van de route. Ook dit kan perfect als start- en finishpunt dienen.![](https://www.fiets.nl/app/uploads/RVV_Straat_02.jpg)
![](https://www.fiets.nl/app/uploads/sfeer_10.jpg)