Fiets.nl

Ik ben een beetje half op zoek naar een nieuwe gravel fiets en er is een specifiek kenmerk dat me bij veel gravel fietsen opvalt. Het lijkt wel op ze allemaal een nieuwe geometrie hebben dan pak-em-beet een paar jaar geleden.

Wat is het verschil?
Ik kijk vaak naar 2 sets van maten op een fiets. Balhoofdlengte en lengte van de bovenbuis (virtuele maat, dus recht gemeten). En naar de stack & reach verhouding. Wat me nu opvalt is dat veel gravelracers een veel langere bovenbuis hebben. Voor fietsen in mijn maat scheelt dat vaak 3 centimeter. De stuurpen daarentegen is dan weer 3 centimeter korter. Effectief gezien staat het stuur niet heel veel anders, tenminste voor de shifters. De positie 'handjes op het stuur' wordt dan wel anders.

Iemand enig idee over het waarom? De voor- en of de nadelen? Bij racefietsen zie ik die verandering namelijk niet.

Voordeel is dat het voorwiel wat verder staat van het bracket waardoor je minder snel met je voet het voorwiel raakt.
En dat zorgt bij velen voor paniek.
Nadeel is dat je minder met de lengte van de stuurpen kunt spelen.
Balhoofdbuishoek is vaak wat luier waardoor het trager stuurt en je stuur makkelijker omklapt.

Volgens mij hangt dit samen met dezelfde ontwikkeling bij mountainbikes. Langere tt en kortere stuurpen geeft een iets beter stuurgedrag in combinatie met de luie(re) vorkhoeken.

Door de langere bovenhuis rijdt de fiets beter rechtdoor. Dat voelt lekker stabiel aan over hobbelige paden. En door de korte stuurpen, stuurt het toch nog vrij goed. Al vraagt sturen op zo’n frame wel wat techniek.

Je fiets wordt langer waardoor hij verder buiten je auto uitsteekt en meer plaats inneemt aan de haak.

(Laat ik al doorschemeren dat ik er geen fan van ben?)

Kijk ook eens naar de stand van de voorvork, het aantal graden..
Dan zie je dat die tov een racer veel meer onderuit staat maw 'luier' is, waardoor ie stabieler is in het rechtuit rijden.

pino schreef: ↑09 feb 2023 22:24 Je fiets wordt langer waardoor hij verder buiten je auto uitsteekt en meer plaats inneemt aan de haak.

(Laat ik al doorschemeren dat ik er geen fan van ben?)

Op de MTB ben ik zeker een fan. Op mijn eerste 29-er sloeg ik regelmatig over de kop in afdalingen en zelf als ik met weinig snelheid door een kuil reed. Dat deed iets met het vertrouwen en het plezier. Op mijn moderne 29-er is dat vertrouwen weer helemaal terug.
Ik reed een paar maanden terug een half uurtje op de BMC Kaius. En merkte meteen dat die veel stabieler voelt dan mijn eigen Gravelbike (Votec) . Ik zou daarom zeker bij mijn volgende fiets voor deze moderne geo gaan. Gelukkig heb ik op mijn fietsendrager al extra lange riemen voor de wielen geïnstalleerd.

Voor mij ziet het eruit als een racefiets uit de jaren zeventig. Vooral als de fietser ook nog z’n zadel omlaag zet, omdattie dan ‘z’n kracht beter kwijt kan’.

Je kunt er op een MTB makkelijker (dommer?) hard mee omlaag. Maar willen we dat? Het gevoel van snelheid is iets anders dan echte snelheid.

Met een oude Mini met 90 lijkt heel hard, met een dikke Mercedes heb je bij die snelheid de neiging om mee te gaan trappen.

Ik vind "nerveus" leuker sturen.

En juist daarom die korte stuurpen. Heb je én die luie balhoofdhoek én een relatief lange stuurpen, dan gaat het wel heel traag sturen.

Ernie C. schreef: ↑10 feb 2023 11:10 En juist daarom die korte stuurpen. Heb je én die luie balhoofdhoek én een relatief lange stuurpen, dan gaat het wel heel traag sturen.

Die kortere stuurpen is er vooral omdat je anders niet bij het stuur komt.

supermatt schreef: ↑09 feb 2023 20:47 Volgens mij hangt dit samen met dezelfde ontwikkeling bij mountainbikes. Langere tt en kortere stuurpen geeft een iets beter stuurgedrag in combinatie met de luie(re) vorkhoeken.

Klopt, daar werkt het en de hele boel schuift gewoon op.
De gravelbike was de XC fiets van 15 jaar terug en dat blijft schuiven.

Net als geveerde voorvorken, nu hard schreeuwen onzin en over drie jaar heeft iedereen ze onder z,n gravelbike.
Dan volgt de achtervering en hebben we weer ruimt in de markt voor een nieuwe niche.

De tochten en routes precies hetzelfde een gravel ride in limburg was 15 jaar geleden de MTB routes. En de MTB route is nu veel heftiger geworden.

Het mooie van gravel vind ik dat de marketing echt top is. Veel racers die MTB en brug te ver vinden hebben dat met gravel niet. Dat is toch heel mooi in de markt gezet.