Mathieu van der Poel

[fiedoo]

WvA dokkert over kasseien, ploegt door het veld, loopt als een kieviet, en vermorzelt Mollema (toch ook best wel een klimmer) op een dubbele Ventoux. Met wat geluk had WvA een Monument of twee, drie gewonnen, maar het lot heeft anders bepaald. In hoeverre is een renner kneedbaar, is hij allrounder van nature of kan hij door accent verschuivingen in de training schitteren in wedstrijden die niet per se op zijn lijf zijn geschreven? Is alles trainbaar? Als we het parcours voor de komende WK bekijken dan zou MvdP daar net zo weinig kans hebben als sommige kenners hem toedichten voor LBL. De meeste doorgewinterde hobbyisten weten dat er een wereld van verschil is tussen een maximaal inspanning van 5minuten (Poggio) en 10minuten of langer (Ardennen heuvel/bergen). Is het een kwestie van aanpassing en focus of slaat de balans naar het voordeel voor de renners met meer duurzame spiervezels? Afijn, zoals onze voorvaderen zeiden "Invia nulla via favente deo."

dus gewicht is belangrijk maar ook niet alleszeggend. Nog de klimmen van de strade: https://climbfinder.com/nl/routes/strade-bianche .
Ik vraag mij soms ook af hoe een lichtgewicht en fijngebouwd persoon als Vingegaard aan zulke hoge snelheden een tijdrit kan rijden? Dat is toch ook niet vanzelfsprekend?

[MarkVeenstra]

Vingegaard heeft natuurlijk een hoge VO2max.., hij trapt een hoog W/kg, hoger dan de meesten. Op het vlakke heb je er iets minder aan dan gaat het om absoluut vermogen, maar die zal nog steeds niet slecht zijn natuurlijk. Hij kan dus goed meekomen tussen de tijdrijders, maar hij wint ze vooral (of alleen) in klassementswedstrijden bij een technisch parcours dat nog wat op en af gaat ook. Een mooie vlakke lange tijdrit zoals op een WK, doet hij niet meer voor de knikkers.

vdPoel kan natuurlijk ook wel wat tijdrijden. Als je x-aantal minuten hoog wattage kan verstouwen. Hij richt zich er niet op, maar een enkele keer gaat hij er voor en dan rijdt hij toch een korte uitslag vaak. Zeker als het een beetje technisch is ook. Een keer in de eneco of benelux tour.,. die keer in de tour de france om zijn gele trui te verdedigen..

[bartdr]

Vingegaard lijkt ook vooral in de 3e week van een grote ronde echt sterk te zijn in tijdritten. Dat lijkt me dan meer te gaan om herstelvermogen dan om een top "eendagstijdrijder" te zijn.

[Ernie C.]

En op welke beklimmingen heeft Wout een echte toptijd gereden? Volgens mij hebben zijn prestaties bergop meer van doen met koersverloop dan met snelle klimtijden.

[Ernie C.]

Net zoals Nys oa Ayuso en Bernal kan kloppen in een bergrit .

[daniel1975]

Sssssst, zo mag je het niet zeggen

[lugosi]

En op welke beklimmingen heeft Wout een echte toptijd gereden? Volgens mij hebben zijn prestaties bergop meer van doen met koersverloop dan met snelle klimtijden.

Klopt. VanAert heeft dat zelf ook geduid door te zeggen dat hij minuten langzamer de Ventoux op reed dan de toppers, maar voorsprong genoeg had voor de overwinning. In een klassements-situatie zou die ballon niet opgegaan zijn.
VanAert weet dat, maar sommige fans willen dat niet weten.

[lugosi]

Vingegaard lijkt ook vooral in de 3e week van een grote ronde echt sterk te zijn in tijdritten. Dat lijkt me dan meer te gaan om herstelvermogen dan om een top "eendagstijdrijder" te zijn.

We zullen nu zien hoe groot zijn 'herstelvermogen' is....

[bartdr]

Dat is toch nog iets heel anders? Volgens mij is recuperatievermogen sowieso eerder iets voor renners die echt in bloedvorm zijn. Ik denk dat iedereen het gevoel wel kent dat "niks te veel is om de dag nadien toch fris te zijn".

[Klein_Verzet]

En welke beklimmingen heeft Wout of Mathieu echt helemaal tot het gaatje moeten rijden? VO2max is ongeveer het equivalent van een 5 à 6 minuten maximaal inspanning, oftewel de allerbesten zitten boven de 90ml O2/min/kg wat ca. 7,5w/kg is. De Poggio is dus een aardige graadmeter (plus 5 minuten inspanning, weliswaar met al ruim 250km in de benen). Inspanningen langer dan 5 minuten zijn goed trainbaar om het verval te beperken, om de vermogenscurve meer in de pas van de Regel van Riegel te laten lopen: het maximaal haalbare vermogen neemt af met de zevenhonderdste macht van de tijdstoename. Vooralsnog zie ik niet meteen een noodzaak om het vizier voor MvdP te veranderen, als hij zijn focus op het parcours van de wegrit van de OS zet.

[Ernie C.]

Als de Poggio een aardige graadmeter voor klimmerscapaciteiten is, zijn er wel heel voor renners die in theorie LBL en Lombardije kunnen winnen...

[bartdr]

Of ontbreekt een hele reeks kanshebbers aan de start van Milaan San Remo. Volgens mij botst een klassiek renner vroeg of laat op zijn lichaamsbouw. Tuurlijk kan een Van Der Poel het vet percentage van Pogacar benaderen, zal misschien al zo zijn, maar daarmee benadert hij het gewicht van Pogacar nog niet.