in de vroege ochtend na- heerlijk stil op de Maquisard, Redoutte en Chambralles. Na de eerste stop werd er wat minder rustig gereden. Groepjes werden zorgvuldig uitgekozen om bordjes leeg te eten. Zo werden we prachtig afgezet aan de voet van de Stockeu. Vanaf daar was het eigenlijk als vanouds, ieder voor zich en god voor ons allen. Op de Stockeu lekker 'rustig' naar boven gereden en samen met Havana en Bastian eventjes gewacht op de rest. Dan de Wannereval; hier had ik het toch wel even moeilijk. Normaal ligt dit klimmetje me goed maar nu allerminst. Bovenop bevoorrading en hup weer door naar 'de Coo'. Heerlijk ding dit. Bijna boven nog eens goed aangezet en nog een hoop volk opgeraapt welke altijd weer te hard beginnen op dit soort hellinkjes.
Na het trio steile puisten rest on alleen nog Levee en Rosier. Op de eerst genoemde ging ik vorig jaar nog echt volledig kapot. Nu kon ik nog mooi aanpikken bij een groepje wat er nog maar eens goed invloog om koers te zetten naar de laatste opdracht van vandaag... De Rossier Oost. Altijd een mooie klim en deze waren we relatief snel ook de baas om zo koers te zetten naar het welverdiende bier en de door Havana meegebracht quiche.
Kortom. 173km en 3150 hoogtemeters met 26 in het uur rijker. Een mooie dag gefietst dus met een super leuke groep mannen waarvan de helft ook acte de presance geeft in de Giordana over drie weken. Ik heb er nu al zin in.
+ bevoorradingen
+ omgeving ( al rij ik er wekelijks )
+ weertje
+ gezelschap
- ook bij deze tochten wordt het merkbaar drukker
- de officiele route kan mij niet echt bekoren je mist toch de Redoutte en Chambralle
- geen stukje chocolade meer bovenaan Thier de Coo zoals 'vroeger'
