Mijn Bulls Harrier 2015. Als overjarig modelletje dit jaar gekocht voor een zacht prijsje. Het fietsen heeft jarenlang op een laag pitje gestaan, dit jaar weer echt begonnen. Mijn eerste echte racefiets ooit eigenlijk, afgezien van mijn zware stalen Gazelle “randonneur” uit de 90s.
Was erg wennen in het begin, hij is erg zijwind gevoelig, hij weegt niks en het waait gauw windkracht 5 hier (NW Fryslan). Maar oefening baart kunst en voor wat ik er mee doe, 2 uurtjes trimmen per dag, een prima fiets.
OK kritiekpuntjes. Het compacte crankstel, 50 is prima, 34 heb je niks aan hier op het Fryske platteland. In de praktijk moet ik veel “scheve” verzetten draaien waardoor de boel sneller slijt. Hij is dus nogal zijwind gevoelig. De kleur, matzwart, zie je echt alles op, na een regenbui direct schoonmaken. De plaats van de achterste rem onderop vind ik niet zo geweldig, die vangt veel stof en modder zo en is lastig schoon te maken.
Oh ja Duitse fiets. Yeah right. Wordt gemaakt door Strongman in Thailand/ Vietnam. Kan ook niet anders, een volledig Shimano 105 afgemonteerde racefiets voor dit geld.
Verder dik tevreden. Geweldige hobby. Maar wel duur. Accessoires, kleding. En alles slijt en alles moet je afschrijven. Nou ja.