BRM 400 Boekelo Meppen - Enigerloh

[ultra_ivo]

Ik heb een hele onderdelenset in m'n 'hutkoffer'. Goed ik bouw dan ook m'n eigen fietsen op dus ik heb de kennis in huis om het zelf te doen. Typische dingen die ik in het verleden heb moeten doen zijn (afgezien van olie op de ketting of banden vervangen) kabels wisselen, schoenplaatjesboutje vervangen, nieuwe pedalen monteren, buiscommandeurs monteren omdat de ergopower hevels te zwaar liepen vanwege slecht weer of omdat de binnenhevel is afgebroken, nieuwe spaak zetten/wiel richten. Alles met boordgereedschap/reservemateriaal van thuis meegenomen behalve dan de pedalen wisselen. Dat laatste was ook een stukje voorbereiding. Het gebeurde vorig jaar tijdens München-Ferrara, het klikgedeelte ging kapot. Ik had van een vorig brevet voor die regio nog de fietszaken langs de route in m'n GPS staan. Ik zag dus dat een kilometer of 2-3 verderop een fietsenmaker langs de route lag. Snel naar binnen, nieuwe pedalen kopen en direct monteren. Nog geen kwartier verloren.

[DeletedUser01]

Ik was eerder dan gepland terug van vakantie, had me daarom niet van tevoren ingeschreven. Ik ben gisteren 's avonds om 21:00 uur na inschrijving opgestapt. Eén bescheiden Ortlieb tas aan de bagagedrager en een heleboel extra kleding mee. Om negen uur was het droog en zonnig in Boekelo en nergens in de nacht hebben we regen gehad, uiteraard door de regenval 's middags en begin van de avond wel natte wegen in Duitsland.
Hoogtepunt was de klim naar het Waldfreibad in Tecklenburg om drie uur 's nachts. Het was erg mistig in het bos, het zicht was minder dan vijftig meter. De afdaling was hierdoor wel een uitdaging! De stop even daarna was bij een benzinepomp waar een Nachschalter ons voorzag van hete koffie. Dit is iemand die vanuit de winkel achter een loket je bestelling opneemt en door een vakje de bestelling naar buiten schuift. Je kunt hier zelfs pinnen, heel bijzonder!

Doordat we nog maar kort na de langste dag waren, was het een relatief korte nacht: tot 23:00 -23:30 uur was het nog redelijk licht en om 4:30 uur werd het weer licht. De lucht was helemaal opgeklaard en we zagen de zon opkomen. Laatste half uur bij Haaksbergen wat regen gehad, na 411 kilometer terug bij café De Buren in Boekelo, prima pleisterplaats! 846 hoogtemeters volgens Strava, een tamelijk vlakke rit.

Delange63 kort gesproken bij de start, ik ben benieuwd naar zijn ervaringen! Foto's volgen later.

Nog een tip voor de niet ervaren randonneurs (geldt eigenlijk voor iedereen op de fiets): geen cola in je bidon doen. Dit deed een van de debutanten op deze afstand na de eerste stop. We reden weg en na nog geen honderd meter een enorme knal: bidondop compleet gelanceerd en niet meer terug te vinden (had iets weg van carbid afschieten.

[alien]

wat doe je/doen jullie aan preventief onderhoud om ellende onderweg te voorkomen?

Niet meer of minder dan een ander, denk ik, hoewel ik van sleutelen houd en daarom wellicht relatief veel aan m'n fietsen zit te prutsen. Maar de fiets waarop ik brevetten rijd, is wel anders afgemonteerd dan de (een) fiets waarop ik korte(re) rondjes dicht bij huis rijd. SPD-pedalen, bijvoorbeeld, in plaats van SPD-SL. Want na een keer ervaring met een afgebroken veer, kan ik nu aan twee kanten inslikken, dus als dat weer een keer gebeurd, hou ik nog een werkende kant over. Goede, handgemaakte wielen met zesendertig sterke spaken, want de wegen in sommige gebieden (I'm looking at you, provincie Luik!) willen nog weleens bijzonder slecht zijn. Brooks zadel dat meer weegt dan sommige carbon frames, want ik moet er lang, héél lang achter elkaar op zitten. Geen leuke, super-de-luxe lichtgewicht fratsen die moeilijk te repareren zijn langs de kant van de weg. PowerCordz kabeltjes in Nokon segmentbehuizing staan retecool op je carbonfiets, maar krijg je daar een no-brand reservekabeltje van de bouwmarkt ingeschoven als het nodig blijkt? Dat soort dingen.

Een schoenplaatje weg natuurlijk maar 10gram, maar wie heeft hem wel eens nodig gehad? Had je toen ook de boutjes bij je?

Ik (zie twee pagina's terug):

(Afgebroken schoenplaat na 320km betekende voor mij einde 600km-brevet en daarmee geen PBP-kwalificatie in 2011. Had ik zó erop kunnen schroeven, ware het niet dat ik geen reserve bij me had, en het om iets van halftwee 's nachts ergens in Zuid-Limburg gebeurde.)

En ik had ze toen dus net níet bij me. Maar dat overkomt me niet nog eens. Sinds ik ze bij me draag, heb ik ze niet meer nodig gehad, maar zoals gezegd: Als ik het ongemak van het meenemen en omslachtigheid van monteren afzet tegen de gevolgen bij panne, dan is een schoenplaatje één van die dingen waar de balans overduidelijk doorslaat naar de kant van: steek in je tas!

De stop even daarna was bij een benzinepomp waar een Nachschalter ons voorzag van hete koffie. Dit is iemand die vanuit de winkel achter een loket je bestelling opneemt en door een vakje de bestelling naar buiten schuift. Je kunt hier zelfs pinnen, heel bijzonder!

Zeker in Duitsland… nog zo'n tip, uit ervaring geleerd: contant geld meenemen!

Nog een tip voor de niet ervaren randonneurs (geldt eigenlijk voor iedereen op de fiets): geen cola in je bidon doen. Dit deed een van de debutanten op deze afstand na de eerste stop. We reden weg en na nog geen honderd meter een enorme knal: bidondop compleet gelanceerd en niet meer terug te vinden (had iets weg van carbid afschieten.

Ik heb twee keer dubbelwater in m'n bidons gedaan: Vijf jaar geleden bij de Aral in Mausbach per ongeluk Gerolsteiner met prik gekocht; en vorige maand hetzelfde gedaan bij dezelfde Aral, maar nu uit een soort van traditie. De eerste twee keer dat je je bidon gebruikt, ploft er wat gas uit, daarna is de prik er grotendeels uit en smaakt het in mijn herinnering geweldig.

Maar cola onderweg kun je denk ik eigenlijk beter volgens de methode-Ivo doen: gewoon een anderhalve-literfles achterop je hutkoffer meetorsen.

[Delange63]

Delange63 kort gesproken bij de start, ik ben benieuwd naar zijn ervaringen! )

Vanaf de start wordt er in een groep gereden die ik na een klein uur laat gaan. Te hard en ik ben bang dat ik mijn krachten niet goed verdeel. Voor het eerst een nacht doorfietsen…..het grote onbekende,
Ik stop om de verlichting aan te steken en fiets alleen de nacht in……

Vlak voor de eerste controle wordt ik in ingehaald door een andere randonneur: Thomas, een uit de kluiten gewassen duitser die later dan de groepsstart is vertrokken en er tegenop ziet om ’s nachts alleen te rijden. Aan het tafeltje bij de Mac stelt hij voor om samen te rijden, het levert me een grote beker koffie op.

De kilometers rijgen zich aaneen, de wereld om me heen versmalt zich tot mijn lichtbundel, het schermpje van de Garmin en de stem van Thomas. Het heeft wel wat. Voor ik er erg in heb, hoor ik een eerste vogel, als we het bos uitrijden zien we de eerste ochtendschemer, waarna we als vroeg ontbijt een stevige kuitenbijter krijgen bij het inrijden van Tecklenburg (Garmin tikt zelfs de 16% aan).

De volgende controles zijn benzinestations , tussendoor drinken we koffie bij een bakker en doen ons tegoed aan het assortiment. In de loop van de ochtend steekt de wind flink op en we hebben hem pal tegen. We rijden kop over kop, waarbij Thomas meer werk verzet dan ik. Als ik de kop heb, komt hij steevast na enkele minuten langszij met de mededeling: The wind pisses me off!! Ik kan er –achter zijn brede rug- niet mee zitten.

Bij de controle in Marl komen we Pieter tegen, die een zwaar nachtje achter de rug heeft. Te lang bij de groep blijven hangen en daarbij boven zijn macht gereden, vervolgens lang moeten pauzeren om bij te komen, daarna ‘verdwaald’ en 40km omgereden. Pieter heeft het helemaal gehad en stelt voor om gezamenlijk te rijden. Als hij even later aangeeft dat hij de laatste controle wil gebruiken voor een goede avondmaaltijd geeft Thomas aan dat hem dat teveel tijd gaat kosten. Hij geeft gas en rijdt weg door de regen.

Die regen is trouwens de enige bui tijdens het hele brevet. Sterker nog: nadat we een flinke bres hebben geslagen in het assortiment van ‘de Mac’ rijden we door een zonovergoten zomeravond naar Boekelo.

Als ik thuis mijn spullen opruim moet ik wel even lachen......lang bezig geweest met de vraag "what to leave in....what to leave out". En niets nodig gehad.

Conclusie na een weekend heerlijk fietsen: voor herhaling vatbaar. Inpakken gaat de volgende keer vast sneller

[DeletedUser01]

Mooi dat het zo goed gegaan is en een mooi verslag, heel herkenbaar!

Nog wat foto's van mijn kant.



Der Nachtschalter even na Tecklenburg



Foto als bewijs van passeren in Marl



Nog voor de wind aantrekt lekker in de zon. Geen hutkoffers, maar drie plastic fietsen, een CAAD 10 en een stalen Koga (niet op de foto)



Bewijs van goed gedrag oftewel de brevetkaart

[ultra_ivo]

Delange 63, het verslag van je maatje kun je hier lezen: http://www.rennrad-news.de/forum/thread ... st-3803790

[Delange63]

Ivo bedankt!!