Leuke, gekke, boeiende belevenissen onderweg.

[TumTumTum]

Kijk naar rechts niets kijk naar links niets, honderd meter verder gevoel is nog niet weg kijk naar links, kijk zij in de ogen van een uil. Vlieft volledig geluidloos op nog geen meter naast me, breder is het fietspad ook niet en daarnaast zijn de bossen. Na enkele tientallen meters gaat de uil op 2 meter voor me vliegen, nog enkel tientallen meter verder komt er een open stuk in de bebossing en zwenkt hij naar rechts weg. Alles ging in volledige stilte en zo dichtbij . Ik was echt onder de indruk.

Ik heb zoiets meegemaakt maar dan met een hele groep kauwtjes die op het fietspad zaten. In plaats van dat ze opvlogen en alle kanten uit bleven ze de hele tijd om me heen naast me vliegen, alsof ik opgenomen was in de zwerm. Uiteindelijk kozen ze toch het luchtruim en dan is het best jammer dat je fiets aan de grond moet blijven.

[Swedish Chef]

Meest opvallende dingen waren toch met dieren. Reeën zijn al genoemd. In een heel stil bos klepperde er een ree dwars over de weg op een meter of 10 voor mee. Had ik totaal niet verwacht, ben er goed van geschrokken.
Vorig jaar reed ik op een weg waarboven boomtakken hangen. Boven me vliegt een buizerd met me mee. Vond ik niet echt een lekker idee, niet ver van mijn huis in het buitengebied nestelt ieder jaar een buizerd en worden fietsers en hardlopers aangevallen. Daar moet je dan toch even aan denken.
De topper vond ik wel dat ik bij Ootmarsum in een weiland een stel olifanten zag staan. Pas enkele tientallen meters verder kon je de circustent zien.

[monsieurpinot]

Ik maakte vorig jaar ergens in juni met 3 medefietsers een rondje diemen-gein-baambrugge-vinkeveen-uithoorn-oudekerk-amsterdam.

Bij Uithoorn begon het verhaal, we haalden daar met >40 een ander groepje in. Ze haakten aan, probeerden af en toe op kop te fietsen wat te hoog gegrepen was. Uiteindelijk bleef één vooraan tussen ons in zwalken, de rest hing aan het vinketouw.
maar, toen we bij Oudekerk kwam begon de persoon in kwestie - inmiddels hoog rood aangelopen - harder te fietsen, dus ik er redelijk relaxed voorbij en vraag: wat ga je doen? Bleek dat ze een soort groepsprint daar ergens hadden, wij reden ze gelijk op tientallen meters.
Maar goed, wij weer verder en ze haakten weer aan. Op een gegeven moment hoor ik toch een gekletter achter me, dus toch maar even omgekeerd (omdat ik niet wist of het een van ons was). Bleek dat die zwalker zo naar de haaien was dat ie over een van de katte-ogen die daar liggen was gefietst, en dus keihard op z'n bek ging.
Eigenlijk best slecht, en gelukkig niets ernstigs (anders was het ook geen leuke belevenis onderweg geweest), maar kan er nog steeds om glimlachen als ik terugdenk.

[herwerdenrijder]

Vorig jaar, rondje door de Hoekse Waard. Ik rij met lekker tempo over fietspad langs het water, haal een wandelaar in die een heul erg grote hond aan het uitlaten is. Tot zover niets aan de hand, tot ik na een paar tellen opeens verdacht dichtbij gehijg en rennende hondenpoten hoor. Ik ben geen held met honden en kreeg ineens vleugels, zo hard als ik kon van dat beest weggesprint. Duurde een tijdje voordat ik om durfde kijken

[ArVee]

Mooi al die verhalen, reacties enz.
Ook wat serieuzere verhalen zijn natuurlijk welkom net als bijv. het verhaal van fietseric op pagina 1.
Laat de verhalen maar gewoon komen, mooi.
Nog eentje dan; Het was volgens mij tijdens een editie van Luik- Bastenaken- Luik, die van Le Champion in augustus, we waren Luik nog niet uit of een groepje jongeren lieten hun achterste zien en
schreeuwde en lachtte ons toe.
Waarschijnlijk kwamen ze net uit een plaatselijk café en hadden ze wat teveel Belgische bierkes op
Maar dat is ook even schrikken zeg, zo vroeg op de dag.

[TumTumTum]

Deze heeft in iets ingekorte versie in het NRC gestaan als Ik-je. (wel even wennen, staat je verhaaltje ineens naast de column van Youp van 't Hek en onder Fokke en Sukke )

Op je Smoel

Ik fiets naar huis. Ik werd op de fiets frontaal geschept door een fietsende student die te belazerd was om een bocht te nemen en zo minimalistisch mogelijk overstak. Het liefst dwars door mij heen. Dat lukte. Ik kon geen kant op, links die sociëteits-praeses op een massieve Batavus herenfiets. Rechts terrasmeubilair. Daar gaan we weer. Stoeptegels happen. In slow motion duik je tegen het plaveisel. Lig je weer over het trottoir met je fietsje. Knie kapot. Broek ook kapot. Stuur uit het lood. Je blijft even liggen, het zal allemaal wel.

Dan besef je dat er mensen staan te kijken en dat het er debiel uitziet, op de stoep onder je racefiets liggen. Dus je staat weer op, sjort je stuur recht. Eventuele bloedpap inspecteer je thuis wel, je moet nog verder. Ik hoef niks te winnen. Heb geen sponsor in mijn nek hijgen. Ook mijn gemiddelde boeit niet. Maar ik moet wel gewoon naar huis, het liefst met fiets en al. Je realiseert je dan dat je doet wat al die lui in Tour etappes, Giro's en Rondes van Vledderveense Hogedijken ook altijd doen. Met kapotte knieën op je fietsje stappen en verder trappen. Voel je je even één seconde toch nog een echte wielrenner.

[Ernie C.]

De meevliegende buizerd heb ik ook ooit meegemaakt. Herten en reeën heb ik meer dan honderd gezien toen ik een keer om 5:30u ben gaan crossen in het oude munitiedepot in het Brachter Wald over de grens bij Reuver (echt een aanrader!). Even voor dat ik het omheinde gedeelte inging kwam ik een groep met jonge everzwijntjes tegen met van die gestreepte vachtjes. De moeder was nergens te zien dus die zal wel ergens in de bossen vlakbij hebben gestaan. ik was wel op mijn hoede en ergens verwachte ik dat ik plotseling van mijn fiets gebeukt zou worden door een boze mama. Gelukkig is dat niet gebeurd en ik fietste uiteindelijk nog geen meter naast het laatste zwijntje dat in de bossen verdween.

Ook een keer meegemaakt dat er een haas naast mij kwam rennen op een zandweg. Hij bleef netjes 3 meter voor mij uitrennen, zelfs toen ik de sprint aanging. Even kwam ik dichterbij maar toen de haas aanzette had ik geen schijn van kans, al was ik Mark Cavendish geweest. Pas toen hij 30 a 40 meter van mij vandaan was dook hij linksaf een weiland in.

[ArVee]

Op je Smoel

.........Maar ik moet wel gewoon naar huis, het liefst met fiets en al. Je realiseert je dan dat je doet wat al die lui in Tour etappes, Giro's en Rondes van Vledderveense Hogedijken ook altijd doen. Met kapotte knieën op je fietsje stappen en verder trappen. Voel je je even één seconde toch nog een echte wielrenner.

Ja, bijna onvoorstelbaar dat je weer gewoon het liefst weer zo snel mogelijk op je fiets kruipt.
Inderdaad een echte wielrenner reactie/actie.

Mij is het ook eens ooit gebeurd dat ik op een gewone fiets wilde aanfietsen en dus flink aan wilde zetten, vervolgens schoot ik naast mijn zadel........
kling klöckje klinge linge ling, koekoek, koekoek
Vol op m'n klokkenspel dus, het eerste wat je doet is snel om je heen kijken,
kijken of het niemand gezien heeft en dan maar gewoon aanfietsen net of er niets gebeurd is,
wel een octaaf hoger fluitend.

[hayes]

Ik rij dikwijls langs de IJzer (rivier in West-Vlaanderen). Er zitten daar veel blauwe reigers. Gewoon een zalig gevoel als die opvliegen en dan even met je meevliegen. Eén keer ook zo'n prachtvogel die op een meter of vier vijf naast me vloog, zeker 100 meter lang.

Dat maakt je dag meteen goed

[sjoerdth]

Bleek dat die zwalker zo naar de haaien was dat ie over een van de katte-ogen die daar liggen was gefietst,

Kattenogen? Wat bedoel je daarmee, die term ken ik niet mbt verkeers dingen.

[gamiel]

http://nl.wikipedia.org/wiki/Kattenoog_(reflector)

[sloeren]

Op je Smoel

Terecht op de achterpagina hoor Tum. Leuk stukje