vereiste conditie voor Alpe d'huez

[rezne]

[quote="a.herrebout"]Met hardloopbenen kom je heus een heel eind. Ik heb Alpe d'Huez voor het eerst in 2005 gedaan en toen voetbalde ik nog op hoog niveau. Met m'n voetbalbenen trapte ik gewoon een heel zwaar verzet en reed ik hem net niet binnen het uur op, scheelde een halve minuut. En dat op de MTB. Alpe d'Huez is ook niet bepaald de zwaarste, gewoon een uurtje bikkelen, dus dat gaat je heus wel lukken met een goede hardloopconditie en een dosis karakter.[/quote]


Inderdaad. Hardlopers zijn vaak niet de zwaarste personen en een beetje hardloper heeft gewoon een goede conditie. Het probleem is dat ze niet gewend zijn 'kracht' te zetten en loodzware benen krijgen.
Als voorbeeld neem ik mn vader. Hardloper pur sang (vroeger sub-topper in Nederland). Vorig jaar heeft hij 10 dagen in de bergen gefietst en de Marmotte in 11 uur uitgereden. Zonder ook maar één meter op de fiets getraind te hebben en hij is inmiddels 51 jaar oud. Het heeft wel voor leuke momentjes gezorgd.
Haha, ik heen en weer in 'the middle of nowhere' omdat meneer z'n benen niet meer willen en de kramp er bij elke beweging in schiet. We maken er altijd gein over, maar ik kan niet anders dan respect hebben voor z'n prestatie.

Een degelijke conditie en 'karakter' brengen je boven. Niet zeiken maar trappen is mijn 'advies' .

[schamperd]

[quote="Rezne"][quote="a.herrebout"]Met hardloopbenen kom je heus een heel eind. Ik heb Alpe d'Huez voor het eerst in 2005 gedaan en toen voetbalde ik nog op hoog niveau. Met m'n voetbalbenen trapte ik gewoon een heel zwaar verzet en reed ik hem net niet binnen het uur op, scheelde een halve minuut. En dat op de MTB. Alpe d'Huez is ook niet bepaald de zwaarste, gewoon een uurtje bikkelen, dus dat gaat je heus wel lukken met een goede hardloopconditie en een dosis karakter.[/quote]


Inderdaad. Hardlopers zijn vaak niet de zwaarste personen en een beetje hardloper heeft gewoon een goede conditie. Het probleem is dat ze niet gewend zijn 'kracht' te zetten en loodzware benen krijgen.

[/quote]

dat ben ik niet helemaal met je eens dat hardloperd niet gewend zijn om kracht te zetten en loodzware benen te krijgen.
ik heb zelf ook fanatiek hard gelopen (800m in 1.49 1500m in 3.46 5km in 14.32 10km in 29.15) en ik kan je verzekeren dan je daar echt wel zware benen aan over houd.
de kracht die je hebt is mischien anders maar kracht zetten doe je wel degenlijk. en kwa kapot gaan denk ik dat een hardloper verder komt dan een wielrenner.
ik heb bv nog nooit een wielrenner kotsend van de fiets af zien stappen omdat hij zo kapot was. en bij atletiekwedstrijden kom je ze regelmatig tegen. en dat is vast niet omdat ze geen zware benen hebben;) (zeg niet dat dit gezond is hoor).

[rezne]

Ik heb zelf ook veel hardgelopen op voornamelijk 10 mijl (57 min.) en halve marathon (1:14.xx). Beide tijden gelopen met zeer matige training, maar toen ik begon met serieus trainen kreeg ik een shin splint klacht. Sindsdien kan ik niet vaker dan om de dag lopen. Mijn ervaring is dat je van hardlopen gevoelige/pijnlijke benen overhoudt na een flink intensieve of lange training. Het is immers geen gesloten keten, maar een impact sport.
Als ik dan weer op de fiets stapte hield ik er enorm zware benen aan over: vooral merkbaar met traplopen. Nu ik intensief bezig ben met fietsen is dat veel minder geworden.

Met hardlopen schudt alles heen en weer en heb je dus veel sneller maag- en darmklachten. Logisch dat je meer kotsende mensen tegenkomt. Bovendien zijn 800m en 1500m enorm zware en moeilijke onderdelen.
Maar tijdens de Marmotte hangen ze ook over de reling hoor op de Alpe . Wedstrijden kan ik je nog niets over zeggen, dat volgt snel.

[mao]

@schamperd
10km in 29.15 ik zou me bij hardlopen houden.

[rezne]

Je weet niet hoe hard hij fietst he

Anyway, dat had ik niet eens gezien. Dat is verdomd rap. Ook weinig verval, als ik kijk naar 5 km tijd, verlies je maar 11 seconden.

[deboefvanparma]

Als een loper (hiermee bedoel ik m/v) een berg op gaat fietsen luistert deze naar zijn lijf. Dat is hij gewend. Net zo om een inschatting te maken hoe de krachten te verdelen over de rit. Is ook bekend terrein. Kapot zitten. Ook al niets nieuws. Ik las het al ergens: Renners zijn quasie vetloos. Niet weg te cijferen voordeel tijdens een beklimming. En als je met een fiets weet om te gaan zijn alle ingredienten aanwezig om met plezier l'Alp op te rijden. Zou dit jaar nog gaan als ik jou was.

[luukie]

[/quote]


ik heb bv nog nooit een wielrenner kotsend van de fiets af zien stappen omdat hij zo kapot was. en bij atletiekwedstrijden kom je ze regelmatig tegen. en dat is vast niet omdat ze geen zware benen hebben;) (zeg niet dat dit gezond is hoor).


[/quote]


het is mij wel eens gelukt hoor.
Kwam vooral omdat ik niet wist dat we een zware training zouden doen, en daarvoor flink bruin brood had gegeten

[frankvanboven]

Mijn maatje moest vroeger elk ritje kotsen. Hij was altijd blij als het er weer uit was

Wat ik zo hoor (ben zelf geen loper) wordt het lopen altijd op een hogere intensiteit gedaan dan het fietsen.

Vaak wordt de opmerking geplaatst dat je met lopen minder tijd kwijt bent. Als ik mijn meissie zie lopen en hoor met wat voor een hartslag dan heb ik zo iets van: probeer die intensiteit eens met fietsen. Dan ben je ook met 30 of 45min weer binnen!

[kikkie]

kotsen tijdens het fietsen is niet zo heel moeilijk hoor, tis alleen wat moeilijker om diep te gaan op de fiets, als je dat door krijgt kom je jezelf vanzelf een keer tegen.

[alpdhuez53:15]

Ik ben praktisch kotsend over de finish gekomen bij de Marmotte. Ik kwam over de finish, drukte m'n fiets in iemand z'n handen, sprong over het hek om naar de berm te holllen en precies midden op de weg hield ik het niet meer. In mij geval kwam het doordat mijn maag een halve liter koud water niet zo fijn vond.

Tijdens m'n eerste fietschallenge ben ik na twee uur ook gaan lopen kotsen omdat ik boven m'n macht fietste. Heb ik ook een keer tijdens een wedstrijg gehad. Als je wilt kun je dus best gaan lopen kosten door het fietsen.