Vandaag gefietst in 2012
h
Laatst gewijzigd door dixy100 op 09 jul 2012 21:23, 1 keer totaal gewijzigd.
- Le Grimpeur
- Forum-lid
- Berichten: 2623
- Lid geworden op: 24 nov 2009 14:37
In de Bouches-du-Rhône
Vandaag maar eens koers gezet richting:

De zon had vanmorgen, net als onze gastvrouw hier, vrijaf. Maar volgens Météo France zou dat, met de zon bedoel ik, helemaal goed gaan komen. Het voelde benauwd en 'plakkerig warm' aan op de fiets. M'n zus zou zeggen 'Ik denk dat er onweer komt'. Via delen van de fietsroute Forcalquier-Cavaillon kwam ik in laatstgenoemd stadje aan. 't Is altijd, ook op zondagmorgen, een 'gewriemel' om er door te geraken. Er was weer een chantier (werkzaamheden) vanwege werk aan de weg en de automobilisten hebben ook hier, zelfs op zondagmorgen, altijd haast. Maar goed, ik kwam zonder al te veel problemen bij de brug over de Durance en na de fietsbrug over de spoorlijn en de nog niet erg drukke A7 reed ik het departement Bouches-du-Rhône (13) binnen. Meteen bij de eerstvolgende rotonde kon ik de richting van het Parc Naturel Régional des Alpilles nemen. Even een stukje klimmen en ik was al bij de rotonde met het dominante en het landschap ontsierende witte complex van de calciumcarbonaatfabriek van Omya. Die fabriek staat daar waarschijnlijk vanwege het hier volop voorhanden zijn van de grondstof voor hun producten.
De calciumcarbonaatfrabriek van Omya in Orgon:

Ik ben hier niet verder de Alpilles in gegaan, maar over de voormalige N7 Orgon binnen gereden. Het traject door dit deel van Orgon is weinig interessant, een soort vergane glorie uit de tijd dat de N7 nog een belangrijke verkeersader was. Net voor het verlaten van Orgon heb ik het hobbelige en parallel aan de spoorlijn lopende weggetje richting Senas genomen. Je kunt dan een stukje verder de D569 naar Eyguières pakken. Een groepje gesoigneerde Franse racefietsers passeerde mij en groette vriendelijk. De D569 begint al vrij snel te klimmen, waardoor je een goed zicht krijgt op het oostelijke deel van de Alpilles. De zon begon er ondertussen ook steeds beter door te komen.
Langs de D569 door de oostelijke Alpilles:

In Eyguières word je via een soort 'mini-binnenring' om het centrum geleid. Maar als je, zoals ik, de kant van Lamanon of van Salon-de-Provence op wilt, kun je eigenlijk net zo goed de borden Centre Ville volgen, want je komt uiteindelijk toch op hetzelfde punt uit. Net buiten het stadje ben ik richting Lamanon gereden. Eerst rijd je tussen links en rechts van de weg gelegen olijfboomgaarden en net voor Lamanon kom je in dennenbosjes terecht. En overal hoor je het (oorverdovende) 'gekras' van de cigales.
...overal hoor je het 'gekras' van de cigales:

In het rustige Lamanon ontwaar ik nog een voor de eventuele liefhebbers te koop staand optrekje.
Voor de liefhebbers te koop in Lamanon:

Na Lamanon kies ik de richting van Alleins. Hier ontvouwt zich een fraai uitzicht op de Petit Luberon en als ik wat verder ben, is ook de Grand Luberon met de zendmast op de Mourre Nègre duidelijk te herkennen. Het is inmiddels, zoals mijn broer en zus zouden zeggen, 'bofkontenweer' geworden: veel zon, blauwe luchten, een paar wolkjes en aangename temperaturen. Van het benauwde en drukkende weer merk ik niets meer. Voordat de klim vanuit Alleins gaat beginnen, peuzel ik nog even twee bananen op. In Alleins begint de mooie en leuke klim naar het plateau waarover je naar Salon-de-Provence en/of Pélisanne kunt. Het is een weg met veel elkaar snel opvolgende bochten in een half-open landschap. Hierdoor krijg je een steeds beter zicht op het fraai gelegen Alleins, het Luberon-gebergte en de verdere omgeving. 't Is weer genieten geblazen! Vanaf het plateau daal ik via Aurons richting Pélisanne. Bij het binnenrijden van Aurons valt mijn oog op dit bord, waar (vrij vertaald) de volgende wijsheid te lezen valt:
'De kwaliteit van leven is ten eerste de kwaliteit van de plek waar men woont':

In Pélisanne is een brocante (een soort van rommelmarkt) en is een deel van het centrum afgezet. Ik heb ook moeite om het verbindingsweggetje naar de D22 te vinden, dus ben ik maar buitenom richting Lambesc gefietst en heb zo het begin van de D22 opgezocht. Aan het begin van de D22 heb ik in de schaduw het nodige gegeten en zag ik al dat die D22 drukker was dan ik verwachtte. Gelukkig werd het wat hogerop in de klim wel rustiger en kon ik, genietend van het landschap, mijn weg naar Vernègues zoeken. Daar boven op het open plateau heb je een fraai uitzicht over de omgeving, met in de verte o.a. het Montagne Ste. Victoire bij Aix-en Provence.
Het kerkje in Vernègues:

Na Vernègues volgt de afdaling naar Cazan. Onderweg rijd je dan nog onder het eveneens het landschap ontsierende viaduct van de TGV door (er raasde wel net een trein met twee treinstellen over, maar om dat te kunnen fotograferen moet je mazzel hebben en niet eerst je camera uit het zakje van je racebroek moeten peuteren). Vanuit Cazan ben ik nog via een omweggetje over Charleval naar Mallemort gereden. Na Charleval rijd je over de D23 eerst een heel stuk in de schaduw van de aan de zuidzijde van de weg staande platanen. En net buiten Mallemort kom in ik weer in de Vaucluse (84) en volgt nog het laatste stuk van de rit over de redelijk drukke, maar wel voor het grootste deel van fietsstroken voorziene D973 naar Cheval Blanc. In Cheval Blanc gaat het dan bij het stoplicht rechtsaf richting Les Taillades en Robion terug naar Maubec. Ondanks het ontbreken van recente kilometers en conditie (zie vorige verslagje), verliep de tocht voorspoedig en stond eer een tevreden stellende eindstand op m'n Cateye Strada:

Vandaag maar eens koers gezet richting:

De zon had vanmorgen, net als onze gastvrouw hier, vrijaf. Maar volgens Météo France zou dat, met de zon bedoel ik, helemaal goed gaan komen. Het voelde benauwd en 'plakkerig warm' aan op de fiets. M'n zus zou zeggen 'Ik denk dat er onweer komt'. Via delen van de fietsroute Forcalquier-Cavaillon kwam ik in laatstgenoemd stadje aan. 't Is altijd, ook op zondagmorgen, een 'gewriemel' om er door te geraken. Er was weer een chantier (werkzaamheden) vanwege werk aan de weg en de automobilisten hebben ook hier, zelfs op zondagmorgen, altijd haast. Maar goed, ik kwam zonder al te veel problemen bij de brug over de Durance en na de fietsbrug over de spoorlijn en de nog niet erg drukke A7 reed ik het departement Bouches-du-Rhône (13) binnen. Meteen bij de eerstvolgende rotonde kon ik de richting van het Parc Naturel Régional des Alpilles nemen. Even een stukje klimmen en ik was al bij de rotonde met het dominante en het landschap ontsierende witte complex van de calciumcarbonaatfabriek van Omya. Die fabriek staat daar waarschijnlijk vanwege het hier volop voorhanden zijn van de grondstof voor hun producten.
De calciumcarbonaatfrabriek van Omya in Orgon:

Ik ben hier niet verder de Alpilles in gegaan, maar over de voormalige N7 Orgon binnen gereden. Het traject door dit deel van Orgon is weinig interessant, een soort vergane glorie uit de tijd dat de N7 nog een belangrijke verkeersader was. Net voor het verlaten van Orgon heb ik het hobbelige en parallel aan de spoorlijn lopende weggetje richting Senas genomen. Je kunt dan een stukje verder de D569 naar Eyguières pakken. Een groepje gesoigneerde Franse racefietsers passeerde mij en groette vriendelijk. De D569 begint al vrij snel te klimmen, waardoor je een goed zicht krijgt op het oostelijke deel van de Alpilles. De zon begon er ondertussen ook steeds beter door te komen.
Langs de D569 door de oostelijke Alpilles:

In Eyguières word je via een soort 'mini-binnenring' om het centrum geleid. Maar als je, zoals ik, de kant van Lamanon of van Salon-de-Provence op wilt, kun je eigenlijk net zo goed de borden Centre Ville volgen, want je komt uiteindelijk toch op hetzelfde punt uit. Net buiten het stadje ben ik richting Lamanon gereden. Eerst rijd je tussen links en rechts van de weg gelegen olijfboomgaarden en net voor Lamanon kom je in dennenbosjes terecht. En overal hoor je het (oorverdovende) 'gekras' van de cigales.
...overal hoor je het 'gekras' van de cigales:

In het rustige Lamanon ontwaar ik nog een voor de eventuele liefhebbers te koop staand optrekje.
Voor de liefhebbers te koop in Lamanon:

Na Lamanon kies ik de richting van Alleins. Hier ontvouwt zich een fraai uitzicht op de Petit Luberon en als ik wat verder ben, is ook de Grand Luberon met de zendmast op de Mourre Nègre duidelijk te herkennen. Het is inmiddels, zoals mijn broer en zus zouden zeggen, 'bofkontenweer' geworden: veel zon, blauwe luchten, een paar wolkjes en aangename temperaturen. Van het benauwde en drukkende weer merk ik niets meer. Voordat de klim vanuit Alleins gaat beginnen, peuzel ik nog even twee bananen op. In Alleins begint de mooie en leuke klim naar het plateau waarover je naar Salon-de-Provence en/of Pélisanne kunt. Het is een weg met veel elkaar snel opvolgende bochten in een half-open landschap. Hierdoor krijg je een steeds beter zicht op het fraai gelegen Alleins, het Luberon-gebergte en de verdere omgeving. 't Is weer genieten geblazen! Vanaf het plateau daal ik via Aurons richting Pélisanne. Bij het binnenrijden van Aurons valt mijn oog op dit bord, waar (vrij vertaald) de volgende wijsheid te lezen valt:
'De kwaliteit van leven is ten eerste de kwaliteit van de plek waar men woont':

In Pélisanne is een brocante (een soort van rommelmarkt) en is een deel van het centrum afgezet. Ik heb ook moeite om het verbindingsweggetje naar de D22 te vinden, dus ben ik maar buitenom richting Lambesc gefietst en heb zo het begin van de D22 opgezocht. Aan het begin van de D22 heb ik in de schaduw het nodige gegeten en zag ik al dat die D22 drukker was dan ik verwachtte. Gelukkig werd het wat hogerop in de klim wel rustiger en kon ik, genietend van het landschap, mijn weg naar Vernègues zoeken. Daar boven op het open plateau heb je een fraai uitzicht over de omgeving, met in de verte o.a. het Montagne Ste. Victoire bij Aix-en Provence.
Het kerkje in Vernègues:

Na Vernègues volgt de afdaling naar Cazan. Onderweg rijd je dan nog onder het eveneens het landschap ontsierende viaduct van de TGV door (er raasde wel net een trein met twee treinstellen over, maar om dat te kunnen fotograferen moet je mazzel hebben en niet eerst je camera uit het zakje van je racebroek moeten peuteren). Vanuit Cazan ben ik nog via een omweggetje over Charleval naar Mallemort gereden. Na Charleval rijd je over de D23 eerst een heel stuk in de schaduw van de aan de zuidzijde van de weg staande platanen. En net buiten Mallemort kom in ik weer in de Vaucluse (84) en volgt nog het laatste stuk van de rit over de redelijk drukke, maar wel voor het grootste deel van fietsstroken voorziene D973 naar Cheval Blanc. In Cheval Blanc gaat het dan bij het stoplicht rechtsaf richting Les Taillades en Robion terug naar Maubec. Ondanks het ontbreken van recente kilometers en conditie (zie vorige verslagje), verliep de tocht voorspoedig en stond eer een tevreden stellende eindstand op m'n Cateye Strada:

Laatst gewijzigd door Le Grimpeur op 09 jul 2012 18:28, 2 keer totaal gewijzigd.
60 x Ventoux
- fredmtb-sport
- Forum-lid
- Berichten: 1823
- Lid geworden op: 11 jul 2009 14:16
- Locatie: Soest
- Contact
Yes, het is me weer gelukt om een natte dag uit te kiezen voor een MTB marathon. Na Willingen (3 weken terug) en Malmedy (2 weken terug) in de bagger, vandaag de z.g. Erbeskopf in het Duitse Thalfang.
Rit(je) over 116 km / 2.700 hm die begon in de stromende regen en dan mag je met 150 man op pad de bagger in. Gelukkig stopte de regen op bepaald moment en waren het een paar buien, maar voor het parcours maakte het niet veel uit: VIES !!!!
Uiteindelijk 93 man/vrouw over de finish en zelf P24 overall en P1 bij de bejaarden (6:16u op pad geweest) wat goed is voor 100 euro. Precies goed om de Vivaro weer vol te gooien met diesel.....
Maar is en blijft een leuke sport, maar een droge marathon en 20 graden lijkt me ook leuk.


Rit(je) over 116 km / 2.700 hm die begon in de stromende regen en dan mag je met 150 man op pad de bagger in. Gelukkig stopte de regen op bepaald moment en waren het een paar buien, maar voor het parcours maakte het niet veel uit: VIES !!!!
Uiteindelijk 93 man/vrouw over de finish en zelf P24 overall en P1 bij de bejaarden (6:16u op pad geweest) wat goed is voor 100 euro. Precies goed om de Vivaro weer vol te gooien met diesel.....
Maar is en blijft een leuke sport, maar een droge marathon en 20 graden lijkt me ook leuk.


Met grote groepen tegenwoordig wielrennen op de openbare weg?
Zou verboden moeten worden..........
Zou verboden moeten worden..........
Goed gedaan Fredje. Dat wordt weer poetsen!!
Mooi verslag weer van legrimpeur. Thnx!
Dit deel (Onder Avignon) ken ik wat minder goed. Maar eens in een voorjaarsvakantie doen
Dit deel (Onder Avignon) ken ik wat minder goed. Maar eens in een voorjaarsvakantie doen
Vandaag na de veregende dag van gisteren weer op de fiets gestapt met mijn zoon. Er stond voor Limburgse begrippen best wat wind uit het West /Zuid-Westen. De eerste 5 km was het een beetje warm worden voordat we als eerste de dikkebuiks weg deden. De klim is niet meer verrassend aangezien we nu weten wanneer het rottige deel komt.
De afdaling naar de voet van de Fromberg nadien is volgens mij een van de leukste , mede omdat het overzicht zo goed is dus er zijn ook leuke snelheden te behalen. Op de Keutenberg is het altijd zwaar voor mij , maar dat zal voor meer mensen gelden neem ik aan. Het is voor mij in ieder geval niet even Opknallen zoals sommige kunnen.
Na de Keutenberg is het eigenlijk afdalen naar Valkenburg met wat draaien en kerenvoordat je in het Centrum bent . Ondanks de zomer viel het met de drukte mee op route 3 van de Amstel Gold Race. De Cauberg is inmiddels versierd met vlaggen voor de WK wielrennen , en bovenop de Cauberg zijn herstelwerkzaamheden bezig aan de weg. Dus afdalen naar Berg , dan weer omhoog en dan naar Maastricht afdalen met wind tegen. In Maastricht was nog een ontbrekend bordje van de route maar gelukkig weten we de weg , anders is het echt zoeken...
. Na de klim net na Maastricht ( moet de naam nog eens zoeken ) de Bemelerberg welke soepel loopt tot het terras bovenop. Mijn zoon zijn pootjes werden best wel moe
, gelukkig voor mij aangezien hij me steeds de baas is geweest als het omhoog ging de afgelopen week.
Na nog wat heen en weer gereden te hebben richting Cadier en Keer , Mheer zo naar Reijmerstok .... Al met al toch weer 70 km met een 800 Hm. Morgen waarschijnlijk weer , kijken welke kant we dan gaan verkennen.
De afdaling naar de voet van de Fromberg nadien is volgens mij een van de leukste , mede omdat het overzicht zo goed is dus er zijn ook leuke snelheden te behalen. Op de Keutenberg is het altijd zwaar voor mij , maar dat zal voor meer mensen gelden neem ik aan. Het is voor mij in ieder geval niet even Opknallen zoals sommige kunnen.
Na de Keutenberg is het eigenlijk afdalen naar Valkenburg met wat draaien en kerenvoordat je in het Centrum bent . Ondanks de zomer viel het met de drukte mee op route 3 van de Amstel Gold Race. De Cauberg is inmiddels versierd met vlaggen voor de WK wielrennen , en bovenop de Cauberg zijn herstelwerkzaamheden bezig aan de weg. Dus afdalen naar Berg , dan weer omhoog en dan naar Maastricht afdalen met wind tegen. In Maastricht was nog een ontbrekend bordje van de route maar gelukkig weten we de weg , anders is het echt zoeken...
Na nog wat heen en weer gereden te hebben richting Cadier en Keer , Mheer zo naar Reijmerstok .... Al met al toch weer 70 km met een 800 Hm. Morgen waarschijnlijk weer , kijken welke kant we dan gaan verkennen.
Laatst gewijzigd door rene op 09 jul 2012 22:33, 2 keer totaal gewijzigd.
Life is too short for not riding tubulars..euhhh tubeless 
Maar het bochtje naar rechts wel op tijd schakelenrene schreef:De afdaling naar de voet van de Fromberg nadien is volgens mij een van de leukste ,
Mooi verhaal verder en fietsen met kids is echt geweldig.
Zelf gewoon woon werk gedaan en die wind die blijft maar zeuren en echt zomer kan ik het ook niet noemen
Gelukkig rij ik met een compact ( 50/34 en 12/25 ) en de Fromberg neem ik op buitenblad tot de haakse bocht naar rechts , dus veel schakelen is niet nodig dan. Inderdaad is fietsen met mijn zoon het leukste wat er is , alleen is hij door mij bijna niet bij te houden als het bergop gaat. Camerig, 3-Landenpunt vanuit Gemenich , Eyserbosweg .... helaas voor mij maar ik bungel erachter aan op ca 50-100 mtr tot ik mijn ritme gevonden heb. En hij is nu 14Gastheerg schreef: Maar het bochtje naar rechts wel op tijd schakelen![]()
Mooi verhaal verder en fietsen met kids is echt geweldig.
Zelf gewoon woon werk gedaan en die wind die blijft maar zeuren en echt zomer kan ik het ook niet noemen
Zal later deze avond eens een foto plaatsen.
Life is too short for not riding tubulars..euhhh tubeless 
Toen ik zo oud was fietste ik m'n vader er op kort en steil ook uit terwijl die probleemloos een dag op een racefiets ging zitten.rene schreef:Gastheerg schreef: En hij is nu 14
Gelukkig is m'n dochter niet zo fanatiek en op hellingen als Koppenberg en Muur komt me dat goed uit
Maar laten we er vooral van genieten. Zelf een stoere toch fietsen is leuk maar met je kind een kwart van een stoere tocht is nog veel leuker.
-
DeletedUser01
- Forum-lid
- Berichten: 3500
- Lid geworden op: 30 nov 2008 14:11
Vanavond een klein stukje uitfietsen met een héél kleine hindernis...


Genieten doe ik zeker , dubbel en dwars elke keer dat ik met hem fiets ! Dat maakt het fietsen stukken leuker , zeker nu er meer kilometers gemaakt worden en hij ook tochten van 100+ mee gaat als zijn school het toelaat. Nog even 2 foto's van de escapades.... Bovenop Camerig en de andere op 3-Landenpunt.Gastheerg schreef:Gelukkig is m'n dochter niet zo fanatiek en op hellingen als Koppenberg en Muur komt me dat goed uit![]()
Maar laten we er vooral van genieten. Zelf een stoere toch fietsen is leuk maar met je kind een kwart van een stoere tocht is nog veel leuker.
p.s. zijn Batavus ex- B.Leukemans - Vacansoleil ploeg - bevalt zeer goed en rijdt heerlijk volgens mijn zoon.


Life is too short for not riding tubulars..euhhh tubeless 
-
DeletedUser01
- Forum-lid
- Berichten: 3500
- Lid geworden op: 30 nov 2008 14:11
Met je kinderen dezelfde sport beoefenen is geweldig.
Mooie foto's en mooie fiets!
Mooie foto's en mooie fiets!