Fiets.nl

ik zeg sigarenzaak...

het verschilt natuurlijk per renner (aard, omgeving) of ze na hun topsportcarriere direct in een andere (of eigen sector) werk vinden.
ik werk in het theater, maar spreek ook geregeld mensen uit de danssector. Daar is een fonds waar werkgevers ( en volgens mij ook -nemers) geld in een scholingsfonds storten, waardoor dansers na hun actieve carriere zich kunnen omscholen. Ik hoop dat daar ook loopbaancoaches aan verbonden zijn, want dat is volgens mij het belangrijkst (sluit me aan bij ItalianJob).
Dat wielrenners genoeg geld hebben vind ik niet zo'n sterk argument, want geluk is m.i. maar ten dele afhankelijk van de centjes.

volgens mij hebben we al een fonds voor mensen met psychisch klachten: het ziekenfonds. En voor mensen zonder werk het UWV. De echt trieste gevallen kunnen altijd nog bij Tour du Jour terecht

Ernie C. schreef:volgens mij hebben we al een fonds voor mensen met psychisch klachten: het ziekenfonds. En voor mensen zonder werk het UWV. De echt trieste gevallen kunnen altijd nog bij Tour du Jour terecht

Ja en igv Bram de Groot dus ook bij Mart Smeets.

btw gaat het zwarte gat niet om inkomen of geld bij hulp (ziektekostenverzekering) maar om mensen die niet meer weten wat ze met hun leven aan moeten (doel) denk ik

Ik denk dat het zwarte gat , vooral de eerste maanden bij topsporters heel groot kan zijn. Het ontwennen van dagelijkse trainingen, de competitie, de stress, het ontbreken van de prestatiedrang, het doet wschlk wat met je lichaam.
Telkens als ik naar een bepaald doel gewerkt heb , meestal bepaalde bergritten rijen, e.d. waarna ik er steevast de riem afleg, heb ik achteraf last van mij slecht voelen, je mist wat , je lichaam roept om beweging, je loopt er kregelig bij. Kun je je voorstellen wat dit bij een topsporter teweeg kan brengen.

fiedoo schreef:Ik denk dat het zwarte gat , vooral de eerste maanden bij topsporters heel groot kan zijn. Het ontwennen van dagelijkse trainingen, de competitie, de stress, het ontbreken van de prestatiedrang, het doet wschlk wat met je lichaam.
Telkens als ik naar een bepaald doel gewerkt heb , meestal bepaalde bergritten rijen, e.d. waarna ik er steevast de riem afleg, heb ik achteraf last van mij slecht voelen, je mist wat , je lichaam roept om beweging, je loopt er kregelig bij. Kun je je voorstellen wat dit bij een topsporter teweeg kan brengen.

Daarom moeten wielrenners ook aftrainen nadat ze gestopt zijn met wedstrijden rijden. Sommige wel meer dan een jaar lang. Als je de fiets niet meer aanraakt na je laatste wedstrijd (zoals het geval Bram de Groot, die dat ook vertelde bij Mart Smeets) dan krijg je idd volgens mij eerder last van het zwarte gat en de nodige fysieke problemen.

Mooiste voorbeeld van zelfredzaamheid vind ik nog altijd Berry van Aerle. Europees Kampioen met Nederland met PSV vele successen gehad en die ging gewoon postbezorgen.

Enerzijds zouden topsporters in mijn ogen niet meer steun aanspraak moeten maken dan andere mensen die noodgedwongen moeten stoppen met werken. Maar het is natuurlijk wel zo dat, als je je hele leven alleen maar hebt gefietst, je maar over weinig kennis en ervaring beschikt die ook nuttig is in de 'echte' wereld... Maar een (top)sportcarrière combineren met studies kàn dus wel - al is het niet iedereen gegeven.
Anderzijds speelt ook hier het Mattheus-effect: renners (of andere topsporters) die succesvol waren komen daarna sowieso veel makkelijker aan de bak - terwijl ze het financieel net veel minder nodig hebben dan een anonieme broodcoureur, die uiteindelijk wel even veel heeft moeten investeren in zijn sportcarrière...