Adrie van der Poel reed vroeger ook ongelooflijk veel km's (is ook overtraind geweest). Reed volgens eigen zeggen vaak meer dan 300 km per dag.
Vriend van me is zich aan het voorbereiden voor het komende MTB seizoen bij de elite. Zijn voorbereiding lag grotendeels op de weg (km's maken) en kracht (fitness) en verschuift nu stilaan meer naar snelheid en explosiviteit (interval). Hij rekent niet in kilometers maar in uren gefietst. In december reed hij zo'n 20-24 uur gemiddeld per week.
km. per jaar
Quoten: Origineel geplaatst door ludo op 26 Januari 2006
Een kanttekening: Hoe meer km je draait in je jeugdreeksen des te meer zal je moeten trainen in je (profjaren).Het lichaam reageert elk jaar minder en minder op je duurtrainingen of je moet je km ( duurtijd ) elk jaar progresief opvoeren.Dat is volgens mij ook de reden dat de meeste profs zoveel duur ( tijd)nodig hebben om hun basis te leggen. Ik ken een nieuweling die nu aan zijn tweede jaar begint en reeds 600km per week draait in de voorbereiding, vindt ik niet normaal, wat blijft er over voor lichaamsontwikkeling en wat gaat hij moeten trainen bij de beloftes.Echt ik vind de wielersport nog jaren achter lopen ( opgebied van trainen) tegenover andere sporten.Hun motto ! draai maar km dan komt het wel goed.
Ludo, hier moet ik je toch wel tegenspreken.
De meeste jonge wielrenners (en eigenlijk ook de meeste profs) trainen gewoon nog té weinig en komen met te weinig basis aan de start van het wielerseizoen. Hierboven worden natuurlijk de tot de verbeelding sprekende cijfers van gedegen profs gepost, maar als je ziet dat er profs zijn die niet eens aan 30.000km per jaar komen... Ik ken ook profs die ronduit lui zijn, eenmaal het seizoen op gang wel stilaan resultaten halen (hoe is soms iets anders), maar slechts een fractie uit hun carrière halen van wat er in zit.
De tijden en trainingsvisies zijn in de laatste decennia ook veranderd. Ik vroeg m'n ploegleider eens hoeveel hij trainde eind de jaren '70 - begin de jaren '80. Antwoord was dat hij zo'n 4 weken voor het seizoen z'n fiets begon te nemen en met 1500 à 2000km aan de eerste wedstrijd kwam, en wedstrijd na wedstrijd in vorm geraakte. Tegen mei had ie dan al een behoorlijke conditie en reed ie de Giro d'Italia uit.Niet eens 2000km dus... een groot verschil met ik die vorig jaar in mijn eerste serieuze competitiejaar als amateur met 8 à 9000km aan de start kwam van mijn eerste koers.De kentering is er begin de jaren '90 gekomen toen een renner als Giorgio Furlan met 15.000km in de benen met ontstellend gemak de Tirreno-Adriatico en Milaan-SanRemo (1994) won. Veel renners zijn het belang van een brede basis beginnen inzien, en iemand als Zabel heeft steevast een winter van 15k in de wielen als hij naar de Primavera afzakt.
Te weinig renners zien nu nog steeds het belang van een uitgebouwde aërobe capaciteit in. Een groot trainingsvolume (veel km's/uren) kan geen kwaad, zolang je oog hebt voor je zones, nl. extensief blijft (groot volume én hoge intensiteit combineren zorgt sneller voor problemen; niet aan te raden). En let ook op de tekenen van je lichaam en zorg voor voldoende rust. Dan kan er niets mis gaan. Dit alles indien er natuurlijk tijd is om zoveel te trainen, met de bijhorende rust. Als een renner (jeugd of prof) dus 20u/week aankan is daar hoegenaamd geen probleem mee; zijn er signalen dat dit te veel is, dan moet ie het met minder stellen. Door vele uren door te brengen in de extensieve zone ga je deze meer en meer ontwikkelen, je basis vergroten, en daar teer je een volledig seizoen op. Je zal in koers dan ook vlugger in je lage duurzones vallen: een vriend van me reed als junior (let wel: internationale topper, dus niet voor alle juniors!) gemiddeld 700km/week, wedstrijden inbegrepen, en won de juniorversie van de Ronde van Vlaanderen zonder ook maar 1 moment boven overslagpols te gaan.De vraag is immers, wat is gezonder: een renner die zijn seizoen rijdt op een hele brede basis en hierdoor goed recupereert en de opeenvolging van wedstrijden goed doorstaat? Of een renner met minder kilometers die het van z'n talent moet hebben en midden in het seizoen rust moet inlassen?Door mijn basis en recuperatievermogen (in combinatie met wat talent, bv. VO2max ed.) reed ik vorige zomer eenvoudig door een rittenkoersje heen, daar waar ik mannen zag naar huis gereden worden (buiten tijd of opgave!) die het jaar tevoren nog prof waren of dit jaar prof geworden zijn.Ik zie dan ook veel te vaak renners die er op 1 of meerdere momneten van het koersseizoen compleet door zitten, "tot op het tandvlees", zoals we hier zeggen. Een van de Belgische crossers die dit weekend naar het WK gaat gaf me al te kennen dat hij stikkapot zit van de voorbij crosswinter.
De redenering dat je in hogere categorieën echt veel meer moet trainen dan in lagere (jeugd)reeksen gaat niet op. Het is niet zo dat een belofte het dubbele trainingsvolume van een junior of nieuweling moet afleggen. Beiden hebben behoefte aan een degelijke training, alleen is het lichaam van de 22-jarige renner volwassener en verder ontwikkeld, wat tot betere resultaten moet leiden.Daarnaast is het de ervaring van mijn trainer gebleken dat het verdomd lastig is een belofte (die al 5 jaar koerst) wijs te maken dat hij trainingsweekjes van 20u moet draaien als hij al jaren gewoon is de luiaard aan 10 of 12u/week uit te hangen. Mentaal is dit heel zwaar en zal vaak niet lukken; de reden waarom een pak jeugdtalenten bij de profs niet kunnen doorbreken.
Bemerk dat in dit alles ook het dopingverhaal om de hoek komt kijken. Mijn mechanieker hekelt vaak dat er nog generatie renners zijn die denken "dat conditie uit een glazen potje komt en niet uit degelijke training". Het zijn zijn woorden, maar ik vind ze vaak herkenbaar (herinner je de gevallen-Berden en Meirhaeghe, die in de fout gingen op een moment dat hun lichaam het koers/prestatieritme niet meer aankon).
Het belangrijkste van degelijk en regelmatig trainen vind ik nog het lange termijn perspectief, niet in alleen binnen 1 seizoen, maar gespreid over een ganse carrière. Het is voor getalenteerde renners best mogelijk dezelfde toppen te scheren met minder training, maar het gevaar van een voortijdige burnout dreigt wel.Ik geef het je op een blaadje dat Boonen die traint volgens het systeem van de Leuvense inspanningsfysioloog Hespel een minder lange carrière beschoren zal zijn als gekende voorbeelden van renners die echt veel trainen, met name Zabel en Ekimov. Een kortere en intensievere opbouw naar een topprestatie si veel belastender voor het lichaam (vaak soms halve roofbouw) dan een onderbouwde trainingsaanpak.
Groot verschil, als je ziet dat Zabel de laatste Parijs-Tours nog won, om daarna het Zesdaagse circuit nog eens in te duiken!
Lees ook wat ik hier schreef ivm het trainingsvolume van een junior:http://weightweenies.starbike.com/phpBB ... 87&start=0
Een kanttekening: Hoe meer km je draait in je jeugdreeksen des te meer zal je moeten trainen in je (profjaren).Het lichaam reageert elk jaar minder en minder op je duurtrainingen of je moet je km ( duurtijd ) elk jaar progresief opvoeren.Dat is volgens mij ook de reden dat de meeste profs zoveel duur ( tijd)nodig hebben om hun basis te leggen. Ik ken een nieuweling die nu aan zijn tweede jaar begint en reeds 600km per week draait in de voorbereiding, vindt ik niet normaal, wat blijft er over voor lichaamsontwikkeling en wat gaat hij moeten trainen bij de beloftes.Echt ik vind de wielersport nog jaren achter lopen ( opgebied van trainen) tegenover andere sporten.Hun motto ! draai maar km dan komt het wel goed.
Ludo, hier moet ik je toch wel tegenspreken.
De meeste jonge wielrenners (en eigenlijk ook de meeste profs) trainen gewoon nog té weinig en komen met te weinig basis aan de start van het wielerseizoen. Hierboven worden natuurlijk de tot de verbeelding sprekende cijfers van gedegen profs gepost, maar als je ziet dat er profs zijn die niet eens aan 30.000km per jaar komen... Ik ken ook profs die ronduit lui zijn, eenmaal het seizoen op gang wel stilaan resultaten halen (hoe is soms iets anders), maar slechts een fractie uit hun carrière halen van wat er in zit.
De tijden en trainingsvisies zijn in de laatste decennia ook veranderd. Ik vroeg m'n ploegleider eens hoeveel hij trainde eind de jaren '70 - begin de jaren '80. Antwoord was dat hij zo'n 4 weken voor het seizoen z'n fiets begon te nemen en met 1500 à 2000km aan de eerste wedstrijd kwam, en wedstrijd na wedstrijd in vorm geraakte. Tegen mei had ie dan al een behoorlijke conditie en reed ie de Giro d'Italia uit.Niet eens 2000km dus... een groot verschil met ik die vorig jaar in mijn eerste serieuze competitiejaar als amateur met 8 à 9000km aan de start kwam van mijn eerste koers.De kentering is er begin de jaren '90 gekomen toen een renner als Giorgio Furlan met 15.000km in de benen met ontstellend gemak de Tirreno-Adriatico en Milaan-SanRemo (1994) won. Veel renners zijn het belang van een brede basis beginnen inzien, en iemand als Zabel heeft steevast een winter van 15k in de wielen als hij naar de Primavera afzakt.
Te weinig renners zien nu nog steeds het belang van een uitgebouwde aërobe capaciteit in. Een groot trainingsvolume (veel km's/uren) kan geen kwaad, zolang je oog hebt voor je zones, nl. extensief blijft (groot volume én hoge intensiteit combineren zorgt sneller voor problemen; niet aan te raden). En let ook op de tekenen van je lichaam en zorg voor voldoende rust. Dan kan er niets mis gaan. Dit alles indien er natuurlijk tijd is om zoveel te trainen, met de bijhorende rust. Als een renner (jeugd of prof) dus 20u/week aankan is daar hoegenaamd geen probleem mee; zijn er signalen dat dit te veel is, dan moet ie het met minder stellen. Door vele uren door te brengen in de extensieve zone ga je deze meer en meer ontwikkelen, je basis vergroten, en daar teer je een volledig seizoen op. Je zal in koers dan ook vlugger in je lage duurzones vallen: een vriend van me reed als junior (let wel: internationale topper, dus niet voor alle juniors!) gemiddeld 700km/week, wedstrijden inbegrepen, en won de juniorversie van de Ronde van Vlaanderen zonder ook maar 1 moment boven overslagpols te gaan.De vraag is immers, wat is gezonder: een renner die zijn seizoen rijdt op een hele brede basis en hierdoor goed recupereert en de opeenvolging van wedstrijden goed doorstaat? Of een renner met minder kilometers die het van z'n talent moet hebben en midden in het seizoen rust moet inlassen?Door mijn basis en recuperatievermogen (in combinatie met wat talent, bv. VO2max ed.) reed ik vorige zomer eenvoudig door een rittenkoersje heen, daar waar ik mannen zag naar huis gereden worden (buiten tijd of opgave!) die het jaar tevoren nog prof waren of dit jaar prof geworden zijn.Ik zie dan ook veel te vaak renners die er op 1 of meerdere momneten van het koersseizoen compleet door zitten, "tot op het tandvlees", zoals we hier zeggen. Een van de Belgische crossers die dit weekend naar het WK gaat gaf me al te kennen dat hij stikkapot zit van de voorbij crosswinter.
De redenering dat je in hogere categorieën echt veel meer moet trainen dan in lagere (jeugd)reeksen gaat niet op. Het is niet zo dat een belofte het dubbele trainingsvolume van een junior of nieuweling moet afleggen. Beiden hebben behoefte aan een degelijke training, alleen is het lichaam van de 22-jarige renner volwassener en verder ontwikkeld, wat tot betere resultaten moet leiden.Daarnaast is het de ervaring van mijn trainer gebleken dat het verdomd lastig is een belofte (die al 5 jaar koerst) wijs te maken dat hij trainingsweekjes van 20u moet draaien als hij al jaren gewoon is de luiaard aan 10 of 12u/week uit te hangen. Mentaal is dit heel zwaar en zal vaak niet lukken; de reden waarom een pak jeugdtalenten bij de profs niet kunnen doorbreken.
Bemerk dat in dit alles ook het dopingverhaal om de hoek komt kijken. Mijn mechanieker hekelt vaak dat er nog generatie renners zijn die denken "dat conditie uit een glazen potje komt en niet uit degelijke training". Het zijn zijn woorden, maar ik vind ze vaak herkenbaar (herinner je de gevallen-Berden en Meirhaeghe, die in de fout gingen op een moment dat hun lichaam het koers/prestatieritme niet meer aankon).
Het belangrijkste van degelijk en regelmatig trainen vind ik nog het lange termijn perspectief, niet in alleen binnen 1 seizoen, maar gespreid over een ganse carrière. Het is voor getalenteerde renners best mogelijk dezelfde toppen te scheren met minder training, maar het gevaar van een voortijdige burnout dreigt wel.Ik geef het je op een blaadje dat Boonen die traint volgens het systeem van de Leuvense inspanningsfysioloog Hespel een minder lange carrière beschoren zal zijn als gekende voorbeelden van renners die echt veel trainen, met name Zabel en Ekimov. Een kortere en intensievere opbouw naar een topprestatie si veel belastender voor het lichaam (vaak soms halve roofbouw) dan een onderbouwde trainingsaanpak.
Groot verschil, als je ziet dat Zabel de laatste Parijs-Tours nog won, om daarna het Zesdaagse circuit nog eens in te duiken!
Lees ook wat ik hier schreef ivm het trainingsvolume van een junior:http://weightweenies.starbike.com/phpBB ... 87&start=0
www.pieterdeneve.com | Facebook: www.facebook.com/pieterdeneve
- gelieve geen PMs te sturen, worden niet gelezen of beantwoord; mailen kan altijd -
- gelieve geen PMs te sturen, worden niet gelezen of beantwoord; mailen kan altijd -
Quoten: Origineel geplaatst door Il Grasso op 26 Januari 2006
Vriend van me is zich aan het voorbereiden voor het komende MTB seizoen bij de elite. Zijn voorbereiding lag grotendeels op de weg (km's maken) en kracht (fitness) en verschuift nu stilaan meer naar snelheid en explosiviteit (interval). Hij rekent niet in kilometers maar in uren gefietst. In december reed hij zo'n 20-24 uur gemiddeld per week.
Lijkt me helemaal geen probleem. De laatste 4 weken heb ik ook telkens meer dan 20u/week op de fiets gezeten.
Overtraining door trainingsvolume komt heel weinig voor, wel door trainingsintensiteit (of intensiteit in combinatie met volume). Wat wel van belang is, is het inbouwen van rust. Dit betekent dat het dus niet slim is om iemand die een druk werkschema en korte nachten heeft, al z'n resterende tijd met training -hoe rustig ook- te laten invullen. Rust is immers even belangrijk als training. Een stage bij de profs bestaat dan ook uit trainen-eten-rust, enkel dat. Een kort dutje na het trainen doen die mannen wel vaker (deed Armstrong bijna dagelijks voor het avondeten).
Als je vriend dat in acht neemt, lijkt het me volledig ok. Het geeft bv. geen zin om in de fitness hard met gewichten te gaan werken als je niet uitgerust bent. In het wielrennen heeft trainen op sprintjes/acceleraties ook geen zin als je daags tevoren een durtraining van 5u deed; dit soort zaken doe je best als je fris bent, na een rustdag.
Op het moment dat ik intensievere trainingen afwerk schroef ik het totaal trainingsvolume dan ook terug.
Vriend van me is zich aan het voorbereiden voor het komende MTB seizoen bij de elite. Zijn voorbereiding lag grotendeels op de weg (km's maken) en kracht (fitness) en verschuift nu stilaan meer naar snelheid en explosiviteit (interval). Hij rekent niet in kilometers maar in uren gefietst. In december reed hij zo'n 20-24 uur gemiddeld per week.
Lijkt me helemaal geen probleem. De laatste 4 weken heb ik ook telkens meer dan 20u/week op de fiets gezeten.
Overtraining door trainingsvolume komt heel weinig voor, wel door trainingsintensiteit (of intensiteit in combinatie met volume). Wat wel van belang is, is het inbouwen van rust. Dit betekent dat het dus niet slim is om iemand die een druk werkschema en korte nachten heeft, al z'n resterende tijd met training -hoe rustig ook- te laten invullen. Rust is immers even belangrijk als training. Een stage bij de profs bestaat dan ook uit trainen-eten-rust, enkel dat. Een kort dutje na het trainen doen die mannen wel vaker (deed Armstrong bijna dagelijks voor het avondeten).
Als je vriend dat in acht neemt, lijkt het me volledig ok. Het geeft bv. geen zin om in de fitness hard met gewichten te gaan werken als je niet uitgerust bent. In het wielrennen heeft trainen op sprintjes/acceleraties ook geen zin als je daags tevoren een durtraining van 5u deed; dit soort zaken doe je best als je fris bent, na een rustdag.
Op het moment dat ik intensievere trainingen afwerk schroef ik het totaal trainingsvolume dan ook terug.
www.pieterdeneve.com | Facebook: www.facebook.com/pieterdeneve
- gelieve geen PMs te sturen, worden niet gelezen of beantwoord; mailen kan altijd -
- gelieve geen PMs te sturen, worden niet gelezen of beantwoord; mailen kan altijd -
Quoten: Origineel geplaatst door C a s r a n op 26 Januari 2006
Quoten: Origineel geplaatst door Il Grasso op 26 Januari 2006
Vriend van me is zich aan het voorbereiden voor het komende MTB seizoen bij de elite. Zijn voorbereiding lag grotendeels op de weg (km's maken) en kracht (fitness) en verschuift nu stilaan meer naar snelheid en explosiviteit (interval). Hij rekent niet in kilometers maar in uren gefietst. In december reed hij zo'n 20-24 uur gemiddeld per week.
Lijkt me helemaal geen probleem. De laatste 4 weken heb ik ook telkens meer dan 20u/week op de fiets gezeten.
Overtraining door trainingsvolume komt heel weinig voor, wel door trainingsintensiteit (of intensiteit in combinatie met volume). Wat wel van belang is, is het inbouwen van rust. Dit betekent dat het dus niet slim is om iemand die een druk werkschema en korte nachten heeft, al z'n resterende tijd met training -hoe rustig ook- te laten invullen. Rust is immers even belangrijk als training. Een stage bij de profs bestaat dan ook uit trainen-eten-rust, enkel dat. Een kort dutje na het trainen doen die mannen wel vaker (deed Armstrong bijna dagelijks voor het avondeten).
Als je vriend dat in acht neemt, lijkt het me volledig ok. Het geeft bv. geen zin om in de fitness hard met gewichten te gaan werken als je niet uitgerust bent. In het wielrennen heeft trainen op sprintjes/acceleraties ook geen zin als je daags tevoren een durtraining van 5u deed; dit soort zaken doe je best als je fris bent, na een rustdag.
Op het moment dat ik intensievere trainingen afwerk schroef ik het totaal trainingsvolume dan ook terug.
De verhoudig rust/inspanning zit bij hem wel goed (hij heeft een sport opleiding gevolgd).
Quoten: Origineel geplaatst door Il Grasso op 26 Januari 2006
Vriend van me is zich aan het voorbereiden voor het komende MTB seizoen bij de elite. Zijn voorbereiding lag grotendeels op de weg (km's maken) en kracht (fitness) en verschuift nu stilaan meer naar snelheid en explosiviteit (interval). Hij rekent niet in kilometers maar in uren gefietst. In december reed hij zo'n 20-24 uur gemiddeld per week.
Lijkt me helemaal geen probleem. De laatste 4 weken heb ik ook telkens meer dan 20u/week op de fiets gezeten.
Overtraining door trainingsvolume komt heel weinig voor, wel door trainingsintensiteit (of intensiteit in combinatie met volume). Wat wel van belang is, is het inbouwen van rust. Dit betekent dat het dus niet slim is om iemand die een druk werkschema en korte nachten heeft, al z'n resterende tijd met training -hoe rustig ook- te laten invullen. Rust is immers even belangrijk als training. Een stage bij de profs bestaat dan ook uit trainen-eten-rust, enkel dat. Een kort dutje na het trainen doen die mannen wel vaker (deed Armstrong bijna dagelijks voor het avondeten).
Als je vriend dat in acht neemt, lijkt het me volledig ok. Het geeft bv. geen zin om in de fitness hard met gewichten te gaan werken als je niet uitgerust bent. In het wielrennen heeft trainen op sprintjes/acceleraties ook geen zin als je daags tevoren een durtraining van 5u deed; dit soort zaken doe je best als je fris bent, na een rustdag.
Op het moment dat ik intensievere trainingen afwerk schroef ik het totaal trainingsvolume dan ook terug.
De verhoudig rust/inspanning zit bij hem wel goed (hij heeft een sport opleiding gevolgd).
WARNING! Post may contain irony. Discontinue reading if experiencing mood swings, nausea or elevated blood pressure.
Casran, Wat ik eigenkijk wou zeggen is dat je duurtraining elk jaar progessief moet uitgebouwd worden.En nu praat ik uit pratijk ervaring. Als een nieuweling in de winter 20 uur of meer gaat trainen waar ga je dan uit komen bij de belofte of elite als je nog trainingsprikkels wilt hebben.In de ljaren midden 1970 dachten we ook de kip met het goude ei gevonden te hebben en zijn we bij jonge atleten ook veel duurtraining gaan invoeren en ja hoor fantastische resultaten tot 20 jaar .daarna bijna geen vooruitgang meer.Wat bleek Te weinig op snelheid ,kracht en lichaamsontwikkeling getraind.Ik ondersteun jou betoog wel als het op arbeid aankomt:bij reeds gevormde atleten. Niet vergeten jongeren moeten ook naar school en niet iedereen leert even makkelijk om elke dag 3 uur te gaan trainen.
-
amclassic-fan
- Moderator
- Berichten: 24321
- Lid geworden op: 23 jun 2004 17:56
- Locatie: Leende
amclassic-fan
26 jan 2006 13:28
Er is een hele groep junioren die helemaal niet naar school hoeft en ook niet hoeft te werken. Die hebben tijd zat om te trainen.
Ik snap niet echt wat je met trainingsprikkels bedoelt. Je ontwikkelt met duurtrainingen gewoon bepaalde spiertype en systemen in je lichaam. En tja als je al 8000 km tot en met maart heb gereden, en je rijdt erin april 1500 bij, dan maakt die 1500 in april veel minder uit dan als je daarvoor maar 1000 gereden hebt.
Ik snap niet echt wat je met trainingsprikkels bedoelt. Je ontwikkelt met duurtrainingen gewoon bepaalde spiertype en systemen in je lichaam. En tja als je al 8000 km tot en met maart heb gereden, en je rijdt erin april 1500 bij, dan maakt die 1500 in april veel minder uit dan als je daarvoor maar 1000 gereden hebt.
‘Whatever you do, those other fuckers are doing more.’
Quoten: Origineel geplaatst door ludo op 26 Januari 2006
Casran, Wat ik eigenkijk wou zeggen is dat je duurtraining elk jaar progessief moet uitgebouwd worden.En nu praat ik uit pratijk ervaring. Als een nieuweling in de winter 20 uur of meer gaat trainen waar ga je dan uit komen bij de belofte of elite als je nog trainingsprikkels wilt hebben.In de ljaren midden 1970 dachten we ook de kip met het goude ei gevonden te hebben en zijn we bij jonge atleten ook veel duurtraining gaan invoeren en ja hoor fantastische resultaten tot 20 jaar .daarna bijna geen vooruitgang meer.Wat bleek Te weinig op snelheid ,kracht en lichaamsontwikkeling getraind.Ik ondersteun jou betoog wel als het op arbeid aankomt:bij reeds gevormde atleten. Niet vergeten jongeren moeten ook naar school en niet iedereen leert even makkelijk om elke dag 3 uur te gaan trainen.
Zoals gezegd geloof ik er om verschillende redenen niet in om je trainigsvolume nog excessief te moeten opdrijven als je bv. van de juniorcategorie naar de beloftes overstapt. Stimulatieve prikkels voor conditieopbouw moeten uit de intensiteit komen, niet uit het volume.
Voorts heb je wel gelijk dat er een grote verscheidenheid en variatie in de trainingen moet zitten. Uit testen kan heel snel blijken dat een atleet enkel zijn duurvermogen getraind heeft en andere aspecten verwaarloosd.
Casran, Wat ik eigenkijk wou zeggen is dat je duurtraining elk jaar progessief moet uitgebouwd worden.En nu praat ik uit pratijk ervaring. Als een nieuweling in de winter 20 uur of meer gaat trainen waar ga je dan uit komen bij de belofte of elite als je nog trainingsprikkels wilt hebben.In de ljaren midden 1970 dachten we ook de kip met het goude ei gevonden te hebben en zijn we bij jonge atleten ook veel duurtraining gaan invoeren en ja hoor fantastische resultaten tot 20 jaar .daarna bijna geen vooruitgang meer.Wat bleek Te weinig op snelheid ,kracht en lichaamsontwikkeling getraind.Ik ondersteun jou betoog wel als het op arbeid aankomt:bij reeds gevormde atleten. Niet vergeten jongeren moeten ook naar school en niet iedereen leert even makkelijk om elke dag 3 uur te gaan trainen.
Zoals gezegd geloof ik er om verschillende redenen niet in om je trainigsvolume nog excessief te moeten opdrijven als je bv. van de juniorcategorie naar de beloftes overstapt. Stimulatieve prikkels voor conditieopbouw moeten uit de intensiteit komen, niet uit het volume.
Voorts heb je wel gelijk dat er een grote verscheidenheid en variatie in de trainingen moet zitten. Uit testen kan heel snel blijken dat een atleet enkel zijn duurvermogen getraind heeft en andere aspecten verwaarloosd.
www.pieterdeneve.com | Facebook: www.facebook.com/pieterdeneve
- gelieve geen PMs te sturen, worden niet gelezen of beantwoord; mailen kan altijd -
- gelieve geen PMs te sturen, worden niet gelezen of beantwoord; mailen kan altijd -
Quoten: Origineel geplaatst door Amclassic-fan op 26 Januari 2006
Er is een hele groep junioren die helemaal niet naar school hoeft en ook niet hoeft te werken. Die hebben tijd zat om te trainen.
Ik snap niet echt wat je met trainingsprikkels bedoelt. Je ontwikkelt met duurtrainingen gewoon bepaalde spiertype en systemen in je lichaam. En tja als je al 8000 km tot en met maart heb gereden, en je rijdt erin april 1500 bij, dan maakt die 1500 in april veel minder uit dan als je daarvoor maar 1000 gereden hebt.
Een trainigngsprikkel is dat je het lichaam eigenlijk verplicht zich te wapenen tegen de volgende training. Heeft het lichaam die neiging niet ,bv door een te eentonige of gewennings verschijnselen van veelvuldige duurtrainingen Dan wordt je eigenlijk verplicht steeds maar weer uit te breiden en dat kan niet oneindig. Zodat je op een bepaald moment geen prikkel meer toevoegt en eigenlijke een training voor niets doet.Dus als 0p 15 jaar al meer dan 20 uur draait waar blijf je dan als 20 bent als het eigenlijk pas moet beginnen.( pas op dan praten we alleen van duur )
Er is een hele groep junioren die helemaal niet naar school hoeft en ook niet hoeft te werken. Die hebben tijd zat om te trainen.
Ik snap niet echt wat je met trainingsprikkels bedoelt. Je ontwikkelt met duurtrainingen gewoon bepaalde spiertype en systemen in je lichaam. En tja als je al 8000 km tot en met maart heb gereden, en je rijdt erin april 1500 bij, dan maakt die 1500 in april veel minder uit dan als je daarvoor maar 1000 gereden hebt.
Een trainigngsprikkel is dat je het lichaam eigenlijk verplicht zich te wapenen tegen de volgende training. Heeft het lichaam die neiging niet ,bv door een te eentonige of gewennings verschijnselen van veelvuldige duurtrainingen Dan wordt je eigenlijk verplicht steeds maar weer uit te breiden en dat kan niet oneindig. Zodat je op een bepaald moment geen prikkel meer toevoegt en eigenlijke een training voor niets doet.Dus als 0p 15 jaar al meer dan 20 uur draait waar blijf je dan als 20 bent als het eigenlijk pas moet beginnen.( pas op dan praten we alleen van duur )
Quoten: Origineel geplaatst door ludo op 26 Januari 2006
Een trainigngsprikkel is dat je het lichaam eigenlijk verplicht zich te wapenen tegen de volgende training. Heeft het lichaam die neiging niet ,bv door een te eentonige of gewennings verschijnselen van veelvuldige duurtrainingen Dan wordt je eigenlijk verplicht steeds maar weer uit te breiden en dat kan niet oneindig. Zodat je op een bepaald moment geen prikkel meer toevoegt en eigenlijke een training voor niets doet.Dus als 0p 15 jaar al meer dan 20 uur draait waar blijf je dan als 20 bent als het eigenlijk pas moet beginnen.( pas op dan praten we alleen van duur )
Wel, hetgeen je hier beschrijft gaat over gewenning met een bepaalde inspanning. En eigenlijk pleit dit meer voor mijn stelling. Want het loutere trainingsvolume stresseert/vermoeit het lichaam as such niet zo zeer, wat voor zo'n beginnende belofte (18 jaar) een enorm voordeel is, want hij start meteen op een hoger niveau. Het is in wielrennen immers niet de bedoeling om je lichaam te vermoeien, wel eerder om een bepaalde inspanning te leveren en je lichaam hierbij zo weinig mogelijk vermoeid te maken.
Trouwens, op 15 jaar zou ik eerder pleiten om richting 14 à 15u te gaan (dit alles onder de voorwaarden die ik schreef: namelijk dat de renner het aankan en er tijd is voor rust, ook mentaal!).Pas bij de juniors gebeurt er een aansluiting met de internationale top. En een junior mag best wel naar de 20u per week gaan hoor. De gemiddelde junior zou ik toch al gauw 16u/week laten trainen.
Een trainigngsprikkel is dat je het lichaam eigenlijk verplicht zich te wapenen tegen de volgende training. Heeft het lichaam die neiging niet ,bv door een te eentonige of gewennings verschijnselen van veelvuldige duurtrainingen Dan wordt je eigenlijk verplicht steeds maar weer uit te breiden en dat kan niet oneindig. Zodat je op een bepaald moment geen prikkel meer toevoegt en eigenlijke een training voor niets doet.Dus als 0p 15 jaar al meer dan 20 uur draait waar blijf je dan als 20 bent als het eigenlijk pas moet beginnen.( pas op dan praten we alleen van duur )
Wel, hetgeen je hier beschrijft gaat over gewenning met een bepaalde inspanning. En eigenlijk pleit dit meer voor mijn stelling. Want het loutere trainingsvolume stresseert/vermoeit het lichaam as such niet zo zeer, wat voor zo'n beginnende belofte (18 jaar) een enorm voordeel is, want hij start meteen op een hoger niveau. Het is in wielrennen immers niet de bedoeling om je lichaam te vermoeien, wel eerder om een bepaalde inspanning te leveren en je lichaam hierbij zo weinig mogelijk vermoeid te maken.
Trouwens, op 15 jaar zou ik eerder pleiten om richting 14 à 15u te gaan (dit alles onder de voorwaarden die ik schreef: namelijk dat de renner het aankan en er tijd is voor rust, ook mentaal!).Pas bij de juniors gebeurt er een aansluiting met de internationale top. En een junior mag best wel naar de 20u per week gaan hoor. De gemiddelde junior zou ik toch al gauw 16u/week laten trainen.
www.pieterdeneve.com | Facebook: www.facebook.com/pieterdeneve
- gelieve geen PMs te sturen, worden niet gelezen of beantwoord; mailen kan altijd -
- gelieve geen PMs te sturen, worden niet gelezen of beantwoord; mailen kan altijd -
Quoten: Origineel geplaatst door diamant op 26 Januari 2006
@casran mag ik vragen of jij werkt of ben je full time met je sport bezig
Student met topsportstatuut.
@casran mag ik vragen of jij werkt of ben je full time met je sport bezig
Student met topsportstatuut.
www.pieterdeneve.com | Facebook: www.facebook.com/pieterdeneve
- gelieve geen PMs te sturen, worden niet gelezen of beantwoord; mailen kan altijd -
- gelieve geen PMs te sturen, worden niet gelezen of beantwoord; mailen kan altijd -