Ik heb afgelopen week de meest complete set besteld. Dus de Rox zelf en daarbij een hartslagmeter, cadansmeter en een snelheidsmeter. Die laatste twee werken zonder magneet dus geen (R2 duo) meter meer aan de liggende achtervork en geen magneten meer op de crank en in het wiel. De cadansmeter gaat met een elastiekje op de crank (let op: je moet wel enige ruimte hebben!). Gelukkig heb ik net 2mm over op mijn CAAD. De snelheidssensor gaat op de voor- of achternaaf.
De Rox 11.1evo is eigenlijk onlosmakelijk verbonden met de Ride app op jouw smarttelefoon. Het koppelen van de Rox met de telefoon was even proberen. Dat ging niet in eenmaal goed. Maar eenmaal gekoppeld zijn alle instellingen te wijzigen op het scherm van de telefoon en deze worden meteen weergegeven op de Rox. Dus je kan het scherm zelfs onderweg meteen aanpassen. Geen gerommel meer op kleine knoppen. En ja dat is ie wel, klein. De Rox valt iets kleiner uit dan ik had gedacht. Ik heb daarom de extra large computer mount van K-edge ook meteen maar vervangen voor de kleine versie. Anders is het geen gezicht.

Verder kun je de velden in het scherm nog een kleur geven. Dat vind ik wel gaaf maar dat ik ook wel te zien op de foto hieronder.
Het kleine scherm is wel even wennen als je zoals ik eerst met de Rox 12.0 hebt gereden. En behalve de navigatie met kaarten kunnen ze eigenlijk wel hetzelfde. Hetzij dat de nieuwe Rox 11.1. erg gebruikersvriendelijk is. Dus ik durf het bij niet te zeggen maar als de opvolger van de 12.0 gaat lijken op de 11.1 maar dan groter dan kan het zo maar zijn dat ik dan weer overstap.
Qua accuduur moet ik nog kijken wat er van komt. Ik heb gisteren 2 uur lang de helderheid van het scherm behoorlijk hoog gehad (8/10) en er was niets van de lading verdwenen (volgens de Rox zelf). Dus ik vermoed dat het verbruik reuze meevalt. Ik moet nog uitzoeken of de Rox 11.1. net als de 12.0 zelf de lichtsterkte kan aanpassen a.d.h.v. de hoeveelheid omgevingslicht. Dat zou helemaal mooi zijn. Standje 8 was in ieder geval too much voor in het donker.

Ik heb de mijne nu maar de rasta rox genoemd.
