Lagere hartslag, zelfde vermogen
Een bekend fenomeen dat uitgebreid beschreven staat in de literatuur
Rit 1 (fris) 200 watt gemiddeld bij hartslag 150
de dag erna
Rit 2 (dus enigszins vermoeid): 200 watt gemiddeld bij hartslag 140.
Ik heb het zelf ook al meermaals zo ervaren. De uitleg: je hart is vermoeid dus klopt trager. Klinkt ook logisch.
Toch vraag ik me af hoe dit precies kan. Hoe kan het dat het hart kennelijk 10 slagen minder nodig heeft om hetzelfde vermogen te produceren....
Rit 1 (fris) 200 watt gemiddeld bij hartslag 150
de dag erna
Rit 2 (dus enigszins vermoeid): 200 watt gemiddeld bij hartslag 140.
Ik heb het zelf ook al meermaals zo ervaren. De uitleg: je hart is vermoeid dus klopt trager. Klinkt ook logisch.
Toch vraag ik me af hoe dit precies kan. Hoe kan het dat het hart kennelijk 10 slagen minder nodig heeft om hetzelfde vermogen te produceren....
Op dit soort vermogens (als ik me goed herinner was je FTP 250W) is het pompvolume (beter is HMV=Hartminuutvolme) van je hart nog steeds niet de beperkende factor.
Dit geldt zelfs tot maximale inspanning waar de limitatie nog steeds in de periferie ligt en dus het vermogen van spieren om zuurstof aan het bloed te onttrekken.
Vandaar ook dat je met een VO2Max meting waarbij additionele spiergroepen ingeschakeld worden een hogere VO2Max haalt.
Je hart heeft dus niet 10 slagen per minuut minder nodig maar kan voor hetzelfde uitwendig geleverde vermogen maar 'kan ermee weg komen'
Hartminuut volume (hartslag x hartslagvolume) is submaximaal niet beperkend.
Dat je hart bij eenzelfde geleverd vermogen 10 slagen lager klopt op een dag dat je vermoeid was en je parasympaticus zijn werk deedt lijkt plausibel.
Dit geldt zelfs tot maximale inspanning waar de limitatie nog steeds in de periferie ligt en dus het vermogen van spieren om zuurstof aan het bloed te onttrekken.
Vandaar ook dat je met een VO2Max meting waarbij additionele spiergroepen ingeschakeld worden een hogere VO2Max haalt.
Je hart heeft dus niet 10 slagen per minuut minder nodig maar kan voor hetzelfde uitwendig geleverde vermogen maar 'kan ermee weg komen'
Hartminuut volume (hartslag x hartslagvolume) is submaximaal niet beperkend.
Dat je hart bij eenzelfde geleverd vermogen 10 slagen lager klopt op een dag dat je vermoeid was en je parasympaticus zijn werk deedt lijkt plausibel.
We thought that we had the answers
It was the questions we had wrong
U2-11 O'Clock Tick Tock
It was the questions we had wrong
U2-11 O'Clock Tick Tock
Dit is niet helemaal waar, bij elke inspanning boven FTP (of beter gezegd LT2, of bij benadering CP of erger nog FTP) kan je in principe VO2MAX bereiken, namelijk op het moment van falen. Dit komt door toenemende inefficiëntie, met een verhoogd zuurstofgebruik voor eenzelfde vermogen. Dit wordt ook wel het slow component van VO2MAX genoemd. Hier is veel over terug te vinden in de recente literatuur.Zorro schreef: ↑07 jun 2017 18:53 Dit geldt zelfs tot maximale inspanning waar de limitatie nog steeds in de periferie ligt en dus het vermogen van spieren om zuurstof aan het bloed te onttrekken.
Vandaar ook dat je met een VO2Max meting waarbij additionele spiergroepen ingeschakeld worden een hogere VO2Max haalt.
Een belangrijke factor voor de lagere hartslag is waarschijnlijk ook een toegenomen slagvolume bij een groter plasmavolume, naast andere sympathische en parasympathische aansturing.
Ok en nu in Jip-en-Janneke taal? 
Het minuutvolume dat je hart rondpompt is heel belangrijk. Dit minuutvolume is hartslagvolume * frequentie. Als het slagvolume toeneemt, kan je bij een lagere frequentie meer rondpompen.
Nog simpeler: als je de kelder wil leegpompen met een emmer kan je 100 * een zandbakemmertje of 10 * een grote emmer gebruiken.
Nog simpeler: als je de kelder wil leegpompen met een emmer kan je 100 * een zandbakemmertje of 10 * een grote emmer gebruiken.
Maar kan je slagvolume dan na 1 training al dermate toenemen dat je de volgende dag daar al effect van ondervindt?
Dank voor je uitleg btw!
Dank voor je uitleg btw!
IMHO de meest logische verklaring in Jip en Janneke taal:
Al je activiteiten worden gereguleerd door je autonome zenuwstelsel. Dat bestaat grofweg uit een gaspedaal (het sympathische deel) en een rem (het parasympathische deel). Tijdens trainen trap je vooral op het gaspedaal (uiteraard); als reactie op een pittige training kan het rempedaal vervolgens een tijdje blijven hangen; dit heeft onder andere effect op je hartslag (die is lager).
Hoe kan het dan dat je met minder slagen/minuut toch even veel vermogen kunt leveren? Bij een lagere HF is er tussen 2 slagen meer tijd om het hart te vullen met bloed. Per slag pompt het hart dus meer bloed weg. Het "hartminuutvolume" (de hoeveelheid bloed die het hart per minuut in de rondte pompt, ook wel "cardiac output" genoemd) blijft dan min of meer gelijk. Dit effect (het meer vullen van het hart met bloed) kan best versterkt zijn door een toename in bloedvolume. Bij een pittige training verlies je veel vocht; als reactie daarop ga je meer vocht vasthouden, ook in het bloed (geen quatsch dus).
NB: dit alles staat hierboven ook al, ik doe slechts een poging het anders op te schrijven
Al je activiteiten worden gereguleerd door je autonome zenuwstelsel. Dat bestaat grofweg uit een gaspedaal (het sympathische deel) en een rem (het parasympathische deel). Tijdens trainen trap je vooral op het gaspedaal (uiteraard); als reactie op een pittige training kan het rempedaal vervolgens een tijdje blijven hangen; dit heeft onder andere effect op je hartslag (die is lager).
Hoe kan het dan dat je met minder slagen/minuut toch even veel vermogen kunt leveren? Bij een lagere HF is er tussen 2 slagen meer tijd om het hart te vullen met bloed. Per slag pompt het hart dus meer bloed weg. Het "hartminuutvolume" (de hoeveelheid bloed die het hart per minuut in de rondte pompt, ook wel "cardiac output" genoemd) blijft dan min of meer gelijk. Dit effect (het meer vullen van het hart met bloed) kan best versterkt zijn door een toename in bloedvolume. Bij een pittige training verlies je veel vocht; als reactie daarop ga je meer vocht vasthouden, ook in het bloed (geen quatsch dus).
NB: dit alles staat hierboven ook al, ik doe slechts een poging het anders op te schrijven
"Niet-wielrenners. De leegheid van die levens schokt me." T.Krabbé
baanfiets kopen?
baanfiets kopen?
-
ericpeters
- Forum-lid HC
- Berichten: 4217
- Lid geworden op: 10 jul 2006 18:43
Er zijn heel veel meer factoren die wat bepalen wat je hartslag is dan alleen het vermogen wat je trapt. Als dat wel zo zou zijn dan zou niemand een vermogensmeter nodig hebben. (Voor de TV presentators onder ons, heb ik het over wattages en wattagemeters
)
Ik betwijfel (zonder onderbouwing) dat een lichte vermoeidheid de dag erna een lagere hartslag bij hetzelfde vermogen tot gevolg heeft.
Bij mij zijn in ieder geval factoren welke wel een soms dramatisch effect op de hartslag in vergelijk tot vermogen hebben:
- vlak voor de rit een flinke maaltijd: (HR hoger)
- Jetlag, eigenlijk lang in vliegtuig gezeten ook zonder Jetlag: (HR veel hoger)
- Net gearriveerd op een locatie op hoogte ten opzichte van een paar dagen gewenning: (HR Hoger)
- Bietensap (HR lager)
- Veel vocht verdampt, weinig gedronken (Hr Hoger)
- Zonder opwarming snel gestart (HR hoger)
Die laatste factor heeft trouwens ook een omgekeerd effect: Als ik zonder opwarming 3 minuten interval ga trainen krijg ik de hartslag bijna niet omhoog. Ik ben dan compleet buiten adem en val stil bij een HR van 167 terwijl ik na 2 uur geleidelijke warming up een klim van 20 minuten op een hartslag van 180 kan rijden. Dat laatste is dan wel bij FTP vermogen terwijl dat interval bij 140% FTP is.
Als ik het eerste uur bij een lange rit de HR rond de 135 kan houden dan heb ik bijna geen pieken boven de 160 in de rest van de rit. Ga ik in het begin op 155 zitten rijden dan zit ik de rest van de rit vaak altijd boven de 160.
Ih mijn geval zou ik dan de dag na een lange rit over het algemeen rustige starten waardoor mijn HR wel een 10 slagen lager kan zijn bij hetzelfde vermogen.
Ik betwijfel (zonder onderbouwing) dat een lichte vermoeidheid de dag erna een lagere hartslag bij hetzelfde vermogen tot gevolg heeft.
Bij mij zijn in ieder geval factoren welke wel een soms dramatisch effect op de hartslag in vergelijk tot vermogen hebben:
- vlak voor de rit een flinke maaltijd: (HR hoger)
- Jetlag, eigenlijk lang in vliegtuig gezeten ook zonder Jetlag: (HR veel hoger)
- Net gearriveerd op een locatie op hoogte ten opzichte van een paar dagen gewenning: (HR Hoger)
- Bietensap (HR lager)
- Veel vocht verdampt, weinig gedronken (Hr Hoger)
- Zonder opwarming snel gestart (HR hoger)
Die laatste factor heeft trouwens ook een omgekeerd effect: Als ik zonder opwarming 3 minuten interval ga trainen krijg ik de hartslag bijna niet omhoog. Ik ben dan compleet buiten adem en val stil bij een HR van 167 terwijl ik na 2 uur geleidelijke warming up een klim van 20 minuten op een hartslag van 180 kan rijden. Dat laatste is dan wel bij FTP vermogen terwijl dat interval bij 140% FTP is.
Als ik het eerste uur bij een lange rit de HR rond de 135 kan houden dan heb ik bijna geen pieken boven de 160 in de rest van de rit. Ga ik in het begin op 155 zitten rijden dan zit ik de rest van de rit vaak altijd boven de 160.
Ih mijn geval zou ik dan de dag na een lange rit over het algemeen rustige starten waardoor mijn HR wel een 10 slagen lager kan zijn bij hetzelfde vermogen.
