Je krijgt het druk, gisteren waren er 's middags al 46 voorinschrijvers!ultra_ivo schreef: Inmiddels zijn m'n benen helemaal verrot na de Silktroute (kan soms raar gaan), ik heb me dus als deelnemer afgemeld en zal aan de start en bij de geheime controle als helper aktief zijn.
BRM 300 Bunnik, zaterdag 22 oktober 2016
-
DeletedUser01
- Forum-lid
- Berichten: 3500
- Lid geworden op: 30 nov 2008 14:11
Douglas
23 okt 2016 06:27
Is iedereen binnen? Ik ben benieuwd naar de reisverslagen.
Ik ben volgens mij een paar deelnemers tegengekomen gisteren. Bij de Zuidpunt in Dordrecht (bij pont naar Biesbosch) zag ik 3 'bananen' bij een cafeetje. En die zijn daar een exotische verschijning. Laat staan 3 tegelijk.
Ik ben volgens mij een paar deelnemers tegengekomen gisteren. Bij de Zuidpunt in Dordrecht (bij pont naar Biesbosch) zag ik 3 'bananen' bij een cafeetje. En die zijn daar een exotische verschijning. Laat staan 3 tegelijk.
o'7o
Ik ben binnen. Waarschijnlijk waren er weinig uitvallers. Het waren uitstekende fietsomstandigheden voor eind oktober, vooral het complete gebrek aan wind was fijn. Alleen op de Oesterdam de wind gemerkt. Ik heb weinig bijzonderheden te melden: mooie route door een stukje Nederland waar ik zelden kom, vanaf Ossendrecht in een klein, maar goed draaiend groepje gefietst (gezien de nickname vermoed ik dat jeffrey86 een van de groepsleden was?) Onderweg nog even kort met Walter G gepraat, en bij de start, nog een paar woorden met ultra_ivo gewisseld.Douglas schreef:Is iedereen binnen? Ik ben benieuwd naar de reisverslagen.
Een aantal mensen hebben onderweg afgesneden en een korter rondje er van gemaakt. Die staan dan technisch gezien als uitvaller op de lijst. Van tenminste 1 rijder kwam een bericht binnen dat hij vanwege teveel lekke banden met de trein terug ging.
-
DeletedUser01
- Forum-lid
- Berichten: 3500
- Lid geworden op: 30 nov 2008 14:11
's Morgens om half zes in de mist met de auto vertrokken vanuit Zuidlaren. Om kwart over zeven aangekomen op de Rhijnauwselaan, startkaart opgehaald en bijgekletst bij een kop koffie.
Daarna de fiets opgehaald, banden bijgepompt en tas gevuld en naar de start.
Even voor acht uur reden we al Bunnik uit, op weg naar Houten. Vanwege een omleiding gingen we over een noodbrug voor de eerste keer het water over. Hier waren een aantal mensen aan het zoeken (hadden waarschijnlijk niet het juiste spoor) en reden we al snel met een grote groep. Frank en ik hadden besloten net als de vorige lange brevetten rustig te beginnen. Een beetje hangen in de groep en op stoom raken.
Langs de A 27 reden we naar het zuiden, langs Meerkerk en Noordeloos. Bijna alles langs het water over mooie fietspaden. Na 75 kilometer kwamen we bij de eerste stop bij Dordrecht langs de snelweg bij een tankstation. Dordrecht was ook de plek waar we later weer langs zouden komen.
Ik reed voor het eerst op de Batavus met de Panaracer Pasela's: deze banden hebben een sterk en goed profiel, zijn breed genoeg en toch ook snel.
We besloten niet te lang te wachten op elkaar en met een man of zes reden we langzaam verder op weg naar Moerdijk. De tweede stop was in Ossendrecht na 128 kilometer. Op weg daar naartoe bleek mijn achterspatbord doorgescheurd te zijn: er was een gat ontstaan in het metaal. Het maakte op de klinkers en oneffenheden vervaarlijke geluiden, maar leverde geen gevaar op voor de band. We reden naar het zuiden, de weinige wind die er was kwam uit het noordoosten. Dat fietste dus prima. Bij de stop in Ossendrecht pakte ik wat tie wraps en zette het spatbord weer vast aan het frame. Probleem opgelost.
Na een kop koffie en wat eten uit de tas snel verder met Frank, twee Duitsers, andere Frank uit Den Haag en twee onbekenden.
Het ging verder naar de Westerschelde, waar we zicht hadden op de industrie boven Antwerpen. Het spatbord begon weer te trillen: de tie wrap had het begeven. De wegen waren goed, dus gewoon verder rijden. Op weg naar de volgende stop in Oude-Tonge ging het naar het noorden over de Oesterdam. Prachtige vergezichten en veel watervogels hier.
De Duitsers hielden het tempo hoog, waardoor een drietal aan het elastiek kwam te hangen. Ik was sterk genoeg om mijn deel van het werk te doen en al snel waren we met vier over, de twee Duitsers, Frank en ik. Frank verzaakte en dat kreeg hij in niet mis te verstane woorden te horen van een van hen.
De stop in Oude-Tonge was een bijzondere: café De Geit. Er was een rookvrije ruimte voor de stamgasten, maar deze stond open en er hing een smerige rooklucht binnen. De koffie moest nog worden gezet, dus eerst maar een cola. 'Alleen maar light', gaf de waardin aan, maar ik zag toch echt ook gewone cola in de la staan. Ook hier dus snel verder, bidons gevuld en door. We haalden Bert in, hij was vanmorgen zijn bidons vergeten en reed al tachtig kilometer op reserve, het snelle tempo dat ik van hem ken was helemaal weg. Hij kon ons ook niet volgen.
Over het Haringvliet en door Numansdorp, op weg naar Dordrecht. Hier reden we verkeerd en kwamen aan de verkeerde kant van de snelweg richting Kinderdijk uit. We volgden de parallelweg en staken even verder een brug over en zaten weer op het juiste spoor.
In Kinderdijk was de derde stop bij 'De Klok'. Hier namen we wat lichts te eten en de gebruikelijke koffie en cola. Het was kwart over vijf, het was prachtig weer, de zon scheen volop. Na een half uur reden we verder op weg naar het mooiste stuk van de route: de molens bij Kinderdijk.
Ook de beide Duitsers wilden dit niet missen, dus we stopten voor foto's, net als de vele toeristen.
We maakten ons klaar voor het donker, de verlichting ging aan. We reden een een prachtig mooi stuk over de dijken bij Groot-Ammers, Nieuwpoort, Tienhoven, Ameide en Lexmond. Het ging kop over kop en nu deden we alle vier ons deel. Bert was voor ons vertrokken in Kinderdijk en we pikten hem op de dijken weer op. Nu kon hij wel mee, dus met vijf reden we terug. Op het fietspad over de brug van de A 2 bij Vianen en langs Nieuwegein. Om 19.45 uur melden we ons weer bij de controle aan de start. Nog een kop koffie en om kwart over acht in de auto gestapt op weg naar huis. Het bleek gisteren wel de mooiste dag van deze week te zijn.
Daarna de fiets opgehaald, banden bijgepompt en tas gevuld en naar de start.
Even voor acht uur reden we al Bunnik uit, op weg naar Houten. Vanwege een omleiding gingen we over een noodbrug voor de eerste keer het water over. Hier waren een aantal mensen aan het zoeken (hadden waarschijnlijk niet het juiste spoor) en reden we al snel met een grote groep. Frank en ik hadden besloten net als de vorige lange brevetten rustig te beginnen. Een beetje hangen in de groep en op stoom raken.
Langs de A 27 reden we naar het zuiden, langs Meerkerk en Noordeloos. Bijna alles langs het water over mooie fietspaden. Na 75 kilometer kwamen we bij de eerste stop bij Dordrecht langs de snelweg bij een tankstation. Dordrecht was ook de plek waar we later weer langs zouden komen.
Ik reed voor het eerst op de Batavus met de Panaracer Pasela's: deze banden hebben een sterk en goed profiel, zijn breed genoeg en toch ook snel.
We besloten niet te lang te wachten op elkaar en met een man of zes reden we langzaam verder op weg naar Moerdijk. De tweede stop was in Ossendrecht na 128 kilometer. Op weg daar naartoe bleek mijn achterspatbord doorgescheurd te zijn: er was een gat ontstaan in het metaal. Het maakte op de klinkers en oneffenheden vervaarlijke geluiden, maar leverde geen gevaar op voor de band. We reden naar het zuiden, de weinige wind die er was kwam uit het noordoosten. Dat fietste dus prima. Bij de stop in Ossendrecht pakte ik wat tie wraps en zette het spatbord weer vast aan het frame. Probleem opgelost.
Na een kop koffie en wat eten uit de tas snel verder met Frank, twee Duitsers, andere Frank uit Den Haag en twee onbekenden.
Het ging verder naar de Westerschelde, waar we zicht hadden op de industrie boven Antwerpen. Het spatbord begon weer te trillen: de tie wrap had het begeven. De wegen waren goed, dus gewoon verder rijden. Op weg naar de volgende stop in Oude-Tonge ging het naar het noorden over de Oesterdam. Prachtige vergezichten en veel watervogels hier.
De Duitsers hielden het tempo hoog, waardoor een drietal aan het elastiek kwam te hangen. Ik was sterk genoeg om mijn deel van het werk te doen en al snel waren we met vier over, de twee Duitsers, Frank en ik. Frank verzaakte en dat kreeg hij in niet mis te verstane woorden te horen van een van hen.
De stop in Oude-Tonge was een bijzondere: café De Geit. Er was een rookvrije ruimte voor de stamgasten, maar deze stond open en er hing een smerige rooklucht binnen. De koffie moest nog worden gezet, dus eerst maar een cola. 'Alleen maar light', gaf de waardin aan, maar ik zag toch echt ook gewone cola in de la staan. Ook hier dus snel verder, bidons gevuld en door. We haalden Bert in, hij was vanmorgen zijn bidons vergeten en reed al tachtig kilometer op reserve, het snelle tempo dat ik van hem ken was helemaal weg. Hij kon ons ook niet volgen.
Over het Haringvliet en door Numansdorp, op weg naar Dordrecht. Hier reden we verkeerd en kwamen aan de verkeerde kant van de snelweg richting Kinderdijk uit. We volgden de parallelweg en staken even verder een brug over en zaten weer op het juiste spoor.
In Kinderdijk was de derde stop bij 'De Klok'. Hier namen we wat lichts te eten en de gebruikelijke koffie en cola. Het was kwart over vijf, het was prachtig weer, de zon scheen volop. Na een half uur reden we verder op weg naar het mooiste stuk van de route: de molens bij Kinderdijk.
Ook de beide Duitsers wilden dit niet missen, dus we stopten voor foto's, net als de vele toeristen.
We maakten ons klaar voor het donker, de verlichting ging aan. We reden een een prachtig mooi stuk over de dijken bij Groot-Ammers, Nieuwpoort, Tienhoven, Ameide en Lexmond. Het ging kop over kop en nu deden we alle vier ons deel. Bert was voor ons vertrokken in Kinderdijk en we pikten hem op de dijken weer op. Nu kon hij wel mee, dus met vijf reden we terug. Op het fietspad over de brug van de A 2 bij Vianen en langs Nieuwegein. Om 19.45 uur melden we ons weer bij de controle aan de start. Nog een kop koffie en om kwart over acht in de auto gestapt op weg naar huis. Het bleek gisteren wel de mooiste dag van deze week te zijn.
Tof verslag Walter G! je hebt me nog op de foto gezet zie ik (bij het tankstation)
Het was een mooie route gisteren. Mooi om zo weer wat nieuwe stukken van Nederland te zien, ik was nog nooit op Kinderdijk geweest bijvoorbeeld. Toch leuk om dat een keer gezien te hebben en dat zelfs met een ondergaande zon.
Vind zo'n randonneurstocht altijd wel leuker dan de gemiddelde toertocht. Het is nog wat minder massaal en de mensen die mee rijden lijken wat gemoedelijker.
Het was mijn eerste 300 brevet en is goed bevallen dus volgend jaar maar eens een 400 proberen.
@ Slugbait: Klopt dat was ik. Vond het fijn om met jullie mee te rijden. Zat wel een beetje op het randje van mijn kunnen wat betreft het tempo maar dat is dan weer een mooie training.
@ ultra_ivo: Waar was de geheime controle want we zijn hem niet tegen gekomen?
Het was een mooie route gisteren. Mooi om zo weer wat nieuwe stukken van Nederland te zien, ik was nog nooit op Kinderdijk geweest bijvoorbeeld. Toch leuk om dat een keer gezien te hebben en dat zelfs met een ondergaande zon.
Vind zo'n randonneurstocht altijd wel leuker dan de gemiddelde toertocht. Het is nog wat minder massaal en de mensen die mee rijden lijken wat gemoedelijker.
Het was mijn eerste 300 brevet en is goed bevallen dus volgend jaar maar eens een 400 proberen.
@ Slugbait: Klopt dat was ik. Vond het fijn om met jullie mee te rijden. Zat wel een beetje op het randje van mijn kunnen wat betreft het tempo maar dat is dan weer een mooie training.
@ ultra_ivo: Waar was de geheime controle want we zijn hem niet tegen gekomen?
Niks van gemerkt, je fietste de hele rit stevig doorjeffrey86 schreef:
@ Slugbait: Klopt dat was ik. Vond het fijn om met jullie mee te rijden. Zat wel een beetje op het randje van mijn kunnen wat betreft het tempo maar dat is dan weer een mooie training.
mooi verslag. Wat wel opvalt, is dat iemand uit z'n slof schiet als er een renner bij is die moeite heeft het tempo te volgen en geen kopwerk kan doen.
Zo iemand heeft behoefte aan een lesje moderne natuurkunde: ook achterliggers helpen bij het hoog houden van het tempo, zolang ze maar dicht genoeg achter je rijden.
Zo iemand heeft behoefte aan een lesje moderne natuurkunde: ook achterliggers helpen bij het hoog houden van het tempo, zolang ze maar dicht genoeg achter je rijden.
Gezien de vloot aan velomobielen hebben we de geheime controle moeten laten zitten, we zouden de eersten gemist hebben op de geplande plek. In plaats daarvan hebben we het eerste en laatste stukje gereden zodat we voor de eersten klaar zaten voor de finish.jeffrey86 schreef:
@ ultra_ivo: Waar was de geheime controle want we zijn hem niet tegen gekomen?
-
DeletedUser01
- Forum-lid
- Berichten: 3500
- Lid geworden op: 30 nov 2008 14:11
Tja, randonneurs zijn nu eenmaal een stelletje vreemde fietsers in deze wereld.Nee_Nee schreef: Wat wel opvalt, is dat iemand uit z'n slof schiet als er een renner bij is die moeite heeft het tempo te volgen en geen kopwerk kan doen.
Zo iemand heeft behoefte aan een lesje moderne natuurkunde: ook achterliggers helpen bij het hoog houden van het tempo, zolang ze maar dicht genoeg achter je rijden.
Het was geen kwestie van moeite om het tempo te volgen. Ik heb dit jaar al twee edities van 400 en een van 600 met hem gereden, dus hij kan echt wel doorstoempen.
Zijn redenatie over deze keuze om in het wiel te blijven hangen: "De groep is groot genoeg, dus hoef ik niet op kop te rijden!"
Is ook wel wat voor te zeggen, maar niet als de groep nog maar uit vier bestaat.