Het grote afdalingstechniek topic

[TumTumTum]

Daar is het enige waar ik me een beetje zorgen over maak als ik voor het eerst de bergen in ga. Mensen die veel harder gaan dan ik en achterop knallen.

Dat gaat niet gebeuren want mensen die veel harder gaan dan jij kunnen ook goed sturen en die sturen wel om je heen.

@ 53x11:

Mezelf groot maken....eh met 1 meter 59 gaat dat toch nooit echt wat worden.
Ik kan wel hard door bochten die ik ken. Het probleem zit hem er juist in dat ik niet zie wat er komen gaat en geen zin heb om Terra Incognita in te suizen met 50 km.uur. Dat durf ik gewoon niet. En voordat iemand aan komt met de zogenaamde redelijke voorspelbaarheid van bochten, op Mallorca ben ik toch echt een paar keer verrast door een scherpe haarspeldbocht die je echt niet aan kon zien komen.
Ik vertrouw bijvoorbeeld GG echt wel maar die ben ik dan dus al na bocht 1 kwijt.

Mogelijk speelt Asperger hierbij ook een rol; ik heb moeite te anticiperen op dingen die ik (nog) niet kan zien. In mijn hoofd kan dan alles...ik kan er dus niks mee.

[53x11]

@TTT: hoe kleiner je bent hoe meer baat je juist hebt bij jezelf groot maken. Je hebt relatief namelijk veel meer frontaal oppervlak dan een groter iemand. Het is niet voor niets dat een groter (en dus zwaarder) persoon harder naar beneden rolt.
Anticiperen op dingen die je niet kunt zien is voor iedereen lastig denk ik. Ik vind mezelf een ervaren daler, maar ook ik ga bij een "doordraaier" soms nog wel eens de mist in. Het is dan ook verstandiger om de bocht met een snelheid in te gaan waarbij je zeker bent dat je de bocht in alle gevallen kan houden. Remmen IN de bocht moet je namelijk zo veel mogelijk voorkomen. Mijn punt is slechts dat die snelheid vaak veel hoger ligt dan je denkt, maar dat moet je in stapjes ervaren. En vooral ook doorkrijgen dat dalen best leuk is. Een "beloning" na een lange klim.
Maar misschien moet die "need for speed" ook een beetje in je zitten. Mijn dochtertje van nu 6 wil alleen met papa in de rodelbaan of bergkart, want mama gaat veel te langzaam en papa gaat lekker hard. Mijn zoontje van 3 gaat liever met mama mee

@Bredalp: ik vind dalers die niet weten wat ze doen altijd eng, of ze nou 30 of 80 gaan. Je kunt in ieder geval zorgen dat je zelf duidelijke lijnen rijdt, zodat achterop komend verkeer goed kan inschatten wat je gaat doen.

[JoostG]

Ik heb in al mijn onbezonnenheid een keertje een flinke klapper gemaakt in een afdaling met 11 dagen ziekenhuis tot gevolg.
Daarna maar besloten om wel tijd en energie te steken in afdalen (oa door op pad te gaan met hele ervaren fietsers uit Genève en met hen te oefenen):
* handen in beugels
* druk op buitenste been
* niet knie 'binnenbeen' naar buiten duwen. Je verplaatst daardoor gewicht en verliest stabiliteit
* altijd op eigen weghelft blijven, maar zover mogelijk doorrijden op eigen helft om dan scherp in te sturen (je komt dan pas laat aan binnenzijde bocht, en zal niet belanden op andere weghelft bij verlaten bocht of in berm)
* zorg dat je de route op je computer hebt. Je kan op de rechte stukken in een oogopslag zien wat er aan komt. Das altijd meer info dan 'blind' er induiken.
* ga met een cyclocrosser de bossen in: daar leer je sturen, en leer je wat een fiets/banden aankunnen. Je vertrouwen in materiaal zal toenemen en je angst in kiezeltjes ed juist afnemen.
* ken je materiaal en zorg dat je weet dat het tiptop in orde is. Ik rijd sinds mijn klapper bijvoorbeeld altijd tubeless: meer grip en nul kans op ontploffende binnenbanden tijdens afdaling.
* denk ook bewust een paar keer aan daaltechniek wanneer je omhoog fietst, zodat het goed in je kop zit voordat je de afzink in duikt.
* zorg dat je gegeten hebt, armstukken goedzitten, jasje aan hebt enzovoorts voordat je begint aan de afdaling.



Sent from my iPhone using Tapatalk

[amclassic-fan]

Nadenken over afdalingen moet van tijdelijke aard zijn, als je dat blijft doen dan blijf je ook remmen op punten waar het niet nodig is. Bij mij is er een behoorlijk verband tussen m'n vorm en hoe snel ik daal, beter in vorm en ik ga automatisch sneller naar beneden. Remmen op een recht stuk, zonder dat er een bocht aan komt is enkel in het geval het wegdek of de omstandigheden extreem slecht zijn of de afdaling zo steil is dat de snelheid anders niet meer weg te remmen is. Zo was ik vorig jaar zo eigenwijs om de Mont Ventoux op te rijden met 50 mm hoge velgen, iets wat ik iedereen altijd sterk afraad... Tot Chalet Reynard grote problemen gehad om de fiets op de weg te houden door windstoten, dan wil ik er ook wel wat snelheid uitremmen. Ik krijg die klap van de wind liever met 50 km/h dan met 70 km/h/.

Ik ga niet ontkennen dat ik regelmatig op de andere weghelft kom, maar enkel en alleen als ik 100% zeker ben dat er niets mij tegemoed komt. Het is veel veiliger om mij het aansnijden van een haardspeldbocht over de helft van de weg te gaan, dan kan je immers zien wat er aankomt, dan dat je de bocht uitvliegt,

[rob74]

Voor mensen die echt goed willen leren dalen, volgt nu de belangrijkste tip:

Het is een dure grap maar hij werkt heeeeeeel erg goed. Haal je motorrijbewijs, koop een motor en ga in de bergen toeren. Alles wat je met motorrijden leert, heeft te maken met op snelheid op bochten tijden, met kijken en met voertuigbeheersing. Motorrijden loont echt.


En dan nog iets anders:
Als wielrenner leg je het altijd af in de afdaling tov motoren of auto's. Ik heb op de motor en auto nog nooit een renner gezien die mij wilde inhalen. Met een auto heb je gewoon domweg veel meer grip. En met een motor een enorme acceleratie en groot remvermogen. En nog steeds meer grip dan die fietser op zn 25 mm bandjes.

[Gastheerg]

ga ik al eens iets bergachtigs af dan is het op een manier die GG nachtmerries bezorgt. Sorrie.

Niet zo bescheiden. Laatste keer in Limburg ging toch prima. Ik vind het echt opmerkelijk welke evolutie je in korte tijd hebt doorgemaakt. Wat ik eerder in dit topic schreef: ervaring, ervaring en er zo vroeg mogelijk mee beginnen. Volgende week in de Belgische heuvels verder oefenen

Mijn van nature erg voorzichtige schoonvader, begon met 60+ met wielrennen, kreeg ik op die manier veilig Ardennenheuvels af. Hij haalde ongemerkt (tellertje had ik afgepakt ) snelheden rond de 65 km/u. En soms is harder dalen écht veiliger dan zacht dalen.

Wat en goed verhaal is dit zeg! Fijn dat hij wat voorzichtig is. Ik stel aan de opa van m'n kind ook wat andere eisen dan aan maatje waarmee in de bergen in ga of mee ga duiken
Jaloers is een groot woord maar dit moet toch heerlijk zijn om samen een keer gedaan te hebben. Pakt niemand je meer af

Ik vertrouw bijvoorbeeld GG echt wel maar die ben ik dan dus al na bocht 1 kwijt.

Fijn dat je mij vertrouwd maar ik ben de norm niet in afdalen. Ik daal 45 jaar al van grote cols af. Hoewel ik door het ouder worden wel iets (de 100km grens zoek ik niet meer op) rustiger aan doe gaat het door de ervaring zo makkelijk. Dalen is voor mij net zo gewoon geworden als schoenen strikken.
Dat "gat" veegt iemand niet zomaar even dicht. Zeker niet als je wat later begint met wielrennen. Ik heb ook diep (heel diep) respect voor mensen die na hun 50e dit oppakken. Overigens sowieso voor mensen boven de 50 diet iets anders/nieuws gaan doen. Dat vraagt elasticiteit (lichamelijk) en flexibiliteit (mentaal) die niet zomaar is op te brengen en waar een flinke dosis motivatie voor nodig is. Die motivatie brengt de meeste wel naar de top van een berg, maar om beneden te komen is techniek en een frisse kop nodig.
Maar volgende week gaan we gewoon weer oefenen

[laurens87]

Voor mensen die echt goed willen leren dalen, volgt nu de belangrijkste tip:

Het is een dure grap maar hij werkt heeeeeeel erg goed. Haal je motorrijbewijs, koop een motor en ga in de bergen toeren. Alles wat je met motorrijden leert, heeft te maken met op snelheid op bochten tijden, met kijken en met voertuigbeheersing. Motorrijden loont echt.


En dan nog iets anders:
Als wielrenner leg je het altijd af in de afdaling tov motoren of auto's. Ik heb op de motor en auto nog nooit een renner gezien die mij wilde inhalen. Met een auto heb je gewoon domweg veel meer grip. En met een motor een enorme acceleratie en groot remvermogen. En nog steeds meer grip dan die fietser op zn 25 mm bandjes.

Met de motorrijden tip, gedeeltelijk eens. Het werkt vooral heel erg goed voor het kijken. Dat hameren ze daar perfect je hersens in! Alleen je moet het doen omdat je motorrijden leuk vind...

En in een afdaling heb ik al meerdere malen auto's ingehaald en motoren bijgehouden. Dat ligt dan aan een paar dingen. Meestal komt het doordat de fietsers zich niet aan de maximum snelheid houden. De auto's vaak wel, de motoren soms. Als ze zich netjes gedragen kun je in een afdaling met 7% of meer naar beneden echt wel zo hard om ze bij te houden. Auto's remmen vaak heel anders en gassen vaak de bocht niet echt uit. Terwijl ik gelijk vol aanzet na een haarspeld en dan weer 8% naar benden maak ik zoveel snelheid dat ik er vaak zelfs langs gelaten wordt. Dus misschien ligt het aan jou rijstijl dat jij met de auto of motor nog nooit ingehaald bent

[53x11]

De meeste automobilisten dalen toch echt een stuk langzamer. Achter een auto dalen is niet fijn en bovendien onveilig. Als het kan haal ik dus in. Probleem daarbij is dat jij in stukken waar auto's langzaam gaan (bochten!) echt een factor 2 sneller bent soms, terwijl op de rechte stukken de auto uiteraard even hard en soms iets harder gaat. Dus moet je zorgen dat er voor de bocht langs bent. De oplettende automobilist laat op een slim moment het gas los, de minder oplettende gaat gas geven op het moment dat je er net naast zit. Altijd extreem goed opletten dus!

@gastheer: gaaf hè? Het begon ermee dat hij de oude fiets van zijn dochter kreeg om "eens te proberen". Een jaar later bouwde ik een moderne fiets voor hem op, die reed hij in de prak(!), dat ontmoedigde geenszins, een nieuw frame was snel gevonden (gios ) en daar toert hij nu al weer wat jaartjes op rond. Gezien het gemak waarmee hij fietst is hij echt een halve eeuw te laat begonnen. Het is me nu wel duidelijk waar mevr 53x11, olympisch medaillewinnaar, haar sportief talent van heeft.

[raven14]

Ik heb circuit gereden met de motor, en inderdaad, dat helpt. Wat ik vooral merk is dat een pak wielertoeristen mikt op het midden van de bocht om de binnenkant te raken, terwijl de apex zich meestal wel elders bevindt. Daardoor wordt je uitgaande bochtensnelheid danig gecompromitteerd en/of drijf je te ver naar de buitenkant, op het andere rijvak.

Met remmen kan je trouwens ook nog in- of bijsturen wanneer je de bocht al aan het nemen bent, maar dat vergt toch al een zeker gevoel voor de grip van de band en modulatie van je remkracht.

[rob74]

@laurens87
Dat ik als motorrijder of autorijder niet ingehaald wordt in de afdaling ligt zeker aan mijn rijstijl. Ik heb zelfs ooit met de auto een paar motoren op de hielen gezeten. Op een flink bochtig stuk zijn zij in het nadeel. Vier wielen hebben dan domweg meer grip.

Veel automobilisten rijden echter in de berg aan de voorzichtige kant. Op zich ook niet zo vreemd of iets om aan je te storen. Maar je kan makkelijk veel harder met een gemotoriseerd voertuig. En ik hou niet zo van getrut en dus rij ik door. Echt een super afdaler op de fiets ben ik overigens ook niet. Ja,... OK mijn max staat op 94 kmh (Nurnburgring, afgezet parkoers) en ik daal best rap maar vooral dalen in een groep vind ik eng. Dan heb ik te weinig overzicht om zelf goed besluiten te nemen. En dus laat ik een gaatje vallen en anderen duiken daar dan weer in. En dan laat ik weer een gaatje vallen,.....

[Gastheerg]

.......maar vooral dalen in een groep vind ik eng. Dan heb ik te weinig overzicht om zelf goed besluiten te nemen. En dus laat ik een gaatje vallen en anderen duiken daar dan weer in. En dan laat ik weer een gaatje vallen,.....

Ik behoor echt wel tot de betere dalers maar in groepen ben ik ook geen held. Zeker niet als ik ze niet ken. Paar jaar terug met de GF Gimondi in een van de eerste afdalingen de ene na de andere valpartij omdat ze het in de afdaling weer goed wilde maken. Daar pas ik dus voor en duiken ze maar lekker in "het gat".

Een vast maatje van me rij ik gewoon aan het wiel van een berg omdat ik zijn waarneming vertrouw. Maar een onbekende ga ik OF voorbij OF ik laat een gat vallen.

[TumTumTum]

Remmen in bochten doe ik niet, zo erg is het nou ook weer niet. Maar het is nou eenmaal wel zo dat hoe ouder je begint (behalve dan de schoonvader van 53x11 blijkbaar) hoe lastiger het allemaal is. Ik ben ook geen automobilist, ik ben dus tot pak hem beet mijn 48ste nooit op eigen kracht sneller geweest dan misschien 20 km/uur ofzo. O ja, ik heb als kind op paardrijden gezeten, die beesten kunnen in galop ook hard maar die nemen zelf hun bochten.
Mijn hersenen hebben gewoon meer moeite dan die van jullie om zich daar aan aan te passen.

Het is me nu wel duidelijk waar mevr 53x11, olympisch medaillewinnaar, haar sportief talent van heeft.

Zoow Met wie ben jij dan getrouwd? Of is dat geheim?