Vakantie in Toscane Italie COMPLEET

[tinn]

Wat een schitterende plaatjes, Jip!! Jammer dat het weer niet mee zat. Goede reden om nog een keer terug te gaan.
Italie blijft mijn favoriete vakantieland. Ben ook net (vanmiddag) terug uit Rome net als BianchiSL3 (en nog 10-duizenden anderen). Maakte onderstaand plaatje op een terras op Piazza Navona. Heerlijk! De komende dagen de overtollige kilo's/calorieën er weer af fietsen.

[img=http://img263.yfrog.com/img263/1787/fomh.jpg]

[lancev7]

Hmm zo'n tafelvulling mag gezien worden, zou willen dat ik hetzelfde kon laten zien. Helaas is dat niet het geval dus daarom is het tijd voor weer een update van het reisverslag:

8-5 Eindelijk weer op de fiets
Na een aantal dagen van regen ziet de lucht er vandaag veel meer belovend uit. Nog altijd geen strak blauwe lucht met stralende zon en warme temperaturen, maar in ieder geval niet de grijs grauwe lucht van de voorbije dagen. Na een rustig ontbijtje bekijken we de kaart en maken we een route van +/- 100km:

Castelvecchio Pascoli – Castelnuovo di Garfagnana – Arni – Passo di Vestito (1049m) – Antona – Montignoso – Seravezza – Retignano – Passo di Vestito (800m) – Castelnuovo di Garfagnana – Castelvecchio Pascoli.

Als we vertrekken geeft de plaatselijke thermometer 12 graden aan. Ok, geen zomerse temperaturen maar desondanks zeker niet koud en erg prettig om in te fietsen. Nadat we Castelnuovo gepasseerd zijn begint vanuit Arni al snel de klim naar Passo di Vestito (1049m). De klim is zoals iedere klim zou moeten lopen althans voor het gevoel dan. De aanloop is zeer gematigd waardoor je de eerste helft mijn forse snelheid omhoog rijdt. De klim baant zich ’n weg door bossen en langs rotspartijen. Er staat een frisse wind die meer invloed lijkt te hebben op onze snelheid dan het stijgingspercentage.

[img=http://img526.imageshack.us/img526/5821/dscf0871t.jpg]

[img=http://img153.imageshack.us/img153/133/rit85.jpg]

[img=http://img192.imageshack.us/img192/7195/dscf0941m.jpg]

[img=http://img25.imageshack.us/img25/2110/dscf0946d.jpg]

[img=http://img153.imageshack.us/img153/6994/dscf0948r.jpg]

[img=http://img683.imageshack.us/img683/2493/dscf0949o.jpg]

Inmiddels is de gevoelstemperatuur wel flink aan het zakken en stop ik om de arm en beenstukken weer aan te trekken. Zeker ook omdat de pijn in mijn linkerkuit zo langzaam ondragelijk wordt. Het is dezelfde pijn als toen ik in 2008 een (lichte) spierscheuring had in die kuit. Nu zit het pijnpunt enkele cm’s hoger, maar lijkt hetzelfde. Omdat er geen directe aanleiding is en ik de pijn als bij het opstaan voelde hoop ik op weinig ernstigs. Naarmate de klim vordert voert deze ons langzaam door tunneltjes die toch wel erg donker zijn. Daarna is het uitzicht prachtig, de combinatie van bergtoppen het zicht op zee en de typische Italiaanse dorpjes maken de klim een ware aanrader. Omdat op deze hoogte, de warmte niet heel overvloedig aanwezig is, vervolgen we snel onze weg via een nog veel mooie afdaling richting de kuststad Massa.

[img=http://img408.imageshack.us/img408/6506/dscf0952t.jpg]

[img=http://img243.imageshack.us/img243/3658/dscf0959.jpg]

In sneltreinvaart glijden we door haarspeldbochten en dorpjes waarna we net voor de stad afdraaien naar Montignoso. Het begint eentonig te worden, maar deze klim is qua schoonheid nog mooier dan de vorige vanwege het continue groene bladerdek, het prachtige uitzicht op zee en het slechte wegdek. De charme van deze gatenkaas maakt dat het rijden zoveel intenser is en je, je nog meer bewust bent van de omgeving. Hoewel het nog droog is zijn de wegen al wel nat en geregeld kruisen we stroompjes water die naar beneden lopen. Hoewel dit erg mooie plaatjes oplevert verontrust het ons ook omdat dit wellicht betekend dat regen aanstaande is. Vooralsnog blijven we hiervan bespaard en rijden we rustig door.

[img=http://img33.imageshack.us/img33/3944/dscf0954t.jpg]

[img=http://img695.imageshack.us/img695/8789/dscf0956v.jpg]

[img=http://img208.imageshack.us/img208/7318/dscf0958m.jpg]

Na een korte afdaling blijkt dat de verontrustende stroompjes inderdaad het resultaat waren van hemelwater. In het dal aangekomen is het echter raak, de regen begint te vallen en we besluiten een cafétje op te zoeken om even wat te eten en de regen af te wachten. We doen wat god verboden zou moeten hebben en stoppen bij de eerste de beste cafetaria die we zien. Helaas heeft dit ook tot gevolg dat de maaltijd niet verder komt dan een zeer eenvoudige maaltijd. Na een prima smakende lasagne die verdacht vlug naar de typische ‘ping’ van een magnetron geserveerd werd vervolgen we ondanks het nog altijd rijkelijk stromende hemelwater.
 
De aantaande klim naar opnieuw 900m maakt ons er niet gerust op gezien de temperatuur en het dalen in de regen. We nemen dezelfde klim als eerder deze dag maar nu vanaf de andere kant. Naarmate we de Passo di Vestito bedwingen wordt het droger en de temperatuur wordt zowaar nog aangenaam. Dan ontstaat er langzaam een heroïsch beeld in de mist maken we onze hoogtemeters en zo nu en dan verdwijnen we bijna uit het zicht. De klim loopt heerlijk en voor we het weten zijn we boven.

[img=http://img191.imageshack.us/img191/7781/dscf0973o.jpg]

[img=http://img153.imageshack.us/img153/20/dscf0972n.jpg]

[img=http://img69.imageshack.us/img69/919/dscf0961y.jpg]

[img=http://img263.imageshack.us/img263/6548/dscf0962j.jpg]

[img=http://img34.imageshack.us/img34/4809/dscf0964io.jpg]

[img=http://img33.imageshack.us/img33/6758/dscf0966c.jpg]

[img=http://img522.imageshack.us/img522/1511/dscf0968e.jpg]

[img=http://img541.imageshack.us/img541/5914/dscf0970.jpg]

[img=http://img404.imageshack.us/img404/381/dscf0971.jpg]

[img=http://img23.imageshack.us/img23/905/dscf0975z.jpg]

[img=http://img41.imageshack.us/img41/1452/dscf0969c.jpg]

[img=http://img28.imageshack.us/img28/6597/dscf0974g.jpg]

Wat rest is een eenvoudige afdaling en 20km terug naar Castelvecchio. Na 114.17km en 2054hm zijn we terug bij de ons huisje, een zeer geslaagde rit.

[img=http://img641.imageshack.us/img641/3531/31910192.jpg]

Als we terug zijn worden we door de zoon van de huiseigenaar uitgenodigd om ‘s avonds in Barga te komen eten. Het advies is eenvoudig, kom naar Barga, parkeer in het dorp en loop vervolgens naar het kerkje. Daar zitten de betere eetgelegenheden en zullen we hem treffen. Hier gaan we natuurlijk graag op in en in het drop treffen we hem met zijn vrienden op een terrasje. Na een korte kennismaking met zijn vrienden (met wie we zowaar in het Engels kunnen communiceren) gaan we richting zijn ‘stam café’. Onderweg horen we dat het weer nog nooit zo slecht was als nu in Mei, bijna verontschuldigen ze zich voor deze omstandigheden. Hoewel dit natuurlijk goed is om te weten schieten we er werkelijk helemaal niets mee op. De voorspellingen zijn onduidelijk maar zeker is dat het niet past bij deze streek en tijd van het jaar. We spreken af dat we in ieder geval terug komen. We komen na een combinatie van smalle weggetjes bij een binnenpleintje met daaraan gelegen een gezellig druk eetcafé. Ik zeg de local’s dat je hier de weg wel moet weten om tot dit café te vinden. Naar haar woorden moet je in ‘hier in Italië (Toscane)’ nooit aan de buitenkant blijven. De gouden tip is de kern in te gaan, daar vindt je de ware gezelligheid en Italiaanse passie. Dit is ook hier zeker het geval. Het is een café waar je perfect kunt bijpraten onder het genot van een hapje en drankje. We doen ons tegoed aan een heerlijke Italiaanse maaltijd, die simpel maar zeer geslaagd is. Het was een mooie dag zoals er nog vele mogen volgen.

[bianchisl3]

Leuk verslag met indrukwekkende foto's. Leuk om te lezen. Voldeed je super lichte fiets aan de verwachtingen?

[marcvmegroot]

Prachtig. Dit doet me nog meer zin krijgen in mijn eigen vakantie.

Marc

[lancev7]

9-5 De tegenstrijdigheid
Eindelijk is het dan mijn beurt om een stukje te schrijven in dit mooie verslag. Kan ik toch nog een bijdrage leveren na alleen de vorige stukken te hebben ondersteund met een hoogteprofiel uit mijn Garmin. Nadat we heerlijk uitgeslapen hebben vordert de dag gestaag en is er continu de twijfel om al dan niet de weg op te gaan. Jip heeft als gevolg van de geïrriteerde kuitspier last van twijfel. Graag zou hij nog pad gaan, maar verstandig is het wellicht niet. De kuit voelt nog altijd als zoals de scheuring van twee jaar geleden en het kleurverschil draagt nu niet echt bij aan een gerust gevoel. Noodgedwongen besluit hij dus vandaag niets te ondernemen behalve hetzelfde protocol als twee jaar geleden te volgen wat zoveel betekend als; rekken, rekken, rekken.

Na een middagje Formule 1 kijken ben ik (Harm) toch nog maar even op de fiets gestapt omdat we natuurlijk moeten genieten van de droge periodes die er soms nog zijn tussen al die buien. Het is vandaag zelfs de hele dag droog geweest! Ik kon ook nog in korte mouwen en in een korte broek rijden! Om 4 uur heb ik daarom mijn raspaardje maar bestegen want hij zal ook wel het gevoel hebben gehad dat hij de afgelopen week in de steek is gelaten. En als hij dan wordt uitgelaten voor een ritje, regent het de helft van de rit. Maar terug naar de realiteit.

Het ritje moest niet te lang worden en was eigenlijk bedoelt om de beentjes wat los te trappen. Maar het loopt niet altijd zoals je het graag in theorie zou willen. Na de bekende weg naar beneden te zijn gereden ging het vals plat naar beneden langs de rivier. De benen voelde wat stroef aan na gisteren en dus ging het nog niet echt lekker. Nadat ik de ´grote´ weg achter me had gelaten (16 km) begon een mooie klim van 9km naar Tereglio (592m). De klim begon met vals plat maar ging al snel over na het echte klimwerk met mooie haarspeldbochtjes. Er was totaal geen verkeer dus ik kon heerlijk genietend van de omgeving omhoog rijden. Inmiddels was de pijn van gisteren al uit de benen verdwenen waardoor het fietsen nog plezieriger werd. De omgeving was zoals er al eerder is aangeven erg groen, dus mooie uitzichten maar helaas veel van hetzelfde. Bij de kruising kon ik kiezen om terug te gaan richting Castelvecchio of door te klimmen naar Passo di Giovo (1672m). Dat laatste leek me wat teveel van het goede voor vandaag, ook aangezien ik al wat later was vertrokken. Dus maar terug richting Castelvecchio. En dat betekent niet dezelfde weg terug, nee over de bergjes weer terug. Ook hier kwam ik totaal geen verkeer tegen, het enige wat ik helaas wel tegenkwam was een hondje die gestoord werd in zijn slaap. Hij kwam dus al blaffend achter mij aan. Flink schrikken maar gelukkig was het in een afdaling en niet bergop. De route liep verder flink op en af en bleef daarmee tussen de 400 en 600 meter hoogte. Na ongeveer 40 km kwam ik aan in Coreglia. Een mooi dorpje bovenop een van de bergjes, natuurlijk zaten weer veel Italianen op het terras zaten te genieten van een biertje/wijntje of een ijsje. Hier had ik nog geen behoefte aan.

[img=http://img688.imageshack.us/img688/3469/dscf0980u.jpg]

[img=http://img265.imageshack.us/img265/5263/dscf0982o.jpg]

[img=http://img697.imageshack.us/img697/6416/dscf0977e.jpg]

[img=http://img338.imageshack.us/img338/5905/dscf0978c.jpg]

[img=http://img243.imageshack.us/img243/2145/dscf0976.jpg]

Vanuit Coreglia was het bergaf terug naar de hoofdweg (6km) een geweldige afdaling met perfect wegdek en heerlijk lopende bochten. Ik hoefde nauwelijks te remmen…. Totdat er helaas een Italiaan zo vriendelijke was, mij in mijn flitsende afdaling te storen, om die daarmee abrupt tot een einde te brengen. Hoewel hij een stuk langzamer naar beneden ging dan ik, was hij ook niet van plan mij de ruimte te geven om hem in te kunnen halen. Nou ben ik ook niet zo’n wegpiraat en ik ga ook niet inhalen in onoverzichtelijke bochten. Er zat dus niets anders op dan meer dan de helft van de afdaling achter de auto te blijven hangen en dus wel veel te remmen, wat eigenlijk niet nodig was geweest. Beneden aangekomen was het nog een 10tal kilometer naar Castelvecchio. De bekende klim naar Barga heb ik heerlijk in de zon kunnen rijden om het ritje positief af te sluiten. Toen ik van de fiets stapte had ik 55km gereden met toch nog ruim 1100 hoogtemeters op de teller. Een tevreden gevoel, want het ging toch nog redelijk gemakkelijk na de dag van gisteren.

[img=http://img594.imageshack.us/img594/904/rit95.jpg]

[lancev7]

10-5 De kust, de zon en het besluit
De eerste week is verstreken en om eerlijk te zijn is de schoonheid van het Italiaanse ons nog niet kunnen overtuigen. Dit heeft twee kanten, enerzijds is het enorm groen en zoals eerder al geschreven werd, wellicht te groen, waardoor het zicht en de ware schoonheid grotendeels verscholen blijft. Anderzijds is er het weer en die heeft natuurlijk een bijzonder grote stempel gedrukt op de jongste week. Het weer is dusdanig dat de hoop op zon allang vervlogen is waardoor er iedere dag slechts de hoop is op een droge dag zonder donkergrijs wolkendek. Vandaag lijkt de dag eindelijk te brengen wat we gehoopt hadden de gehele week te hebben. Het is 20graden en hoewel er nog een frisse wind staat is het lekker weer.

De kuitblessure die na een moment van zelfstudie toch op exact dezelfde plaats als voorheen zit, is er niet beter op geworden en de dubbele fietsdag van Harm maakt dat we vandaag naar de kust gaan. We gaan via de Passo di Vestito op zoek naar een op de kaart aangeduide ‘galerij’ gelegen nabij deze pas. We vinden deze, maar zoals al vaker deze week is dit weinig bijzonder en zeker niet mooier dan de uitzichten die het Italiaanse land ons tot op heden geschonken heeft. We vervolgens onze weg naar de kust richting het dorp ‘Forte di Marmi’. De schitterende, bijna steriele boulevard en winkelstraten (vol Gucci, Dolci & Cabana en andere Fashion shops) leidt ons naar het strand. Hier is een aaneensluiting van strandpaviljoens waartussen zo nu en dan nog een stukje strand zichtbaar is. We lopen de pier op waarvandaan het zicht op zee groots is en landinwaarts de enorme ‘drempel’ gevormd door bergketen goed zichtbaar is. Direct is ook duidelijk dat juist die bergketen ervoor zorgt dat de wolken daar blijven waar ze zijn en dat is ons geval aan de verkeerde kant. Een erg pijnlijke conclusie want inmiddels is de temperatuur opgelopen tot 25graden. Weliswaar wordt deze vergezeld met een flinke wind, maar dat is nog altijd veel beter dan de krap 15graden en regen die wij de voorbije week voorgeschoteld hebben gekregen.

Na een heerlijke relaxte tijd doorgebracht te hebben op en nabij de boulevard vervolgen we onze weg, terug de bergen in. Diverse schitterende bergweggetjes volgen en de lucht blijft helder waardoor het zicht wederom prachtig is. Gelukkig is de kaart van weinig hoogstaande kwaliteit waardoor we meermaals verkeerd rijden, met als gevolg de meest bijzondere weggetjes, bergdorpjes en vergezichten te zien. Hierdoor zijn we echter ook verplicht om alsnog de ‘grote weg’ richting Castelnuovo te volgen. Als we terug komen in Castelvecchio is hier gelukkig het weer ook nog goed. Later op de dag genieten we zowaar buiten van onze vers gemaakte pasta maaltijd. We trekken de conclusie dat de pasta hier gewoon anders moet zijn, omdat het hier vele malen beter smaakt dan thuis, of is dat gewoon de Italiaanse charme en omgeving die daarvoor zorgen.

[img=http://img197.imageshack.us/img197/9286/p1030252q.jpg]

[img=http://img34.imageshack.us/img34/8863/p1030253zq.jpg]

Als we de huiseigenaar spreken blijkt dat vandaag waarschijnlijk de enige mooie dag was tot donderdag. Een blik op de plaatselijke teletekst pagina zet dit inderdaad kracht bij. Dit geeft stof tot nadenken. De kuitblessure zich alles behalve goed ontwikkeld en het feit dat we het binnen zitten of noodgedwongen rondjes rijden ook wat zat zijn, nemen we een besluit. We besluiten eerder terug te keren naar Nederland. Nadat het gezin samen met hun zoon heeft gegeten, kloppen we rond 22:00 aan om het besluit te overleggen. We worden hartelijk ontvangen, en het besluit wordt volledig begrepen. Oprechte excuses en bijna schaamte voor het ‘afgeleverde’ weer klinken door de woonkamer. Natuurlijk kunnen zij hier niets aan doen en we tonen ons begrip terwijl we duidelijk maken dat zij hier niets aan kunnen doen. Wat volgt is een gezellige avond waarin vooral de vrouw des huizes haar uiterste best doet om wat Engelse zinnen te maken, wat haar best goed af gaat. Hier komt de gastvrijheid ook weer om de hoek, want iedere keer als ze het niet helemaal goed heeft, biedt ze haar excuses aan. Na een gezellige avond kruipen we rond 23:30 het bed in, op naar onze laatste dag hier in het Toscaanse land.

11-5 Het vertrek
Regelmatig verstoorde een hevig getik de nachtrust. Niet verrassend was het wederom de regen, maar nu ging het wel erg hard. Gedurende de hele ochtend en delen van de middag blijft de regen afwisselend rustig, tot hard, tot met bakken uit de hemel komen. Juist dit is waarom we gister ons besluit hebben genomen. Erg spijtig maar het heeft niet zo mogen zijn deze meivakantie. Gister al heb ik gezegd dat ik hier zeker terug zal komen en die belofte zal ik ook zeker waarmaken maar dan in de voorstelde maanden juni of juli.

18-5 Het laatste nieuws
Inmiddels zijn we enkele dagen verder en zijn er de nodige ontwikkelingen. Zoals jullie weten ben ik dit jaar bezig om mijn bijdrage te leveren voor het kankerfonds door deel te nemen aan Alpe d'HuZes. Het lijkt een moeilijk verhaal te gaan worden om het doel te bereiken maar niets is onmogelijk. De pijn in mijn kuit blijkt gelukkig niet voort te komen uit een spierscheuring zoals 2 jaar geleden. Helaas blijkt het uit m'n rug te komen door een afgeknelde zenuw. In overleg met de fysiotherapeut gaan we 2x per week behandelen in de hoop om tegen beter weten in binnen 2 weken klaar te zijn. Zoals het Alpe d'HuZes toebehoord opgeven is geen optie en zonder uitdagingen is het leven niets, dus we gaan er gewoon vol voor.

Dit weekend heb ik weer rustig op de fiets gezeten, hoewel het gevoel zeker niet goed is, lijkt er vooruitgang in te zitten. Ik heb dus nog altijd het volste vertrouwen en met de recentelijk toegezegde sponsoring per beklimming is dit zeker een motivatie om extra door te zetten.

[paulusr3]

Mooi verslag Jip en Harm!
Ik zit momenteel ook in Italy en heb ook niet echt mazzel met het weer, al blijft er (tussen de buien door) nog genoeg te fietsen

Morgen L'Aquila......

[bottecchia]

Zonde van het tegenvallende weer. Het voordeel daarvan is in ieder geval dat jullie een goede reden hebben om nog eens terug te gaan.

En succes met het herstel van je blessure. Zou jammer zijn als je moet passen voor je alp onderneming. Maar pas wel op dat je het niet forceert. Daar heeft niemand wat aan.

[Theo V]

Leuk verslag Jip.
Jammer van het weer maar volgens mij heb je het stiekem toch goed naar je zin gehad.
Sterkte met je kuit/rug en succes met Alpe d'HuZes.

[tinn]

Deze vakantie zal jullie een dubbel gevoel geven. De verslagen en de foto's zijn in ieder geval de moeite waard. Sterkte met je blessure en ik hoop dat je voor 3/6 weer "de oude" bent!