Monique, er zal een moment komen dat het even wat moeizaam gaat. Lichamelijk en/of geestelijk. Dat is volstrekt normaal en soms is het zelfs zeer verstandig om er mee te stoppen... MAAR: dat besluit om te stoppen nooit en te nimmer nemen als je slecht zit. Neem je tijd, eet je vol, voel je slap, lig wat voor dood op een matje, bel je famillie en opeens gaat het weer wat beter. Dus nooit je kaart inleveren als je helemaal dood op een kontrolepost aankomt maar minstens 3 uur later. Als je nog steeds even dood bent, je hebt geanalyseerd waarom en zeker weet dat verbeteringen niet meer mogelijk zijn, dan pas je kaartje inleveren... Maar vaak komt dat moment dan niet meer tot aan de finish, daar moet je je kaartje inleveren
! Zelf ben ik wel van het type: moet wel normaal blijven dus helemaal erdoorheen mag, echt miserabel voelen mag ook maar als je dingen aan het doen ben die je over een half jaar nog niet teboven bent, dan ben je verkeerd bezig en moet je gewoon stoppen.
Heel veel succes allemaal.
Het verhaal zullen we later wel horen en zal de nodige zware momenten in zich hebben maar vooralsnog ben je binnen tijd gefinished.