Strakblauwe maandag in de Eifel
Afgelopen week had ik al het idee om deze mooie maand op een mooie manier af te sluiten. Het weekend nog tussen de buien door gemountainbiket, maar maandag de 31e beloofde een waardige afsluiter te zijn. Het zou een graadje of 25 worden met flink wat zon erbij. Dus waarom niet een dagje bikkelen in de Eifel? Dat dacht ik ook.
Zondagavond laat alvast ernaartoe gereden. 'k Was van plan om alle mooie stroken van de Nord-Eifel eens aan elkaar te knopen, en dan kom je toch al gauw uit op zo'n 150km en 2500 hoogtemeters. Een beetje op tijd starten is dan wel handig. Via de oostelijke ringweg van Aken is het dorpje Rott eenvoudig te bereiken, en dus een mooie startplaats. Camera uiteraard mee, maar dat maakt het wel wat lastig. Het is immers moeilijk kiezen, als je vrijwel continu tussen de ansichtkaartachtige panorama's door fietst. Bovendien is dat met zo'n eenvoudig pocketcameraatje nauwelijks in beeld te brengen. Maar goed, om toch enig idee te geven...
Het werd in ieder geval een fraaie route. Veel lekkerlopende, wat lange klimmen erin. Onderweg naar Heimbach nog een schöne Geheimtip
: de Müllenberg. Uiteraard mochten de venijnige Mauer-broertjes niet ontbreken
: de Mauer von Hammer en de Widdauer Mauer. En een heerlijke afsluiter
: ruim 20km over een hoogvlakte, waar je tussen de 500 en 600m hoogte peddelt (en de wind gisteren in de rug duwde). Plus dan nog de strakke afzink naar Rott, met een klein knikje omhoog om de klimspieren terug op lengte te brengen.
Het was bij de start nog fris. Daarom eerst even warmtrappen: via Mularshütte omhoog naar de Rönneberg...

Daarna vanuit Zweifall in 6km ruim 250m hoogteverschil overbruggen naar Raffelsbrand. Eitje. Gevolgd door een paar km op deze hoogvlakte...

Vervolgens strak afdalen naar het Kalltal...

Flink bijremmen — en meteen plat in de bocht — om linksaf de afslag naar Simonskall niet te missen. Die hebben ze namelijk in een haarspeldbocht geplugd. Hier van bovenaf naar de afslag in het midden...

In stilte verder afdalen naar het rustieke Simonskall, en klimmen richting Vossenack...

Alweer aardig wat hoogtemeters overbrugd. Uitzicht op het dal rond Simonskall, hier in het midden...

Ondertussen komt Vossenack ook dichterbij...

Vanaf Vossenack omlaag door een fraai dal, en direct weer omhoog naar Schmidt. De enige keer dat ik een paar andere wielrenners tegenkwam...

Dan hard afdalen — met fraaie vergezichten — op weg naar Nideggen. Net over het spoor in Brück rechtsaf over het idyllische sluippaadje richting Heimbach...


Maar niet rechtstreeks naar Heimbach. In het dorpje Hausen ligt de uitermate stille Müllenberg — mein Geheimtip — te wachten. De bosrijke klim is goed verborgen. De kans je er een andere renner tegenkomt (of inhaalt) is nihil. Hier het uitzicht bovenop...

Rechtsaf afdalen...

En vervolgens vanaf deze springschans immer gerade aus nach unten...

Verder omlaag naar Heimbach, en van daaruit trap je de lange en makkelijke hoogtemeters naar 't Kermeterhaus...

Over de Kermeter Hochstrasse eerst nog even bijtrappen, en dan kunnen de benen 3km lang uitrusten. Hangend achter het zadel naar de Rursee...

De ketting moet weer een stukkie naar links tot je bovenop Steckenborn arriveert, waarna de heerlijk slingerende afdaling volgt naar Woffelsbach en Rurberg. Ondertussen wel om je heen blijven kijken...

Na 95km is er in Rurberg even tijd voor wat lekkers...

Het uitzicht daarbij is niet verkeerd...


Met al die lange beklimmingen, bosrijke rotswanden, stille meertjes, fraaie doorkijkjes is het net of je in Frankrijk ronddoolt...

Terug aan het werk op de lange klim naar de Kesternich Höhe, met aansluitend de brede afzink naar de zeer fraaie Dedenborn-kloof...

Even verderop liggen de Mauer-broertjes glimlachend te wachten. Allereerst de Mauer von Hammer...


Vanuit Imgenbroich over het splinternieuwe asfalt van de Grünentalstrasse steil omlaag...

Direct gevolgd door de Widdauer Mauer. Bijna 2km lang, 11% gemiddeld, en een max van 19%...

Hierna nog een slordige 30km zurück nach Rott, grotendeels parallel aan de Belgische grens. Daarin alleen de nijdige klim naar Kalterherberg en nog 100 makkelijke hoogtemeters naar Eschweide, het 650m hoge dak van de rit. Wat sfeerplaatjes...



Rond de Duitse woningen staan regelmatig metershoge heggen geplant. Oogt niet bepaald toegankelijk. Vraag me weleens af hoe zoiets geknipt wordt — met een hoogwerker misschien? Curieus...

Dit ziet er alweer een stuk vriendelijker uit...

Na Mützenich, Konzen, Paustenbach en Lammersdorf geen haarspeldbochten meer, maar wel afzakken van 600m naar 400m hoogte. Lekker toetje...

De laatste km rustig peddelen naar de auto...


O ja, en nog 1 knikje omhoog. Kan op het buitenblad...

Uiteindelijk dik tevreden met dik 165km en 3000 hoogtemeters op de teller...
Mooie dag, lekker getraind. Aanrader dus, deze route, zeker op een strakblauwe maandag!
Edit 8 juni 2017: In de
Rursee-route [L], de
Rursee-route [XL] en de
Rursee-route [XXL] is het opgebroken traject over de L12 tussen Lammersdorf en Rott inmiddels vervangen door het traject over de Vennbahnradweg en de L238 naar Rott, hetgeen sowieso wat rustiger is.
Nog wat gegevens van een aantal beklimmingen...
• Jägerhaus: 8km, 4%, max 8%
• Simonskalltal-Nord: 4km, 6%, max 12%
• Panoramastrasse: 5km, 6%, max 10%
• Müllenberg: 2km, 8%, max 14%
• Kermeterhaus: 7km, 5%, max 10%
• Grünlandhöhe: 7km, 4%, max 12%
• Kesternichhöhe: 4km, 6%, max 11%
• Hammer-Mauer: 3km, 8%, max 15%
• Widdauer-Mauer: 2km, 11%, max 19%
• Kalterherberg: 1km, 8%, max 10%
• Eschweide: 1km, 6%, max 8%