Dit is het vervolg van de draad "uit armoe naar singlespeed", afgeknipt wegens discussie-onderwerp geëvolueerd van de figuurlijke bal (singlespeed) naar persoon (ik).
Niet akkoord met het onderwerp?
Blijf er dan uit.
Ik ben wie ik ben.
Mijn motieven zijn wat ze zijn.
Kritiek op singlespeed gerelateerde stellingen?
Geen probleem.
Leg wel uit.
Een bewering is geen uitleg.
Het volgende is een recapitulatie en kan geskipt worden (dus direct naar post 2 hier) indien reeds gevolgd.
Situatie:
- Ik doe elke verplaatsing met de fiets. Auto heb ik niet meer, en dat is nu ongeveer 20 jaar.
- Ik gebruikte daartoe tot voor enkele jaren een "gewone" fiets.
- De afgelegde afstanden waren tot voor enkele jaren klein. 25 km heen en terug samen, zijnde woon-werk.
- Ik had 3 tandwielen voor en 7 achter. Schakelen vooraan deed ik nooit. Gewoon nooit nodig. Achteraan schakelde ik over de 3 kleinste.
Ervaren problemen:
- Na een maand ging de ketting soms vanzelf naar een kleiner tandwiel achteraan. Kort later lukt schakelen naar het 3de kleinste niet meer.
- Na nog 1 maand zelfde scenario voor het 2de.
- Na een paar maanden dus was ik zo genoopt om op het kleinste te blijven rijden.
- Na 3 maanden, tijdens duwen/trappen, kraaaak en trappers schieten een stuk door naar voren. Ketting slipt over tanden achteraan. Slijtage.
- Ook een 2de fenomeen "tussendoor": het begint te regenen, je trapt en plots geen weerstand meer. Je kunt vrij peddelen in voorwaartse richting terwijl je fiets uitbolt tot stilstand. Resterende optie: tevoet verder naar werk. Vreemd genoeg: op het einde van de werkdag blijkt het probleem totaal weg.
- Tussen de 3-6 maanden sukkel ik zo verder tot slijtage "koning" geworden is.
Ervaren hulp van fietsverkopers:
Een fietsverkoper zegt geen verklaring te kunnen bedenken. Voor het eerste scenario zegt hij me dat ik heel veel macht zet en dat ik vertrek als een pijl uit een boog. Als ik opmerk dat ik de enige niet ben en dat wielrenners heel wat meer macht zetten en dat zij dat probleem toch niet hebben is het antwoord dat ze beter materiaal hebben, dat zoveel meer kost enz.
Een tweede fietsverkoper, waar ik 2 latere fietsen kocht: zegt ook geen idee te hebben.
Ik sukkel zo 15 jaar, nieuwe fiets of herstelde, na een maand, na 2 maanden, enz.
De eerste keren na aanschaf nieuwe fiets: ik kan een herstelde fiets de volgende week al terug hebben. Of 2 weken.
Dan een maand.
Dan 3 maanden.
Dan een half jaar.
Uiteindelijk, 9 maanden.
Reserve fiets ook al in deze probleemfase, en oude nog niet hersteld. Blok.
En toen werd het (de slijtage) me grondig beu.
Ik ontdekte het bestaan van singlespeed fietsen.
Ik ging ermee terug naar de eerste fietsverkoper. Die wou er niet eens over spreken. Die tijd was zogezegd gepasseerd.
Toen poogde ik het bij de 2de fietsverkoper. Die had me al eens zo een tandwiel (voor achter) laten zien, dat hij achteraan had liggen. Maar toen ik hem daadwerkelijk vroeg naar een nieuwe fiets daarmee en duidelijk maakte dat ik ernstig was, werd hij plots erg afwijzend. Ik vroeg welke problemen hij erin zag. Hij zei dat hij voor zulke fietsen geen kader in mijn maat ging kunnen vinden. Ik vroeg of hij misschien al had gekeken. En toen werd hij even bot als de eerste fietsverkoper: hij zei er niet aan te willen beginnen.
En zo ging ik op zoek, en vond, een volgende fietsverkoper, die wèl bereid was.
Ik schetste de problemen en hij zei dat hij dat wel kon bouwen, vertrekkende van een binnenversnellingskader.
En inderdaad. Een paar maanden later reed ik met een eerste fiets zonder versnellingen.
Het was eigenlijk niks nieuws, ik was met versnellingen - nooit schakelen - toch al gewoon van met dezelfde tandwielen te rijden.
Alleen, het kader was (opnieuw) te klein voor me, en dus sukkelde ik nog steeds net als voorheen met mijn hielen tegen mijn tassen en mijn stuur te laag en mijn voeten bij maneuvreren in de weg van voorwiel. Alleen besefte ik op dat moment nog niet dat de reden een te klein kader was. Ik dacht dat de verkopers me een fiets op mijn maat hadden geleverd en dat die problemen aparte waren, op zichzelf stonden.
Tijdens die zoektocht naar die volgende fietsverkoper, ben ik nog een school-kennis van lang geleden tegengekomen, die "tussendoor" zelf sleutelde aan fietsen. Toen ik hem vertelde over dat plotse los trappen bij een regenbui en niet meer 's avonds, zei ie direct dat dat kwam door palletjes die blijven plakken door nat geworden vet in een slecht afgedicht vrijwielmechanisme.
En ik moest denken: als hij dat zo direct kan verklaren - waarom weten die fietsverkopers, voltijds bezig in dit vak, dat niet? En ik besefte toen dat ze dat gewoon moesten weten, alleen geen zin hadden me wijzer te maken, zodat ik hun kassa met grotere regelmaat zou passeren.
Nadien zette ik nog een verdere stap. Omdat dat vrijwielmechanisme me nog steeds parten speelde (palletjes bleken ook vast te kunnen komen in de winter bij nattigheid > vriezen) besloot ik om het te wagen zonder vrijwiel. Maar heb lang getreuzeld omdat dat toch risicovol leek zo overal mee rijden en je benen niet kunnen stilhouden. Uiteindelijk, begin 2016, zette ik ook die stap.
En, nooit spijt van gehad. Wel integendeel, ik was er direct mee weg, en doordat ik nu ook kan duwen met het andere been, los van pedaalstand, kan ik veel beter evenwicht houden / recht blijven. Ik was bang geweest voor in de winter, als het glad ligt, en je moet blijven ronddraaien / voet moeilijk dichtbij de grond te houden in geval slip, wegens de meedraaiende pedaal. Maar bleek bang voor niks. Er was gewoon veel minder noodzaak om voet op de grond te zetten, want ik kon zo evenwicht al veel beter handhaven.
And here I am, 1.5 jaar met doortrapper.
En ben ik gekomen aan mijn laatste resterende probleem: te klein kader.
Dat is voor de volgende post hier.
Singlespeed: de voordelen van simplificatie
Op aangeven van iemand hier, heb ik me een nieuwe fiets merk Santos aangeschaft.
Een reisfiets (Travelmaster 3+) omgebouwd naar doortrapper.
Hij is klaar om af te halen.
Vandaag heb ik er voor de eerste keer mee gereden.
Spijts ik erg vastberaden was om door te drukken wat ik wil, heb ik veel water in de wijn moeten doen.
Het kader is inderdaad beduidend groter, maar had nog groter gekund, alleen hebben de Santos fietsen een nogal hoog zittende buis, en werd dat teveel risico om over te stappen.
En ik heb uiteindelijk zelf de ketting moeten kiezen. Ik had 1 gewild die overberekend was, niet door een mens kapot te duwen, een industriele of zo. Maar dat was dus teveel verwacht.
En nog steeds geen kettingkast mogelijk, zelfs niet voor de 48/15 (ik had 52/16 beoogd).
En hij kost duiten. 4300 euro voor een fixie met velgremmen.
Erg brede banden. Bagagerek kan 40 kg aan, en heb vooraan onderdelen om ook 25 kg te monteren.
Want in recente jaren ben ik met veel bagage beginnen rijden (nieuwe hobby). 20-40 kilo.
De fietsverkoper heeft erg moeten zoeken naar de nodige onderdelen om de SantosBike aan te passen.
Maar het lijkt hem gelukt te zijn.
De aandrijving is volledig van staal. Zelfs het kettingblad (inox). Alleen de ketting is (vermoedelijk) geen inox, maar gecoat staal, een KMC S1RB, die ik gekozen heb op basis van een corrosie test op http://thegoldenwrench.blogspot.be/2011 ... hains.html
Want ik heb gemerkt (en al kettingbreuken gehad erdoor) dat de KMC Z1X INOX wordt aangetast door zout, en zelfs gewoon door vochtigheid (tuinhuis, bruine plekjes), aan de asuiteindjes. Bovenstaande test komt tot dezelfde vaststelling. Het "RustBuster" type bleek het beste bestand.
Er is echter een "maar": kettingen in een emmer zoutwater leggen is geen realiteit maar een benadering ervan.
Want ik heb al een paar keer een verzinkte ketting geprobeerd, en die zink sleet dus gewoon af omdat de onderdelen voortdurend in tanden grijpen, wat in die emmer zoutwater niet gesimuleerd is. Het RB model kost de helft van het Z1X INOX model en dat vind ik een teken aan de wand. De Z1X INOX vind ik een vrij sterke ketting - hij rekt beduidend minder uit dan mijn andere ervaringen.
Ik moet alleen nog kijken hoe de fiets thuis te krijgen, want de verkoper heeft (een beetje onverwacht voor me) geen auto en klanten moeten dus afhalen.
Maar zoals gezegd, vandaag heb ik er voor het eerst 1 km mee gereden. Ik heb nog nooit op zulke brede banden (SCHWALBE Super Moto-X) gereden, maar ik ervoer hem nogal instabiel. Alsof hij rap aan het slingeren raakt. En dat zonder bagage. Vooral als ik recht op de trappers stond (iets dat vaak gebeurt met doortrapper), slingerde hij nogal. Ik vond hem erg "nerveus", een beetje zoals een fiets met een voorvork die te weinig geplooid is (dus te weinig naloop). Moeilijk recht te sturen.
Het kan nu best zijn (en allicht is dat zo) dat aan die dikke banden te wennen is.
Heeft er iemand een gelijkaardige ervaring / proces (standaard > dikke banden) doorgemaakt?
Een reisfiets (Travelmaster 3+) omgebouwd naar doortrapper.
Hij is klaar om af te halen.
Vandaag heb ik er voor de eerste keer mee gereden.
Spijts ik erg vastberaden was om door te drukken wat ik wil, heb ik veel water in de wijn moeten doen.
Het kader is inderdaad beduidend groter, maar had nog groter gekund, alleen hebben de Santos fietsen een nogal hoog zittende buis, en werd dat teveel risico om over te stappen.
En ik heb uiteindelijk zelf de ketting moeten kiezen. Ik had 1 gewild die overberekend was, niet door een mens kapot te duwen, een industriele of zo. Maar dat was dus teveel verwacht.
En nog steeds geen kettingkast mogelijk, zelfs niet voor de 48/15 (ik had 52/16 beoogd).
En hij kost duiten. 4300 euro voor een fixie met velgremmen.
Erg brede banden. Bagagerek kan 40 kg aan, en heb vooraan onderdelen om ook 25 kg te monteren.
Want in recente jaren ben ik met veel bagage beginnen rijden (nieuwe hobby). 20-40 kilo.
De fietsverkoper heeft erg moeten zoeken naar de nodige onderdelen om de SantosBike aan te passen.
Maar het lijkt hem gelukt te zijn.
De aandrijving is volledig van staal. Zelfs het kettingblad (inox). Alleen de ketting is (vermoedelijk) geen inox, maar gecoat staal, een KMC S1RB, die ik gekozen heb op basis van een corrosie test op http://thegoldenwrench.blogspot.be/2011 ... hains.html
Want ik heb gemerkt (en al kettingbreuken gehad erdoor) dat de KMC Z1X INOX wordt aangetast door zout, en zelfs gewoon door vochtigheid (tuinhuis, bruine plekjes), aan de asuiteindjes. Bovenstaande test komt tot dezelfde vaststelling. Het "RustBuster" type bleek het beste bestand.
Er is echter een "maar": kettingen in een emmer zoutwater leggen is geen realiteit maar een benadering ervan.
Want ik heb al een paar keer een verzinkte ketting geprobeerd, en die zink sleet dus gewoon af omdat de onderdelen voortdurend in tanden grijpen, wat in die emmer zoutwater niet gesimuleerd is. Het RB model kost de helft van het Z1X INOX model en dat vind ik een teken aan de wand. De Z1X INOX vind ik een vrij sterke ketting - hij rekt beduidend minder uit dan mijn andere ervaringen.
Ik moet alleen nog kijken hoe de fiets thuis te krijgen, want de verkoper heeft (een beetje onverwacht voor me) geen auto en klanten moeten dus afhalen.
Maar zoals gezegd, vandaag heb ik er voor het eerst 1 km mee gereden. Ik heb nog nooit op zulke brede banden (SCHWALBE Super Moto-X) gereden, maar ik ervoer hem nogal instabiel. Alsof hij rap aan het slingeren raakt. En dat zonder bagage. Vooral als ik recht op de trappers stond (iets dat vaak gebeurt met doortrapper), slingerde hij nogal. Ik vond hem erg "nerveus", een beetje zoals een fiets met een voorvork die te weinig geplooid is (dus te weinig naloop). Moeilijk recht te sturen.
Het kan nu best zijn (en allicht is dat zo) dat aan die dikke banden te wennen is.
Heeft er iemand een gelijkaardige ervaring / proces (standaard > dikke banden) doorgemaakt?
Tenslotte de praktische en slijtage gerelateerde voordelen van deze Singlespeed en doortrapper simplificatie.
- Spaak gebroken? Band plat? Achterrem loshaken, moersleutel 15, achterwiel eruit, reserve achterwiel erin, en dan, als het eens past, herstellen / laten herstellen. Geen speciale kennis / gereedschap nodig.
- Niet meer belemmerd door breedte. Met versnellingen ben je gebonden aan een smalle ketting wegens cassette-tandwielafstanden, met fixie kun je dikkere kettingbladen en dikkere tandwielen en dikkere (plaatjes) kettingen monteren.
Bvb in de overgang naar doortrapper (geen vrijwiel - vast tandwiel) heb ik dikkere tanden achteraan en vooraan, en bredere ketting, en ik heb na 1.5 jaar zelfs het kleine achteraan geen enkele keer moeten vervangen, terwijl dat voorheen per 3 maanden en kettingblad per 6 maanden was. Een paar weken terug heb ik een tandwiel achter laten vervangen - eerder preventief, want kost maar 5 euro en dat win ik allicht uit door mindere slijtage van de ketting, het enige dat nog "vaak" moet worden vervangen.
- Geen derailleur, dus ketting loopt over de helft van de tanden achteraan ipv een kwart = minder slijtage per tand.
- Geen vrijwiel dus geen palletjes die kunnen blijven hangen / vastvriezen - er zijn geen palletjes.
- Je kunt zo zelfs een reserveachterwiel meepakken als je ergens ver naartoe moet en je plan moet kunnen trekken.
Er zijn ook nadelen:
- Altijd zelfde verzet, berg/brugop/tegenwind = pezen - nul souplesse en (relatief) beduidend trager.
- Doortrapper = pedalen bewegen met de fiets - opletten voor troittoir randen / hoge drempels / niet teveel "leggen" in de bochten.
- Ketting op te spannen door achterwiel stelselmatig naar achter te schuiven, opletten van schroefdraadslijtage op as door vele lossen en vastzetten, alsook uitfrezen van uitvaluiteinden (heb rondelen laten steken). Bij de Santos is dat via een excenter vooraan. Die nadelen zijn er dus niet, alleen is de mate van excenter minder dan de sleufruimte van de uitvaluiteinden, dus vooraleer de ketting aan z'n eind gerokken is kan de excenter het al niet meer compenseren en moet je een schakel wegnemen.
Maar ik vind de voordelen een magnitude zwaarder wegen dus here I am (again)
- Spaak gebroken? Band plat? Achterrem loshaken, moersleutel 15, achterwiel eruit, reserve achterwiel erin, en dan, als het eens past, herstellen / laten herstellen. Geen speciale kennis / gereedschap nodig.
- Niet meer belemmerd door breedte. Met versnellingen ben je gebonden aan een smalle ketting wegens cassette-tandwielafstanden, met fixie kun je dikkere kettingbladen en dikkere tandwielen en dikkere (plaatjes) kettingen monteren.
Bvb in de overgang naar doortrapper (geen vrijwiel - vast tandwiel) heb ik dikkere tanden achteraan en vooraan, en bredere ketting, en ik heb na 1.5 jaar zelfs het kleine achteraan geen enkele keer moeten vervangen, terwijl dat voorheen per 3 maanden en kettingblad per 6 maanden was. Een paar weken terug heb ik een tandwiel achter laten vervangen - eerder preventief, want kost maar 5 euro en dat win ik allicht uit door mindere slijtage van de ketting, het enige dat nog "vaak" moet worden vervangen.
- Geen derailleur, dus ketting loopt over de helft van de tanden achteraan ipv een kwart = minder slijtage per tand.
- Geen vrijwiel dus geen palletjes die kunnen blijven hangen / vastvriezen - er zijn geen palletjes.
- Je kunt zo zelfs een reserveachterwiel meepakken als je ergens ver naartoe moet en je plan moet kunnen trekken.
Er zijn ook nadelen:
- Altijd zelfde verzet, berg/brugop/tegenwind = pezen - nul souplesse en (relatief) beduidend trager.
- Doortrapper = pedalen bewegen met de fiets - opletten voor troittoir randen / hoge drempels / niet teveel "leggen" in de bochten.
- Ketting op te spannen door achterwiel stelselmatig naar achter te schuiven, opletten van schroefdraadslijtage op as door vele lossen en vastzetten, alsook uitfrezen van uitvaluiteinden (heb rondelen laten steken). Bij de Santos is dat via een excenter vooraan. Die nadelen zijn er dus niet, alleen is de mate van excenter minder dan de sleufruimte van de uitvaluiteinden, dus vooraleer de ketting aan z'n eind gerokken is kan de excenter het al niet meer compenseren en moet je een schakel wegnemen.
Maar ik vind de voordelen een magnitude zwaarder wegen dus here I am (again)
Is geen voordeel maar een nadeel. Je haalt het qua gemak en tijd nooit tegen een wiel met snelspanners.
Ik vraag me echt af hoeveel kilometers u aflegt. Een voorblad gaat bij mij 20.000 km mee (6 maanden bij u) en een tandwiel achteraan met dezelfde ketting ook vlot 10.000 km (3 maanden bij u)...Nova schreef: ↑04 jul 2017 22:58 - Niet meer belemmerd door breedte. Met versnellingen ben je gebonden aan een smalle ketting wegens cassette-tandwielafstanden, met fixie kun je dikkere kettingbladen en dikkere tandwielen en dikkere (plaatjes) kettingen monteren.
Bvb in de overgang naar doortrapper (geen vrijwiel - vast tandwiel) heb ik dikkere tanden achteraan en vooraan, en bredere ketting, en ik heb na 1.5 jaar zelfs het kleine achteraan geen enkele keer moeten vervangen, terwijl dat voorheen per 3 maanden en kettingblad per 6 maanden was. Een paar weken terug heb ik een tandwiel achter laten vervangen - eerder preventief, want kost maar 5 euro en dat win ik allicht uit door mindere slijtage van de ketting, het enige dat nog "vaak" moet worden vervangen.
Ik geef nogmaals het al te vaak door u genegeerde advies mee: Blijf met water en zeep van uw ketting af en gebruik een goede teflonspray.
Ik ben niet overtuigd dat dat zeker tot minder slijtage leidt. Ja, de kracht wordt meer verdeeld, maar elk tandje raakt ook 'langer' de ketting.
In gans mijn leven nog nooit vastgevroren palletjes gehad. Blijf met water van uw versnellingssysteem weg.
En dat gaat bij een fiets met cassette niet?
Kortom: Fietsen zoals in de oertijd.
Laten we er 'trottoir' van maken (zeg ik alleen omdat u zich vaak als een taalpurist heeft opgeworpen).
Kortom: Gevaarlijk.
Ik hoop dat u daar niet te vaak mee bezig bent. Zoveel rekt een ketting nu ook weer niet (als u hem behandelt zoals een vakman).Nova schreef: ↑04 jul 2017 22:58 - Ketting op te spannen door achterwiel stelselmatig naar achter te schuiven, opletten van schroefdraadslijtage op as door vele lossen en vastzetten, alsook uitfrezen van uitvaluiteinden (heb rondelen laten steken). Bij de Santos is dat via een excenter vooraan. Die nadelen zijn er dus niet, alleen is de mate van excenter minder dan de sleufruimte van de uitvaluiteinden, dus vooraleer de ketting aan z'n eind gerokken is kan de excenter het al niet meer compenseren en moet je een schakel wegnemen.
Met die stelling gaat u denk ik alleen blijven. Het is fietsen anno 1900.
Met welk doel precies? Werkelijk elk advies weer weglachen?
QQleQ
05 jul 2017 11:55
Zwabberend gevoel met brede banden: dan is de velg wellicht onvoldoende breed. De band zal dan bij een lage bandenspanning zijdelings vervormen (of wringen, zo je het wilt noemen). Simpele remedie: band harder oppompen. Betere oplossing: velgbreedte kiezen passend bij de gewenste bandbreedte.
Gezien alle eerdere posts vraag mij wel af of mijn reactie enig zin heeft. Volstaat dit voor Nova als uitleg, of is het alleen een bewering waar Nova aanstoot aan zal nemen?
Gezien alle eerdere posts vraag mij wel af of mijn reactie enig zin heeft. Volstaat dit voor Nova als uitleg, of is het alleen een bewering waar Nova aanstoot aan zal nemen?
53x11
05 jul 2017 13:46
En dus begin je een nieuw topic met exact dezelfde opzet en strekking? Man man man... Begin lekker een blog met dat andere aandachtsgeile forumlid en verspil hier geen opslagruimte meer.*Dit is het vervolg van de draad "uit armoe naar singlespeed", afgeknipt wegens discussie-onderwerp geëvolueerd van de figuurlijke bal (singlespeed) naar persoon (ik).
*zal wel "evolueren naar persoon (jij)" zijn. So be it...
(en irritant genoeg zijn er genoeg sukkels, waaronder ikzelf, die toch een reactie plaatsen. Het houdt niet op, niet vanzelf)
"Niet-wielrenners. De leegheid van die levens schokt me." T.Krabbé
baanfiets kopen?
baanfiets kopen?
Tsja, die speciale kennis en gereedschap die je nodig hebt om een snelspanner te kunnen bedienen is wel lastig.
fietsen doe ik net als een prof,
veel pillen, spuitjes en bloedtransfusies, anders wordt het een sof
veel pillen, spuitjes en bloedtransfusies, anders wordt het een sof
U meet uw "voordeel" tov snelspanners.
Ik mat het tov een fiets met versnellingsonderdelen.
Dat was de tijd met versnellingen herinner je?gede schreef: ↑05 jul 2017 11:05 Ik vraag me echt af hoeveel kilometers u aflegt. Een voorblad gaat bij mij 20.000 km mee (6 maanden bij u) en een tandwiel achteraan met dezelfde ketting ook vlot 10.000 km (3 maanden bij u)...
Ik geef nogmaals het al te vaak door u genegeerde advies mee: Blijf met water en zeep van uw ketting af en gebruik een goede teflonspray.
Ik reed met grootste verzet, dus kleinste tandwiel achter, minst aantal tanden, derailleur, dus een ketting die maar op een 4-5 tanden aangrijpt, smal tandwiel, smalle tanden, en kettinglijn scheef zodat zijkant tanden meer afziet.
Water en zeep gaan over reiniging, niet over smering.
Gelieve uw advies relevant te houden.
En dan?
Kunt u uitleggen?
Waarom zou wrijving tussen reeds aangegrepen onderdelen een grotere factor zijn dan wrijving tijdens het aangrijpmoment? Het is bij het aangrijpen dat de twee onderdelen onderling het meest in snelheid verschillen en door speling elkaar moeten tegemoetkomen. Het snelheidsverschil bepaalt de mate van wrijving. Wat is uw uitleg?
Als het dichtbij vriespunt is dan zit ik niet met water aan mijn fiets.
Blijf met uw antwoord bij wat ik zeg, niet bij wat ik niet zeg.
Welke zin heeft het een achterwiel met cassette mee te nemen als je na montage de versnellingen niet kunt afregelen???
Herhaling.
Ik moet mijn plan kunnen trekken en ik ben geen fietsenmaker, dus reduceer ik de techniek tot een niveau dat ik wèl kan!!!
In de oertijd moest je je plan kunnen trekken. Dat is wat ik doe. Dat is waartoe ik werd genoopt, door fietsenmakers die er een half jaar en langer over doen om het probleem voor u op te lossen.
Ik vind onafhankelijkheid een nuttig element. Niet gegijzeld kunnen worden door derden op wie niet te rekenen valt.
Ik rij nu een 1.5 jaar zonder vrijwiel.
Ik kom dagelijks in steden.
Ik ben maar 1 keer door een trottoir gevallen, door een chauffeur die me op een nauwe strook inhaalde, genoodzaakt om een deel van het andere rijvak te gebruiken, maar net dan een tegenligger zag opdagen, en terug naar rechts ging, waardoor ik klemgereden werd tussen trottoir en auto. Een verhaal van enkele seconden, te laat om nog te stoppen in de halve omwenteling die mijn rechterpedaal nodig had om neerwaarts te gaan.
Serieuze klap, zelf had ik niks, maar stuur scheef, spatbord voor verfrommeld, spaakwerk voor uit balans.
Heb wel mijn plan kunnen trekken - had gereedschap mee, genoeg om de euvels zover op te lossen dat ik thuis kon raken.
Moet wel, want zoals gezegd in het oude onderwerp: er is geen SchatIkHebPechKomJeMeEvenOppikken.
Ik behandel kettingen als leek. Ik ben geen fietsenmaker.gede schreef: ↑05 jul 2017 11:05Ik hoop dat u daar niet te vaak mee bezig bent. Zoveel rekt een ketting nu ook weer niet (als u hem behandelt zoals een vakman).Nova schreef: ↑04 jul 2017 22:58 - Ketting op te spannen door achterwiel stelselmatig naar achter te schuiven, opletten van schroefdraadslijtage op as door vele lossen en vastzetten, alsook uitfrezen van uitvaluiteinden (heb rondelen laten steken). Bij de Santos is dat via een excenter vooraan. Die nadelen zijn er dus niet, alleen is de mate van excenter minder dan de sleufruimte van de uitvaluiteinden, dus vooraleer de ketting aan z'n eind gerokken is kan de excenter het al niet meer compenseren en moet je een schakel wegnemen.
Eerder dit jaar had ik een kettingbreuk, de nieuwe (ordinaire) die de Staatsgesubsidieerde vzw monteerde heeft 3 maanden meegegaan. Toen zat ik aan einde sleuf. De KMC Z1X rekt beduidend minder snel, want heeft minstens dubbel (en meer) zoveel tijd (en dus km) nodig om zoveel te rekken.
Beide gevallen met dezelfde lekenbehandeling...
Of ik de enige ben met die opvatting, of niet, zal me eigenlijk worst wezen.
Ik heb ook geen 1900 gevoel. Eerder een gevoel van vrijheid. Van onafhankelijkheid. Want dat is het gevolg van je plan te kunnen trekken.
De titel van dit onderwerp is "Singlespeed: de voordelen van simplificatie".
Over welk advies heeft u het?
Over welk gelach heeft u het?
Ik leg uit.
Ik deel mijn ervaring en waarom van singlespeed/doortrapper.
Ik heb geleerd de voordelen ervan in te zien, en ervaar ze.
Doel?
1 doel dat ik aanhaalde was ervaring te vinden op vlak van rijden met brede banden.
Zoals gezegd: ik vond mijn nieuwe fiets bij de proefrit onstabieler dan mijn huidige. Ik moest het stuur steviger vasthouden om recht te blijven rijden. Vooral als ik recht sta op de trappers - zonder harder te duwen. Dan slinger ik zelfs heen en weer. Ik poog te achterhalen wat de reden(en) kan(kunnen) zijn voor dit ander gevoel.
Dat is wat er staat in mijn beginposts hier.
Wat is uw doel hier?