Het valt mij op dat veel professionele wielrenners te kampen hebben gehad met een depressie. Lees bijv. eens DIT ARTIKEL.null
Nou fiets ik zelf vrij veel (train bijna dagelijks) en ik merk ook wel dat het sporten invloed kan hebben op mijn stemming. Alsof het een soort verslaving is waar je maar moeilijk van af kan kicken.
Zijn er hier mensen die last hebben (of last hebben gehad) van bepaalde stemmingsstoornissen, en denken dat het wielrennen daaraan heeft bijgedragen? In positieve en/of negatieve zin.
Fietsdepressie - herkenbaar?
Klopt!, als je intensief aan het sporten bent maakt je lichaam een stofje aan, endorfine.
Hieraan raak je verslaafd, het heeft ongeveer hetzelfde effect als heroiene en je voelt je er prettig/ gelukkig bij!
Even wikipedia opzoeken.....
Endorfine
Daar word ook doorgelinkt met wat ik bedoel, Runners high!
"Runners high
Veel hardlopers zeggen dat, wanneer je eenmaal de smaak van het hardlopen te pakken hebt, het een bezigheid is waar men niet meer zonder wil. Dit is niet vreemd als men zich bedenkt dat bij het lopen endorfines worden afgegeven aan het bloed. Deze stoffen zorgen ervoor dat je je goed voelt."
Hetzelfde gebeurt bij wielrennen, als ik een paar dagen (laat staan een week) niet kan fietsen word ik er niet prettiger op (volgens betrouwbare bronnen)
Groeten,
Jasper
Hieraan raak je verslaafd, het heeft ongeveer hetzelfde effect als heroiene en je voelt je er prettig/ gelukkig bij!
Even wikipedia opzoeken.....
Endorfine
Daar word ook doorgelinkt met wat ik bedoel, Runners high!
"Runners high
Veel hardlopers zeggen dat, wanneer je eenmaal de smaak van het hardlopen te pakken hebt, het een bezigheid is waar men niet meer zonder wil. Dit is niet vreemd als men zich bedenkt dat bij het lopen endorfines worden afgegeven aan het bloed. Deze stoffen zorgen ervoor dat je je goed voelt."
Hetzelfde gebeurt bij wielrennen, als ik een paar dagen (laat staan een week) niet kan fietsen word ik er niet prettiger op (volgens betrouwbare bronnen)
Groeten,
Jasper
mijn Flickr
Ik heb jaren aan atletiek gedaan dus was erg verslaafd aan dat goedje.
Zeker met een 3 weken schema met 1 rust week(2 a 3 heel rustige trainingen) en dan de wedstrijd de laatste was bijna niet te doen.
Poeh je bent zo scherp dat je bijna ontploft dit merkten mijn vrouw en kinderen dan ook.
Nu heb ik plezier voorop gesteld en geen scherpe tijd of prestaties voor mij meer.
Zeker met een 3 weken schema met 1 rust week(2 a 3 heel rustige trainingen) en dan de wedstrijd de laatste was bijna niet te doen.
Poeh je bent zo scherp dat je bijna ontploft dit merkten mijn vrouw en kinderen dan ook.
Nu heb ik plezier voorop gesteld en geen scherpe tijd of prestaties voor mij meer.
NEOS
Daar word ook doorgelinkt met wat ik bedoel, Runners high!
Heb ik ook last van gehad, trainde (hardlopen) op een gegeven moment 14x per week zonder dat je doorhebt dat je idioot bezig bent. Gelukkig heb ik zelf bij het terugbrengen van het aantal trainingen niet echt last van gekke stemmingswisselingen gehad. Iedereen heeft wel n's last van moodswings dus ik denk dat het vooraal zaak is jezelf geen dingen aan te praten...
Heb ik ook last van gehad, trainde (hardlopen) op een gegeven moment 14x per week zonder dat je doorhebt dat je idioot bezig bent. Gelukkig heb ik zelf bij het terugbrengen van het aantal trainingen niet echt last van gekke stemmingswisselingen gehad. Iedereen heeft wel n's last van moodswings dus ik denk dat het vooraal zaak is jezelf geen dingen aan te praten...
- superrose
- Forum-lid
- Berichten: 3276
- Lid geworden op: 02 sep 2009 00:36
- Locatie: Amsterdam totdat ik terug de provincie in ga
- Contact
Absoluut, ik heb een aantal jaar lang zo'n 3 a 4 uur per dag gesport en als ik het niet deed werd ik boos en vervelend en na een tijdje kon ik het niet opbrengen om te gaan sporten of ook maar iets anders te doen.
Sporten is natuurlijk een hele makkelijke effectieve manier om mijn gevoelens te veranderen, ik kan verdrietig om iets op de fiets stappen, of gefrustreerd omdat ik iets niet zie gaan zoals ik het wil en terwijl ik de hele dag al niet uit dat gevoel kan komen, al fietsend kom ik eruit, dat is dat stofje. Niets mis mee, wel iets om te weten voor mij en om rekening mee te houden.
Sporten is natuurlijk een hele makkelijke effectieve manier om mijn gevoelens te veranderen, ik kan verdrietig om iets op de fiets stappen, of gefrustreerd omdat ik iets niet zie gaan zoals ik het wil en terwijl ik de hele dag al niet uit dat gevoel kan komen, al fietsend kom ik eruit, dat is dat stofje. Niets mis mee, wel iets om te weten voor mij en om rekening mee te houden.
Een paar uur op de fiets, het maakt alles zo simpel.
website: http://stoerevrouwensporten.nl/
twitter: @wijsporten
website: http://stoerevrouwensporten.nl/
twitter: @wijsporten
-
- Forum-lid
- Berichten: 1665
- Lid geworden op: 27 aug 2007 14:34
Eén remedie: leeftijd! Na een tijdje gaan de scherpe kantjes er wel af.
Vroeger kon ik niemand voor me uit zien rijden, voorbij gereden worden was een regelrechte aanval, het moest altijd volle bak zijn. Ook al had ik de dag erna een rit waar ik goed wilde presteren, dat waren zorgen voor de dag erna (stom maar het bloed kroop nu eenmaal waar het niet gaan wilde...)
Ik heb nog soms moeite maar het begint toch te beteren. Een nijdige helling opknallen lukt niet meer zoals vroeger maar ik kan mij nu wel beheersen de dag voor een afspraak, ik kan mij er steeds meer bij neerleggen dat die jonge twintigers nu eenmaal explosiever zijn en bonvenal kan ik mij er bij neerleggen dat je af en toe een mindere dag hebt.
Vroeger kon ik niemand voor me uit zien rijden, voorbij gereden worden was een regelrechte aanval, het moest altijd volle bak zijn. Ook al had ik de dag erna een rit waar ik goed wilde presteren, dat waren zorgen voor de dag erna (stom maar het bloed kroop nu eenmaal waar het niet gaan wilde...)
Ik heb nog soms moeite maar het begint toch te beteren. Een nijdige helling opknallen lukt niet meer zoals vroeger maar ik kan mij nu wel beheersen de dag voor een afspraak, ik kan mij er steeds meer bij neerleggen dat die jonge twintigers nu eenmaal explosiever zijn en bonvenal kan ik mij er bij neerleggen dat je af en toe een mindere dag hebt.
Ge moet zére rijen als ge moet zére rijen en nie zére rijen als ge niet zére moet rijen.
Bleek schreef:Een depressie (als in artikel) is wat anders dan een beetje humeurig worden als je je dagelijkse portie beweging niet hebt gekregen.
Wat niet wegneemt dat lichaamsbeweging met succes wordt ingezet als onderdeel van de behandeling van o.a. depressies. Google --> running therapy
"Shirtje korte mouwen € 200, c'est pas normal!"
- superrose
- Forum-lid
- Berichten: 3276
- Lid geworden op: 02 sep 2009 00:36
- Locatie: Amsterdam totdat ik terug de provincie in ga
- Contact
Ik denk niet dat mensen hier niet snappen wat een depressie is, echter als er wordt gevraagd of wij iets herkennen dan kunnen wij alleen spreken vanuit onze ervaring anders zouden we theorie delen. Ik denk dat het hebben van een depressie niet iets is om even zo te delen op een fiets forum, het is best prive namelijk.
Een paar uur op de fiets, het maakt alles zo simpel.
website: http://stoerevrouwensporten.nl/
twitter: @wijsporten
website: http://stoerevrouwensporten.nl/
twitter: @wijsporten
Helemaal met Bleek en Superrose eens.
Een depressie is 1 lange sleur. Je ziet er geen weg uit, het gaat dieper en dieper en je raakt steeds meer in jezelf met allemaal gevoelens die je niet kan delen met de buitenwereld. Het heeft allerlei vormen. Je graaft jezelf enorm diep en ieder ander snapt er meestal niks van.
Nu snap ik wel dat echte PRO wielrenners in een depressie kunnen raken met al hun farmacie dope die een soort nochtans onbekende werking hebbing als renner proefmonster zijnde? Zelfde als Greg Lemond zegt, als ze met DNA doping beginnen is het einde zoek, het is inmiddels al zover. Maar in al deze puzzelstukjes ik ben zelf niet genoeg onderlegd erin, maar er is op internet genoeg over te vinden in de medische wetenschap, zoals bijv. op youtube. We herinneren ons allemaal de zelfmoorden van een paar belgen en pantani laatste decennium. Nu snap ik wel dat meerdere dingen kunnen meespelen naast doping, maar het zijn toch depressies die hun daartoe dreven.
Dit is wel een totaal verschil met XTC nemen of fietsen. Deze die de stofjes aanmaken in je hersenen kunnen je neerwerpen. Misschien hangt het neerwerpen van stoppen met simpele sporten zoals fietsen ook wel af van je instelling. Als je er positiever tegenover staat zal je misschien er minder last van hebben, is het echt een drug, een wil, een iets wat je eindeloos mist, dan kan ik me goed voorstellen dat je er erg last van heb. Maar op een ieder zal het een ander effect hebben, dus al de mensen die duidelijke symptomen krijgen, dat kan ik begrijpen, als je down bent voor een langere tijd dan wordt het al snel een depressie.
Daarnaast fietsen blijft leuk en onze winters zijn gewoon niet leuk
Een depressie is 1 lange sleur. Je ziet er geen weg uit, het gaat dieper en dieper en je raakt steeds meer in jezelf met allemaal gevoelens die je niet kan delen met de buitenwereld. Het heeft allerlei vormen. Je graaft jezelf enorm diep en ieder ander snapt er meestal niks van.
Nu snap ik wel dat echte PRO wielrenners in een depressie kunnen raken met al hun farmacie dope die een soort nochtans onbekende werking hebbing als renner proefmonster zijnde? Zelfde als Greg Lemond zegt, als ze met DNA doping beginnen is het einde zoek, het is inmiddels al zover. Maar in al deze puzzelstukjes ik ben zelf niet genoeg onderlegd erin, maar er is op internet genoeg over te vinden in de medische wetenschap, zoals bijv. op youtube. We herinneren ons allemaal de zelfmoorden van een paar belgen en pantani laatste decennium. Nu snap ik wel dat meerdere dingen kunnen meespelen naast doping, maar het zijn toch depressies die hun daartoe dreven.
Dit is wel een totaal verschil met XTC nemen of fietsen. Deze die de stofjes aanmaken in je hersenen kunnen je neerwerpen. Misschien hangt het neerwerpen van stoppen met simpele sporten zoals fietsen ook wel af van je instelling. Als je er positiever tegenover staat zal je misschien er minder last van hebben, is het echt een drug, een wil, een iets wat je eindeloos mist, dan kan ik me goed voorstellen dat je er erg last van heb. Maar op een ieder zal het een ander effect hebben, dus al de mensen die duidelijke symptomen krijgen, dat kan ik begrijpen, als je down bent voor een langere tijd dan wordt het al snel een depressie.
Daarnaast fietsen blijft leuk en onze winters zijn gewoon niet leuk
Cannondale Six Carbon 105 2010
Scott Speedster S4 2005 105
Scott Speedster S4 2005 Tiagra (Total Loss) R.I.P.
da carbon rij lekker zeg!
Scott Speedster S4 2005 105
Scott Speedster S4 2005 Tiagra (Total Loss) R.I.P.
da carbon rij lekker zeg!
-
- Forum-lid
- Berichten: 1790
- Lid geworden op: 22 aug 2006 15:22
Heb geen last van depressie, maar moet wel bekennen dat sinds het weg seizoen ten einde is en de regelmaat ook niet meer aanwezig is, ik momenteel niet vooruit te branden ben. Heb ook niet veel zin om te gaan fietsen. Herkenbaar?
superrose schreef:Ik denk niet dat mensen hier niet snappen wat een depressie is, echter als er wordt gevraagd of wij iets herkennen dan kunnen wij alleen spreken vanuit onze ervaring anders zouden we theorie delen. Ik denk dat het hebben van een depressie niet iets is om even zo te delen op een fiets forum, het is best prive namelijk.
Ik heb hier wel ervaring mee, fietsen helpt zoals hierboven wordt omschreven. Je stemming wordt er zeker positief door beïnvloed. Maar het ligt er natuurlijk wel aan in welke mate je depressief bent. Daarnaast zitten de profs dagelijks in het wereldje, voor ons loonslaven is fietsen ook een afleiding op de dagelijkse werksleur / stress. Werk / gezin is tochvaak een grote boosdoener als het om depressie's gaat. Dan is fietsen even een lekkere geestelijke ontlading.
Maar als je echt manisch depressief bent weet ik niet of fietsen zal helpen. Dan heb je echt een mega probleem. De Fauw om maar een extreem geval te noemen is een goed voorbeeld.