
De Big Nine haalden we op bij Merida headquarters in Apeldoorn en gebruikten we daar waar nog mogelijk was. De droogte heeft veel vaste routes omgetoverd tot een soort los zand knikkerbanen waar je jezelf met pijn en moeite doorheen kunt wurmen. De heuvelrug biedt uitkomst en slalommend tussen de afsluitingen en omleidingen trappen we de kilometers weg. De Merida is een fiets op safe. Geen bijzondere of exotische onderdelen en alles is ‘gewoon goed’. Shimano SLX remmen werken naar behoren en met een 180 schijf voor heb je ruim voldoende remvermogen. Een upgrade naar Icetech schijven zou geen overbodige luxe zijn ter zijner tijd. De remmen krijgen daardoor toch een stukje meer ‘bite’.

Shimano SLX remmen. Schakelen doen we met de GX Eagle groep. Een set onderdelen waar al het nodige over is geschreven en waar we eigenlijk nauwelijks iets bijzonders over kunnen melden. Dat is dan ook het hele concept van de GX groep. No nonsense functionaliteit voor een behapbare prijs. 10-50 cassette ‘in the back’ geeft je alle mogelijkheden om in gans Europa uit de voeten te kunnen in combinatie met de 34 voor. Liever een voorderailleur? De Big Nine is er ook in ‘XT edition’ met 2×11 afmontage.

De meest gebruikte schakelgroep dit jaar?

Duwen, en duwen. Triggershifter. Onopvallend goed.
In legergroen met oranje details valt de 6000 nauwelijks op in het bos. Ideaal zo’n camo kleurtje tijdens de toertochten in de winter. Nu is het een beetje oneerbiedig om de fiets louter in de categorie ‘toertochtfiets’ te plaatsen. De geometrie is goed, behoorlijk lang en zo samengesteld dat een rap stuurgedrag volgt. Ook het balhoofd is niet hoger dan gemiddeld en daardoor kan de fiets ook prima door als wedstrijdbike. Een set andere wielen zijn wel aan te bevelen dan want het gewicht van de standaard wielset is behoorlijk. Een setje wielen met Crest velgen bijvoorbeeld zal al snel een 500 gram winst geven.
- Zware wielen…
- ….maar fijne banden
- Fox Rhytm…
- ….een stevig balhoofd
Meer info: merida-bikes.com





